@Nico [29]: Ik hoop niet dat ik u kwets, maar met bijlteksten en ander religieus gebral heb ik helemaal niets. Ik ben een slaaf van dit systeem. En ja, ik vrees dat ik bang ben voor de consequenties als ik uit dit systeem verdwijn. Dat mag u mij kwalijk nemen, immers ik ben niet zo’n held als u. U heeft immers uw bijbel en put daar uw kracht uit. In dat opzicht ben ik jaloers op u.
Hier nog wat gedachtenkronkels. Die hetzelfde zeggen op een andere manier.
Moreel gezag bestaat niet in een vorm of persoon, gezag is gezag.
Als iemand zegt ; doe wat ik zeg, of doe wat ik doe, (of laat dat omdat ik het zeg) en iemand anders volgt dat klakkeloos op zonder zijn eigen geweten te raadplegen dan is iemand immoreel bezig. Uiteindelijk neemt die iemand de beslissing om luisteren naar het zogenaamde gezag buiten hem in plaats van zijn eigen gezag. Maar omdat hij de beslissing neemt IS hij het gezag
Iemand volgen is gehoorzaamheid, gehoorzaamheid heeft niets te maken met moraliteit.
Moraliteit is doen wat het goede is, Ongeacht wat je gezegd wordt te doen.
Doen wat je gezegd wordt Ongeacht wat het goede is, is gehoorzaamheid.
Er bestaat alleen moreel gedrag of immoreel gedrag en jij hebt het gezag (beslissen wat goed of kwaad is) om ernaar te handelen of er op te reageren.
Is wat iemand doet moreel dan zou je kunnen zeggen dat zijn gedrag moreel gerechtvaardigd is.
En dat hij gezag had om dat te doen in die situatie
Is wat iemand doet immoreel kun je zeggen dat zijn gedrag immoreel en niet gerechtvaardigd is.
En dat hij niet het gezag had in die situatie.
Maar dit is erg omslachtig. Weer dat orwelliaanse gedoe.
Zie je ook dat jij altijd degene bent die dit beoordeeld. Jij bent altijd het gezag de uiteindelijke beslisser van wat je doet, wie je volgt, of wie je anderen zegt te volgen. Als jij een bepaald “gezag” volgt ben jij verantwoordelijk voor wat er gebeurd met andere mensen als gevolg van jouw beslissing.
Of “gezag” moreel is of niet wordt niet bepaald door WIE het is, of WIE je bent, of WIE je volgt.
Er is nooit IEMAND het gezag, en niemand kan ooit gezag hebben krijgen, of claimen.
Hetzelfde geld voor heiligheid of verlicht zijn. Hoeveel consensus er ook over mag bestaan.
Altijd overal en in elke situatie. Moet jij doen wat jij denkt dat goed is. Er is geen gezag boven jou.
De volgende vraag legt dat duidelijk uit (dit is een van de vijf vragen)
Als Gandi bijvoorbeeld zegt dat ik iets moet doen waarvan ik denkt dat het het goede is, is het nog steeds mijn beslissing. Ik hebt het gezag. Niet Gandi. Het enige wat ik na zou kunnen doen van Gandi is zijn morele gedrag als dat gepast zou zijn in een bepaalde situatie, maar niet zijn immorele gedrag na ga doen
Veel gepraat over hetzelfde maar er van alle kanten naar kijken kan geen kwaad lijkt me☺
@Pendragon [32]: Ik neem niemand die ons geen kwaad heeft gedaan iets kwalijk. Dus ook hier niet. Als iemand beslist zijn angst te laten overheersen, dan zal hij overheerst worden helaas.
De conclusie dat ik kracht zou putten uit de Bijbel is wat voorbarig. Het is een interessant boek dat tot nadenken stemt, dat wel. Ik zie het meer als een opstapje naar filosofie en lees er duidelijk Griekse en Romeinse filosofen in terug.
@Perspectief [33]: Inderdaad, vanuit allerlei perspectieven bekijken levert meer duidelijkheid op. Ik kom hier morgen op terug (nu even tijdsgebrek, volle dag).
