Wie zijn de ware leraren van vrijheid ? Dat zijn diegenen die de bewuste 
keuze gemaakt hebben om te leven en te laten leven. Zij zijn niet geïnteresseerd om anderen hun waarden of plannen op te leggen. Noch om hen hun overtuiging of geloof op te dringen. Als we ons leven leiden zoals we willen zonder ons te bemoeien met hoe de ander leeft, onderwijzen we vrijheid in de praktijk.
Leven en laten leven zijn de twee kanten van de medaille. Als we de keus gemaakt hebben om verantwoordelijk te zijn voor ons eigen leven dan kunnen we de anderen dit niet ontzeggen. Iedere poging daartoe zou een verraad van de eigen waarde zijn.
Mensen die leven en laten leven zijn de enigen die vrede brengen op aarde. Zij hebben ontdekt dat ze liefde ervaren in hun omgang met anderen en daar genoeg aan hebben. Hoe meer mensen dit ervaren, hoe groter het vertrouwen en des te kleiner de angst voor de ander. Meer vertrouwen en liefde in plaats van angst en haat.
Hoe lastig het ook kan zijn, wens iedereen het beste. Dat is niet alleen goed voor je eigen gezondheid maar ook voor je verhouding met de ander en de verspreiding van vrijheid. Als je buurman een enthousiast dwingende collectivist is, heeft discussiëren met hem weinig zin. Als je hem het beste wenst, wil dat zeggen dat je hem gunt wat echt goed voor hem is. Namelijk het opgeven van zijn verslaving aan het dictatoriale meerderheidsdenken.
Als je meer mensen in aanraking wilt brengen met hun natuurlijke maar vaak verborgen verlangen naar vrijheid, doe dat dan met welwillendheid. Als we anderen aanvallen of hen als inferieur zien, saboteren we de groei van vrijheid. Vrijheid groeit door goodwill en liefde, niet door confrontatie en bemoeizucht.
Vrijheid is een diep menselijk gevoel. De mensen die dit gevoel niet begraven, blokken of ontkennen, voelen de kracht van vrijheid in hun hart en ziel. De sterkte van vrijheid wordt gezien als oneindig krachtiger dan welke intellectuele rechtvaardiging voor onderdrukking dan ook.
De behoefte aan vrijheid en liefde is universeel, binnen iedere man, vrouw en kind. Het sluimert bij de één en is volledig aanwezig bij de ander. Uiteindelijk zal iedereen gehoor geven aan de innerlijke roep naar vrijheid dus een leven-en-laten-leven wereld is op den duur een kwestie van tijd.
‘Live and let live, for it is life’s depth, not it’s length, which is important’ (Italiaans gezegde)
Overbodig stuk. Want natuurlijk zou iedereen dat willen. Dat wil zeggen, elk normaal mens.
Maar om dat ook maar de geringste kans van slagen te laten hebben dat ooit te bereiken moet je wel beginnen met eerst het kwaad voorgoed te neutraliseren. Het kwaad dat denkt dat alles in de wereld hen toebehoord en dat geen andere ideologie nastreeft dan dit met list en bedrog alle anderen te ontfutselen. Zij menen de uitverkorenen te zijn omdat hun god ze deze praktijken sanctioneert omdat zij hem als enigen erkennen als de enige god. In den beginne deinsden zij er bv niet voor terug hun eigen vrouwen uit te pooieren als dat hun doel kon dienen.
Voor iedereen die dit geschift vindt; lees het oude testament.
Harrie Custers [2] reageerde op deze reactie.
@BSN [1]: Wat jij er aan toevoegt is het recht om je zelf te verdedigen. En daar hoort natuurlijk ook bij de ander het recht gunnen zijn manier van leven te verdedigen? Mits diens wijze van leven niet stoelt op agressie richting anderen.
BSN [3] reageerde op deze reactie.
@Harrie Custers [2]:
In a nutshell.
Comments are closed.