Protocollen nemen steeds meer het logisch denken over en belemmeren nieuwe uitvindingen.
Erger, protocollen maken steeds meer zaken onmogelijk en leiden tot een afvinkcultuur waarbij de patiënt of klant slechts een detail is ipv het centrum waar het om gaat.
Op zich is best practise een goed idee, maar als je daar wet- en regelgeving op baseert en vervolgens probeert alles in deze protocollen te vangen, gaat het (helemaal) fout. We zijn niet allemaal gelijk, integendeel we zijn individuen. Wanneer iedereen hetzelfde behandeld moet worden, terwijl de variatie aan individuele eigenschappen en voorkeuren eindeloos is, gaat het steeds vaker fout of wordt de dienst/product maar voor het gemak niet verleend. Laat staan dat een protocol innovatie toestaat, of recht doet aan het individu.
Of het nu om hypotheek-, geneesmiddel- of dienstverstekking gaat, naarmate er meer geregeld of in protocollen wordt vastgelegd, loopt het stroever of niet.
Steeds meer medewerkers die moeten afvinken/checken of niet meer zelf mogen beslissen, neigen naar afwijzend gedrag (geen risico) en raken gefrustreerd omdat ze zoveel moeten afwijzen.
En dat terwijl het libertarisme stelt dat wanneer twee partijen met elkaar zaken willen doen, dat iets is wat tussen die twee geregeld moet kunnen worden, ongeacht wat gebruikelijk is, de meerderheid heeft bepaald of wat de wet zegt.
Volstrekt waar!
Kijk ook even naar de gezondheidszorg waar huisartsen een vast bedrag per patiënt per kwartaal krijgen voor elke patiënt; het maakt niet uit of die patiënt hulp nodig heeft of niet.
En doorsturen naar een specialist is al helemaal problematisch. Men probeert alles in de 1e lijns-zorg te houden, met alle miskleunen en te laat doorverwijzen tot gevolg.
Huisartsen die “te veel” doorverwijzen krijgen een aantekening bij de verzekeringsmaatschappij waardoor hun contract met de verzekering onder druk kan komen staan.
De verzekeraar zit breeduit op de stoel van de zorgverlener om zoveel mogelijk zorg te weigeren. De patiënt is een middel geworden om geld te verdienen en wordt niet als mens met een probleem beschouwd dat kan worden verholpen.
Fijne maatschappij leven wij (maar niet heus)!
Bertuz [2] reageerde op deze reactie.
@Rob [1]: Dat onder druk zetten, lijkt mij in strijd met een ander protocol, namelijk het Global Compact ……. van de VN, waarin dit soort dwang verboden verklaard wordt. Je bedenkt het niet. Dat protocol bestaat.
Rob [4] reageerde op deze reactie.
Mensen onderschatten, wat ze allemaal met hun hoofd kunnen zonder ook maar een letter of cijfer op te schrijven.
Rob [5] reageerde op deze reactie.
@Bertuz [2]:
Maar we hebben hier toch ook een Hoge Raad die precies uitspreekt wat de Overheid wenselijk acht? Zelf mee gemaakt bij de aandelenlease affaire.
@Vilseledd [3]:
Je eigen hersenen zijn de beste computer die er bestaat; alleen niet de snelste. Als we nou eens leren om de effectiviteit van onze hersenen te vergroten want er is capaciteit genoeg. En geen Overheid die er bij kan.
De Joden waren daarmee en eind op weg; niets op papier maar alles in het hoofd. Computers hebben ons geestelijk lui gemaakt, helaas.
Hier ben ik het dus helemaal mee eens. Protocollen ontmenselijken.
Maar het wordt nog erger. Door de stapeling van protocollen. Elke ambtenaar, zorgverlener etc. voelt zich (slechts) verantwoordelijk voor zijn eigen protocol. Want daar wordt hij op afgerekend. Voor het feit dat tig protocollen niet op elkaar zijn afgestemd, voelt niemand zich verantwoordelijk. Met als gevolg alle ellende voor de burger, de zorgontvanger. Voorbeelden zijn de sociale voorzieningen, maar ook jeugdzorg.
Wet- en regelgeving is het ‘programma’ voor de overheidsmachine en de burgerij. Dit programma bevat onder meer protocollen met processtappen, zoals in de Algemene Wet Bestuursrecht. De burger en overheidsdienaar als programmeerbare, humanoïde robot, een androïde.
Werkprotocollen kunnen best nuttig zijn. Het is een opgespaarde ervaring van hoe je iets het best aanpakt. Het probleem ervan is dat velen de stappen uitvoeren zonder na te denken. Werkzaamheden die best interessant kunnen zijn verworden dan tot saai werk. Als een werknemer ook nog eens het bevel krijgt om vooral niet na te denken en gewoon te doen wat er gezegd wordt, dan wordt het zelfs (vrij letterlijk) geestdodend werk. De betrokkene verwordt dan vroeger of later tot een levende dode. Treurig.
Rob [8] reageerde op deze reactie.
@Nico [7]:
Het ergste van protocollen is dat degenen die ze gebruiken zich erachter verschuilen om niet te hoeven nadenken of om hun onverschilligheid goed te praten.
Zo werkte dat in het Duitsland van de jaren ’30 en ’40 ook.
Nico [9] reageerde op deze reactie.
@Rob [8]: Ja, het werkt inderdaad twee kanten op. De gedachte is dat als een ander ergens al over na heeft gedacht, het wiel niet opnieuw uitgevonden hoeft te worden. Protocollen op de automatische piloot uitvoeren is een geestdodende bezigheid, ook al denken slimmerikken dat het heel slim is om op bestaande protocollen voort te borduren en deze uit te bouwen. Een oeverloos borduurwerkje.
Niet iedere gedachte is echter juist. Helden (iconen, heiligen) van vroeger zijn niet onfeilbaar, evenmin als wie in het heden leeft.
Blijft over dat het verstandig is om al het bestaande zelf te toetsen, te evalueren, te testen. Soms is het nuttig en kun je ermee verder, soms blijkt dat je het maar beter overboord kunt kieperen – zoals een IT´er soms besluit om spaghetticode af te danken en te herschrijven, ditmaal deugdelijk.
Comments are closed.