Uit het niets

Vrijspreker: Om te gaan veroveren, is het belangrijk dat je doet voorkomen dat je een provocatie vanuit het niets kreeg. Hoe werkt dit?

Opperdienaar: Voorafgaand aan de inval in Polen door de soldaten van Hitler, kleedde Himmler een aantal gevangenen in Poolse uniformen en dwong ze Duitse radiostations aan te vallen (operatie Himmler). De propaganda werd toen:Wij Duitsers hebben nu al een aantal ongeprovoceerde aanvallen moeten incasseren van hunnie Polen, ons geduld is nu op en het is tijd om terug te slaan. Manipulatie van het type: Een ander collectief heeft ons collectief aangevallen, het is tijd voor verdedigende actie door specifieke mensen om te leggen. Hun Zeus heeft onze Wodan aangevallen, satan valt het hemels koninkrijk aan, hier is een lijst van doelwitten, gaat heen en slacht.

Niet alleen is duidelijk dat een dergelijke heerser begrijpt hoe moraal in elkaar zit en dat hij alleen een aanval kan uitvoeren als zijn onderdanen menen dat het zelfverdediging is. Volgens de geschiedschrijver Edward Gibbon, meende Livy (59 BC – 17 AD) zelfs dat het hele Romeinse rijk veroverd was uit zelfverdediging. Atijd was er een verschrikkelijke bedreiging van Vandalen of Barbaren die preventief moest worden ‘aangepakt’. Ook op 11 september 2001, kwam er zogenaamd een totaal ongeprovoceerde aanval die alleen maar met geweld beantwoord kon worden en werd het keizerrijk weer een stukje uitgebreid.

Dit is standaard procedure, die elke onderdaan inmiddels behoort te kennen. Zoals elke voetballer weet moet je na het kapot schoppen van de enkels van de tegenstander, zeer onschuldig kijken en bij eventuele woede uitstralen: Waar deze agressie vandaan komt, is mij totaal onduidelijk, het komt ongeprovoceerd uit het niets, zelfverdediging is hier geoorloofd.

Vrijspreker:Ja, heersers proberen hun agressie als verdediging te verkopen. Dat is niet echt nieuw.

Opperdienaar: Dat is ook niet mijn belangrijkste punt. Het gaat er om dat er hier in de basis met determinisme wordt geknoeid. Determinisme is het idee dat keuzes gevangen zitten in een keten van oorzaken en gevolgen, zoals bij alle natuurwetten over materie, het verleden de toekomst bepaalt. Wij heersers beweren dat de provocatie uit het niets komt, dat deze geen oorzaak heeft. Onze ‘verdediging’ is echter een keuze die wel een oorzaak heeft, namelijk de provocatie. Het gaat hier om het inkaderen van het denkraam van de onderdaan.

Het is voor ons manipulators belangrijk dat de keten van oorzaak en gevolg ophoudt, waar wij willen dat die ophoudt. Je mag zien dat hun aanval het gevolg is van de ander zijn agressie, maar je mag niet zien waar die ander zijn agressie door veroorzaakt is. Je mag zien dat de inval in Irak, Afghanistan of Polen een reaktie is op een ‘ongeprovoceerde’ aanval, maar je mag niet zien waar die ‘ongeprovoceerde’ aanval door veroorzaakt werd.

De keten van oorzaak en gevolg wordt doorgeknipt op een voor de manipulator gunstig punt, hij kadert wat de onderdaan mag zien en wat hij niet mag zien. Dat kunstmatige begin punt, is de keuze van de provocateur. Zijn keuze is een slechte keuze. Soms is dit beginpunt van de keten van oorzaken en gevolgen echter de keuze van de heersers. Je mag zien dat de armen geholpen worden door de uitkering van de overheid, je mag alle dingen zien die als oorzaak hebben ‘een heerser die met geld strooit’, maar je mag niet achter die keten van oorzaak en gevolg kijken waar dat geld vandaan komt. De heerser knipt de keten van oorzaak en gevolg nu door bij zijn eigen keuze om een subsidie te geven. De keuze van de heerser is nu een eerste keuze, het maakt hem moreel superieur, je mag niet achter het gordijn kijken naar de oorzaken, zijn keuze is een vrije keuze.

De heersers zijn goedheid komt uit het niets, de provocateur zijn slechtheid komt ook uit het niets. De heerser besloot een ziekenhuis te bouwen of een brug, het was zijn keuze. De provocateur gooide zomaar opeens een waxinelichthouder naar de heerser in de gouden koets. Uit het niets. Pure slechtheid, kijk niet naar de oorzaken, kijk niet naar de man achter het gordijn in de Wizard of Oz.

Vrijspreker: Waarom vinden mensen interventie door een heerser zo vanzelfsprekend?

Opperdienaar: Voor een gedeelte omdat ze er in opgegroeid zijn. Maar ook vanwege een andere reden. Heersers spreken vaak over de economie en samenleving alsof ze die besturen als een auto. Een interventie hier een interventie daar, gas geven en remmen, positieve discriminatie, minimumloon, anders vliegt het uit de bocht. Je kunt het niet zijn gang laten gaan. Dat een samenleving een centrale planner moet hebben, klinkt geloofwaardig voor de onderdaan, omdat hij denkt dat hij de centrale planner is in zijn eigen lichaam. Dat er een manier is waarop dingen lopen als hij intervenieert en een andere manier waarop het loopt als hij wel intervenieert. Zijn interventies hebben echter zelf geen oorzaak in de keten van oorzaak en gevolg, ze zijn vrij. Zo hebben ook de interventies van de heersers in de samenleving geen oorzaak, ze zijn vrij en ze hebben alleen gevolgen.