@Perspectief [33]: Allereerst wil ik mijn waardering voor je uitdrukken, omdat je de moeite neemt verder te kijken dan alleen maar de oppervlakte.
Waar we het feitelijk over hebben is de vertaling van een woord (taalkundig) naar de feitelijke betekenis. Dat moeten we even goed in de gaten houden, want als je iets op een bepaalde manier bedoelt maar de ander meent op grond van een ander beeld wat achter een woord zit dat je wat anders bedoelt, dan ontstaat een Babylonische spraakverwarring waar niemand wat aan heeft.
Misschien is het goed om een woordenlijstje te maken met daarbij een vertaling.
Autoriteit: (vanuit reactie 1): Autoriteit verkrijgt iemand doordat blijkt dat hij zichzelf goed heeft geïnformeerd, daar op een goede manier mee omgaat en deugdzaam gedrag demonstreert dat een goed en navolgbaar voorbeeld voor anderen is.
Macht is een ander woord voor mogelijkheden. Vanuit reactie 1: “Macht verkrijgt iemand door genoeg mensen om zich heen te verzamelen en wapens aan te schaffen. Daardoor ontstaat de mogelijkheid om zijn zin door te drijven middels achtereenvolgens bangmakerij, het uitoefenen van psychische druk en fysiek geweld”.
Iemand heeft de macht zelf een beslissing te nemen. Of delegeert die al dan niet vrijwillig aan een ander die de beslissing voor hem neemt (gehoorzaamheid).
Gehoorzaamheid: Orders opvolgen. Gaat al dan niet gepaard met enig nadenken. Blinde gehoorzaamheid kan iemand het spreekwoordelijke ravijn indrijven, vooral als degene die gehoorzaamheid zelf ook blind is.
Opmerkelijk: Jezus sprak over mensen die wetten opstellen of handhaven als verblinde mensen. Uit hun huichelachtige gedrag blijkt namelijk dat deze mensen blind zijn voor natuurwetten en moreel verantwoord gedrag.
Moreel gezag: Op een moreel verantwoorde wijze spreken en handelen. Daardoor ontstaat gezag: Het is raadzaam aanwijzingen zoals voorbeelden op of na te volgen, maar gezag is niet hetzelfde als de macht om iemand daartoe te dwingen. Gezag gaat over een gezonde richting aangeven. Zet je het woordje moreel erbij dan is het een moreel verantwoorde richting.
Baas: Iemand die orders uitdeelt en gehoorzaamheid eist.
Leider: Iemand die goede voorbeelden geeft en een goede richting aangeeft. Wordt aan die twee voorwaarden niet voldaan, dan wordt hij een baas of valt hij van zijn voetstuk.
Best leuk om aan dit soort lijstjes te werken. Goed voor brain-training en een verscherpt bewustzijn.
Dit zijn plaatjes die ik in mijn hoofd heb zitten.
Iedere verbetering is van harte welkom!
Er zijn verschillende betekenisen voor autoriteit.
De ene autoriteit heeft niet zoveel invloed op hoe je je leven leeft de ander bepaalt je leven van A tot en met Z
De een werkt met principes, die ook wetten genoemd worden. (een wetenschapper). De wetenschapper is niet bij machte je te dwingen iets te doen wat hij zegt omdat hij het zegt. het moet aantoonbaar zijn.
De andere soort autoriteit immiteerd principes met wetten. Met kunstmatige ideen en concepten of mythische entiteiten doen ze wetten voorkomen als zijnde principes. Hiermee bedonderen ze de hele boel en gebruiken voor het vergoeilijken/legaliseren van hun macht. regering ouders leraren Je moet dit of dat doen omdat ik het zeg. Wat ze zeggen is niet aantoonbaar maar bestaat uit een bepaalde consensus onder de mensen. CULTuur/geloof.
Dan nog iets woorden kunnen wel bestaan maar dat betekend niet dat ze van enige waarde zijn. Legaal of illegaal zijn van die woorden deze komen voort uit de staatsreligie. Niets is legaal of illegaal. Dit zijn verzinsels van mensen die de macht willen uitoefenen over anderen, door ze iets te verbieden of toe te staan.
