Nadat ik als ondernemer ooit geconfronteerd werd met een 30 pagina's groot boekwerk met belachelijke vragen van de hoofdzakelijk door socialisten verprutste gemeente om een stuk bouwgrond te mogen kopen, vroeg ik mij af waarom er geen alternatieve gemeente was als concurrende aanbieder voor dezelfde grond. Dat heeft er toe geleid dat ik een anarcho-kapitalist ben geworden.
Nog geen reacties hieronder? Interesting…
Inhakend op wat deze man zegt:
Ieder mens is voor zich verantwoordelijk om de juiste keuzes te maken. Wat een ander doet moet ‘ie zelf weten, zolang hij dat anderen maar niet door de strot duwt. Iemand kan natuurlijk gezag krijgen wanneer blijkt dat hij weet waar hij het over heeft en een goed, navolgbaar voorbeeld geeft. Zoals bij ouders, vrienden, dorpsgenoten.
In de hedendaagse context bestaat ook onnatuurlijk gezag op grond van een baantje. Vreemden die menen beslissingen over levens van voor hen onbekenden te mogen nemen. Dat roept spanningen op. Wie dan de ene onnatuurlijke gezagsdrager boven de andere onnatuurlijke gezagsdrager te verkiest, leidt de aandacht af van waar het daadwerkelijk om gaat. De eigen vrijheid die gepaard gaat met eigen verantwoordelijkheid. Of juist het gebrek daaraan, omdat er sprake is van dwang.
Hmm… er ging op vreemde wijze iets mis met de cursivering van natuurlijk gezag vs. onnatuurlijk gezag. Hoe dan ook is het de vraag waar een ja of nee over gaat. Over de kern van de zaak, datgene wat er werkelijk toe doet, of over bliksemafleiders.
Comments are closed.