Maar goed het ging over het filmpje en het filmpje is een samenvatting van het meest gevaarlijke bijgeloof waar op blz. 8 t/m 10 heel helder uitgelegd wordt wat er bedoeld wordt.
Het boekje Het einde van al het kwaad van Jeremy Locke legt dit alles ook zeer helder uit maar dan directer en persoonlijker en gaat wat dieper in op cultuur.
Baas; een baas kan gehoorzaamheid eisen maar je kunt och altijd weggaan, deze heeft niets te eisen.
Baas: Iemand speelt de baas over een ander totdat die ander dat niet meer wil en weggaat of ‘dood gaat liggen’.
Leider: Laat inderdaad iedereen zijn eigen leider zijn. Al is het natuurlijk wel leuk wanneer iemand met kennis van zaken op projectbasis de leiding neemt. En het een volgende keer overlaat aan een ander, anders roesten ze vast en worden ze baasjes 😉
Legaal en illegaal komt inderdaad voort uit een cult. Het geloof in de ‘almachtige god’ genaamd ‘moedertje staat’.
@Nico [24]: Tja, ik beschouw het kennen en erkennen van feiten als noodzakelijk om tot een juiste analyse te komen, waaruit lessen voor de toekomst getrokken kunnen worden.
Daarom probeer ik ook steeds zo objectief mogelijk naar mezelf te kijken. Dat is maar weinigen gegeven maar ik meen dat het mij wel gelukt is.
Ik vind dat zeer belangrijk, immers als je uit emotionaliteit de realiteit niet onder ogen wil zien, kan je jezelf ook niet verbeteren en dreig je in de toekomst nog vele misstappen te maken.
Ik ben eigenlijk van kindsbeen af al vrij realistisch geweest. Dat wil niet zeggen dat ik nooit iets verkeerds deed, maar korts daarop zag ik het wel in en zou ik zelfs de ander (in diens afwezigheid) verdedigen wanneer er onterecht over kwaadgesproken werd. Bv. mijn moeder die tegen mijn tante kloeg over een stoute buurjongen waar ik ruzie mee had, zou ik terechtwijzen en ik zei dan openlijk aan hen beide dat ze zich vergisten, dat ik eigenlijk de boosdoener was die een dag eerder begonnen was met iets fout te doen en je het daaropvolgende gedrag van de buurjongen moet begrijpen want dat het hele conflict mijn schuld was.
En nochthans: mijn tante kende de buurjongen niet. Maar ik kon niet leven met de leugen. Het was mooi dat mama blindweg meende dat haar zoon een engeltje was (en ik deed inderdaad BIJNA nooit iets fouts), maar de waarheid heeft zijn rechten en als ik fout was, dan moet de buurjongen achteraf geen slechte reputatie hebben, noch bij wie hem kent (mama), noch bij onbekenden (tante).
Ik kan wel stellen dat ik op eigen houtje een soort libertarische ethiek ontwikkelde (ongeacht wat de wet toevallig zei) zonder dat worod te kennen en daar ook vrij consistent naar handelde.
Ja ik heb menige wet overtreden maar z.g.a. nooit mijn geweten.
Wat wetten betreft moet je steeds de afweging maken.
Wat is de kans dat het uitkomt en wat zijn de gevolgen.
Als beide zeer hoog zijn, dan is het onrealistisch om de held uit te hangen.
Ik heb in mijn leven meer dan eens bewust mijn geweten gevolgd terwijl ik er mijn carriere voor riskeerde. Maar dat was een prijs die ik bereid was te betalen (en heb betaald).
Maar een gevangenisstraf of erger is echt wel de grens.
Ik had er mijn -zeer dik betaalde- job voor over om zuiver te blijven, maar ofschoon ik weet dat mijn mijn belastingen oorlog wordt gevoerd, durf ik die niet te ontDUIKen, hoogstens te ontWIJKen.
Tenslotte geef ik geen opdracht, of zelfs geen goedkeuring aan de staat om namens mij oorlog te voeren. Ik ben zelf het slachtoffer van een afpersersbende en het vooruitzicht om na non-compliance een paar jaar in een kooi te zitten en -letterlijk- genaaid te worden (i.p.v. alleen figuurlijk/financieel), doet mij dan maar besluiten om onvrijwillig te dokken.
Verzet is zinloos. Uiteindelijk wint die georganiseerde bende wel en betaal je omwille van boetes nog meer.
Het enige wat je kan doen is maximaal ontwijken en uiteindelijk verhuizen naar een land waar je ook wel afgeperst wordt, doch minder en dat in elk geval niet deelneemt aan “vredesmissies”.
Stel, je verhuist naar Belize. Goed, daar bestaan ook belastingen (zij het lagere) en daar wordt dus ook de binnenlandse bevolking (deels) afgeperst etc. maar tenminste neemt dat land niet deel aan pakweg bombardementen op Syrische burgers.
Dat ik niet 100% de held uithang door categorisch te weigeren ook maar 1 ct. te betalen, tja… ik hoop dat als er een god bestaat hij me dit zal vergeven, gezien de omstandigheden. En ook al ben ik niet perfect, ik denk dat ik me in elk geval beter gedragen heb dan 99% van de bevolking die nooit zouden durven hun carriere (meermaals!) op te offeren voor een principe en die zelfs niet eens objectief naar zichzelf kunnen kijken.
In dit verband afsluitend nog het volgende:
Toen ik na een ontslag zeeen van tijd had, begon ik mijn autobiografie te schrijven (opdat mijn dochtertje er ooit zou uit kunnen leren) en begon ik bij het begin en beschreef ik hoe gaandeweg tot bepaalde denkbeelden was gekomen.
En toen ontdekte ik nog meer over mezelf, want juist door het te willen uitleggen, moet je het eerst zelf begrijpen, dus dat zet aan tot verdere introspectie.
En toen kwam ik erachter dat ik eigenlijk in mijn jeugd me tegen 2 mensen (medescholieren) nogal misdragen had. En sindsdien probeerde ik ze via internet (na meer dan 20 jaar) weer te vinden om me alsnog te verontschuldigen en goed te maken. 1 kon ik (ondanks jarenlange verwoede pogingen) helaas niet vinden, de ander wel.
Dat moest ik gewoon doen, om met mezelf in het reine te komen. Ik kan het eenieder aanraden.
Het lucht enorm op om daarna met een zuiver geweten verder te kunnen.
@Pendragon [4]: Mensen willen ergens bij horen.
@Nico [29]: Ik hoop niet dat ik u kwets, maar met bijlteksten en ander religieus gebral heb ik helemaal niets. Ik ben een slaaf van dit systeem. En ja, ik vrees dat ik bang ben voor de consequenties als ik uit dit systeem verdwijn. Dat mag u mij kwalijk nemen, immers ik ben niet zo’n held als u. U heeft immers uw bijbel en put daar uw kracht uit. In dat opzicht ben ik jaloers op u.
Nico [34] reageerde op deze reactie.
@Nico [21]: )
Hier nog wat gedachtenkronkels. Die hetzelfde zeggen op een andere manier.
Moreel gezag bestaat niet in een vorm of persoon, gezag is gezag.
Als iemand zegt ; doe wat ik zeg, of doe wat ik doe, (of laat dat omdat ik het zeg) en iemand anders volgt dat klakkeloos op zonder zijn eigen geweten te raadplegen dan is iemand immoreel bezig. Uiteindelijk neemt die iemand de beslissing om luisteren naar het zogenaamde gezag buiten hem in plaats van zijn eigen gezag. Maar omdat hij de beslissing neemt IS hij het gezag
Iemand volgen is gehoorzaamheid, gehoorzaamheid heeft niets te maken met moraliteit.
Moraliteit is doen wat het goede is, Ongeacht wat je gezegd wordt te doen.
Doen wat je gezegd wordt Ongeacht wat het goede is, is gehoorzaamheid.
Er bestaat alleen moreel gedrag of immoreel gedrag en jij hebt het gezag (beslissen wat goed of kwaad is) om ernaar te handelen of er op te reageren.
Is wat iemand doet moreel dan zou je kunnen zeggen dat zijn gedrag moreel gerechtvaardigd is.
En dat hij gezag had om dat te doen in die situatie
Is wat iemand doet immoreel kun je zeggen dat zijn gedrag immoreel en niet gerechtvaardigd is.
En dat hij niet het gezag had in die situatie.
Maar dit is erg omslachtig. Weer dat orwelliaanse gedoe.
Zie je ook dat jij altijd degene bent die dit beoordeeld. Jij bent altijd het gezag de uiteindelijke beslisser van wat je doet, wie je volgt, of wie je anderen zegt te volgen. Als jij een bepaald “gezag” volgt ben jij verantwoordelijk voor wat er gebeurd met andere mensen als gevolg van jouw beslissing.
Of “gezag” moreel is of niet wordt niet bepaald door WIE het is, of WIE je bent, of WIE je volgt.
Er is nooit IEMAND het gezag, en niemand kan ooit gezag hebben krijgen, of claimen.
Hetzelfde geld voor heiligheid of verlicht zijn. Hoeveel consensus er ook over mag bestaan.
Altijd overal en in elke situatie. Moet jij doen wat jij denkt dat goed is. Er is geen gezag boven jou.
De volgende vraag legt dat duidelijk uit (dit is een van de vijf vragen)
Als gezag zegt tegen iemand dat iemand iets moet doen wat die persoon zelf kwaad vind moet hij dat dan toch doen? Omwille van gehoorzaamheid?
Als gezag zegt dat iemand iets moet doen wat hijzelf goed vind. Wat dan?
Welk gezag staat dan boven welk gezag ( er kan maar één gezag zijn)
Als Gandi bijvoorbeeld zegt dat ik iets moet doen waarvan ik denkt dat het het goede is, is het nog steeds mijn beslissing. Ik hebt het gezag. Niet Gandi. Het enige wat ik na zou kunnen doen van Gandi is zijn morele gedrag als dat gepast zou zijn in een bepaalde situatie, maar niet zijn immorele gedrag na ga doen
Veel gepraat over hetzelfde maar er van alle kanten naar kijken kan geen kwaad lijkt me☺
Nico [35] reageerde op deze reactie.
Nico [36] reageerde op deze reactie.
@Pendragon [32]: Ik neem niemand die ons geen kwaad heeft gedaan iets kwalijk. Dus ook hier niet. Als iemand beslist zijn angst te laten overheersen, dan zal hij overheerst worden helaas.
De conclusie dat ik kracht zou putten uit de Bijbel is wat voorbarig. Het is een interessant boek dat tot nadenken stemt, dat wel. Ik zie het meer als een opstapje naar filosofie en lees er duidelijk Griekse en Romeinse filosofen in terug.
@Perspectief [33]: Inderdaad, vanuit allerlei perspectieven bekijken levert meer duidelijkheid op. Ik kom hier morgen op terug (nu even tijdsgebrek, volle dag).
@Perspectief [33]: Allereerst wil ik mijn waardering voor je uitdrukken, omdat je de moeite neemt verder te kijken dan alleen maar de oppervlakte.
Waar we het feitelijk over hebben is de vertaling van een woord (taalkundig) naar de feitelijke betekenis. Dat moeten we even goed in de gaten houden, want als je iets op een bepaalde manier bedoelt maar de ander meent op grond van een ander beeld wat achter een woord zit dat je wat anders bedoelt, dan ontstaat een Babylonische spraakverwarring waar niemand wat aan heeft.
Misschien is het goed om een woordenlijstje te maken met daarbij een vertaling.
Autoriteit: (vanuit reactie 1): Autoriteit verkrijgt iemand doordat blijkt dat hij zichzelf goed heeft geïnformeerd, daar op een goede manier mee omgaat en deugdzaam gedrag demonstreert dat een goed en navolgbaar voorbeeld voor anderen is.
Macht is een ander woord voor mogelijkheden. Vanuit reactie 1: “Macht verkrijgt iemand door genoeg mensen om zich heen te verzamelen en wapens aan te schaffen. Daardoor ontstaat de mogelijkheid om zijn zin door te drijven middels achtereenvolgens bangmakerij, het uitoefenen van psychische druk en fysiek geweld”.
Iemand heeft de macht zelf een beslissing te nemen. Of delegeert die al dan niet vrijwillig aan een ander die de beslissing voor hem neemt (gehoorzaamheid).
Gehoorzaamheid: Orders opvolgen. Gaat al dan niet gepaard met enig nadenken. Blinde gehoorzaamheid kan iemand het spreekwoordelijke ravijn indrijven, vooral als degene die gehoorzaamheid zelf ook blind is.
Opmerkelijk: Jezus sprak over mensen die wetten opstellen of handhaven als verblinde mensen. Uit hun huichelachtige gedrag blijkt namelijk dat deze mensen blind zijn voor natuurwetten en moreel verantwoord gedrag.
Moreel gezag: Op een moreel verantwoorde wijze spreken en handelen. Daardoor ontstaat gezag: Het is raadzaam aanwijzingen zoals voorbeelden op of na te volgen, maar gezag is niet hetzelfde als de macht om iemand daartoe te dwingen. Gezag gaat over een gezonde richting aangeven. Zet je het woordje moreel erbij dan is het een moreel verantwoorde richting.
Baas: Iemand die orders uitdeelt en gehoorzaamheid eist.
Leider: Iemand die goede voorbeelden geeft en een goede richting aangeeft. Wordt aan die twee voorwaarden niet voldaan, dan wordt hij een baas of valt hij van zijn voetstuk.
Best leuk om aan dit soort lijstjes te werken. Goed voor brain-training en een verscherpt bewustzijn.
Dit zijn plaatjes die ik in mijn hoofd heb zitten.
Iedere verbetering is van harte welkom!
Er zijn verschillende betekenisen voor autoriteit.
De ene autoriteit heeft niet zoveel invloed op hoe je je leven leeft de ander bepaalt je leven van A tot en met Z
De een werkt met principes, die ook wetten genoemd worden. (een wetenschapper). De wetenschapper is niet bij machte je te dwingen iets te doen wat hij zegt omdat hij het zegt. het moet aantoonbaar zijn.
De andere soort autoriteit immiteerd principes met wetten. Met kunstmatige ideen en concepten of mythische entiteiten doen ze wetten voorkomen als zijnde principes. Hiermee bedonderen ze de hele boel en gebruiken voor het vergoeilijken/legaliseren van hun macht. regering ouders leraren Je moet dit of dat doen omdat ik het zeg. Wat ze zeggen is niet aantoonbaar maar bestaat uit een bepaalde consensus onder de mensen. CULTuur/geloof.
Dan nog iets woorden kunnen wel bestaan maar dat betekend niet dat ze van enige waarde zijn. Legaal of illegaal zijn van die woorden deze komen voort uit de staatsreligie. Niets is legaal of illegaal. Dit zijn verzinsels van mensen die de macht willen uitoefenen over anderen, door ze iets te verbieden of toe te staan.
Maar goed het ging over het filmpje en het filmpje is een samenvatting van het meest gevaarlijke bijgeloof waar op blz. 8 t/m 10 heel helder uitgelegd wordt wat er bedoeld wordt.
Het boekje Het einde van al het kwaad van Jeremy Locke legt dit alles ook zeer helder uit maar dan directer en persoonlijker en gaat wat dieper in op cultuur.
Baas; een baas kan gehoorzaamheid eisen maar je kunt och altijd weggaan, deze heeft niets te eisen.
De ene leider geeft volgens één groep mensen het goede voorbeeld en de goede richting, de andere leider geeft volgens de andere groep het goede voorbeeld en de goede richting. laat ieder mens zijn eigen leider volgen (of zijn) en er voor zorgen dat zijn groep (of leider) de andere groepen/of personen met rust laat.
Hier nog 2 leuke filmpjes over woorden, en de macht van woorden, ik heb ze wel vaker geplaatst dus misschien ken je ze al.
https://www.youtube.com/watch?v=gThWqTpE-jo
https://www.youtube.com/watch?v=moJOeKvK6Yw
Nico [38] reageerde op deze reactie.
@Perspectief [37]: Ik weet dat mensen tweeërlei uitleg geven aan het woord autoriteit. Maar… dat is alleen maar om macht te legitimeren. De ‘bevoegde autoriteiten’ hebben zichzelf bevoegd verklaard om over anderen te regeren. Ze veronderstellen autoriteit te hebben, maar dat is niet per definitie zo. Alleen als de machtsgreep middels de geboorteregistratie, die feitelijk niets anders is dan de kaping van een mensenleven, is dé indicatie dat er van (natuurlijke) autoriteit geen sprake is. De rest van het verhaal beschouw ik als bullshit uit de anus van alfa-mannetjes.
Baas: Iemand speelt de baas over een ander totdat die ander dat niet meer wil en weggaat of ‘dood gaat liggen’.
Leider: Laat inderdaad iedereen zijn eigen leider zijn. Al is het natuurlijk wel leuk wanneer iemand met kennis van zaken op projectbasis de leiding neemt. En het een volgende keer overlaat aan een ander, anders roesten ze vast en worden ze baasjes 😉
Legaal en illegaal komt inderdaad voort uit een cult. Het geloof in de ‘almachtige god’ genaamd ‘moedertje staat’.
Naar filmpjes over de macht van woorden zal ik kijken. Interessant. Op het moment denk ik aan George Orwell die beschrijft hoe mensen middels Newspeak gestuurd kunnen worden. Ik heb het verschijnsel meegemaakt in een Slavische taal, waarin geen woorden bleken te bestaan voor bepaalde concepten. Wat je in het Nederlands, Engels of Duits met één woord kunt zeggen moet je dan gaan uitleggen. En dan merk je dat mensen zodanig gebrainwashed zijn dat ze het niet kunnen pakken. Het kwartje valt niet. Leuke oefening in het spreken van die Slavische taal, dat wel, maar frustrerend dat je feitelijk tegen programmering worstelt.
Anderzijds… zelfs als mensen één en dezelfde taal spreken, dan nóg begrijpen ze elkaar te vaak niet. Heeft misschien te maken met ‘op één golflengte zitten’, want sommige mensen (zelfs al spreek je hun taal niet) hoef je maar aan te kijken en er is een blik van verstandhouding… Daar zijn dan nog niet eens woorden voor nodig…
@Nico [24]: Tja, ik beschouw het kennen en erkennen van feiten als noodzakelijk om tot een juiste analyse te komen, waaruit lessen voor de toekomst getrokken kunnen worden.
Daarom probeer ik ook steeds zo objectief mogelijk naar mezelf te kijken. Dat is maar weinigen gegeven maar ik meen dat het mij wel gelukt is.
Ik vind dat zeer belangrijk, immers als je uit emotionaliteit de realiteit niet onder ogen wil zien, kan je jezelf ook niet verbeteren en dreig je in de toekomst nog vele misstappen te maken.
Ik ben eigenlijk van kindsbeen af al vrij realistisch geweest. Dat wil niet zeggen dat ik nooit iets verkeerds deed, maar korts daarop zag ik het wel in en zou ik zelfs de ander (in diens afwezigheid) verdedigen wanneer er onterecht over kwaadgesproken werd. Bv. mijn moeder die tegen mijn tante kloeg over een stoute buurjongen waar ik ruzie mee had, zou ik terechtwijzen en ik zei dan openlijk aan hen beide dat ze zich vergisten, dat ik eigenlijk de boosdoener was die een dag eerder begonnen was met iets fout te doen en je het daaropvolgende gedrag van de buurjongen moet begrijpen want dat het hele conflict mijn schuld was.
En nochthans: mijn tante kende de buurjongen niet. Maar ik kon niet leven met de leugen. Het was mooi dat mama blindweg meende dat haar zoon een engeltje was (en ik deed inderdaad BIJNA nooit iets fouts), maar de waarheid heeft zijn rechten en als ik fout was, dan moet de buurjongen achteraf geen slechte reputatie hebben, noch bij wie hem kent (mama), noch bij onbekenden (tante).
Ik kan wel stellen dat ik op eigen houtje een soort libertarische ethiek ontwikkelde (ongeacht wat de wet toevallig zei) zonder dat worod te kennen en daar ook vrij consistent naar handelde.
Ja ik heb menige wet overtreden maar z.g.a. nooit mijn geweten.
Wat wetten betreft moet je steeds de afweging maken.
Wat is de kans dat het uitkomt en wat zijn de gevolgen.
Als beide zeer hoog zijn, dan is het onrealistisch om de held uit te hangen.
Ik heb in mijn leven meer dan eens bewust mijn geweten gevolgd terwijl ik er mijn carriere voor riskeerde. Maar dat was een prijs die ik bereid was te betalen (en heb betaald).
Maar een gevangenisstraf of erger is echt wel de grens.
Ik had er mijn -zeer dik betaalde- job voor over om zuiver te blijven, maar ofschoon ik weet dat mijn mijn belastingen oorlog wordt gevoerd, durf ik die niet te ontDUIKen, hoogstens te ontWIJKen.
Tenslotte geef ik geen opdracht, of zelfs geen goedkeuring aan de staat om namens mij oorlog te voeren. Ik ben zelf het slachtoffer van een afpersersbende en het vooruitzicht om na non-compliance een paar jaar in een kooi te zitten en -letterlijk- genaaid te worden (i.p.v. alleen figuurlijk/financieel), doet mij dan maar besluiten om onvrijwillig te dokken.
Verzet is zinloos. Uiteindelijk wint die georganiseerde bende wel en betaal je omwille van boetes nog meer.
Het enige wat je kan doen is maximaal ontwijken en uiteindelijk verhuizen naar een land waar je ook wel afgeperst wordt, doch minder en dat in elk geval niet deelneemt aan “vredesmissies”.
Stel, je verhuist naar Belize. Goed, daar bestaan ook belastingen (zij het lagere) en daar wordt dus ook de binnenlandse bevolking (deels) afgeperst etc. maar tenminste neemt dat land niet deel aan pakweg bombardementen op Syrische burgers.
Dat ik niet 100% de held uithang door categorisch te weigeren ook maar 1 ct. te betalen, tja… ik hoop dat als er een god bestaat hij me dit zal vergeven, gezien de omstandigheden. En ook al ben ik niet perfect, ik denk dat ik me in elk geval beter gedragen heb dan 99% van de bevolking die nooit zouden durven hun carriere (meermaals!) op te offeren voor een principe en die zelfs niet eens objectief naar zichzelf kunnen kijken.
In dit verband afsluitend nog het volgende:
Toen ik na een ontslag zeeen van tijd had, begon ik mijn autobiografie te schrijven (opdat mijn dochtertje er ooit zou uit kunnen leren) en begon ik bij het begin en beschreef ik hoe gaandeweg tot bepaalde denkbeelden was gekomen.
En toen ontdekte ik nog meer over mezelf, want juist door het te willen uitleggen, moet je het eerst zelf begrijpen, dus dat zet aan tot verdere introspectie.
En toen kwam ik erachter dat ik eigenlijk in mijn jeugd me tegen 2 mensen (medescholieren) nogal misdragen had. En sindsdien probeerde ik ze via internet (na meer dan 20 jaar) weer te vinden om me alsnog te verontschuldigen en goed te maken. 1 kon ik (ondanks jarenlange verwoede pogingen) helaas niet vinden, de ander wel.
Dat moest ik gewoon doen, om met mezelf in het reine te komen. Ik kan het eenieder aanraden.
Het lucht enorm op om daarna met een zuiver geweten verder te kunnen.
Comments are closed.