“Kijk, en deze … deze is de ware ridder. Het zwaard der gerechtigheid. Ze laten zich nooit weerhouden, Zelfs met gebroken zwaard geven ze niet op.” De aristocratie als hoeder van rechtvaardigheid. Zelfs nu de adel niet langer openlijk aan de macht is doet ze haar best de wereld vanuit de coulissen te “beschermen”. Dat is een thema in de nieuwe roman van Leonardo Pisano. Noblesse Oblige. Adel verplicht.
De omslag geeft al aan waar het boek over gaat. De hel van Jheronimus Bosch dreigt de zon, te verduisteren. Van de zon, de reinigende vlam, de verdrijver van het kwaad, is slechts een minimale rand over. Het onrecht dreigt te zegevieren, ook in deze tijd. De rechtspraak dient maar al te vaak de heersers. Een deel van de adel kan niet langer toekijken en onderneemt actie.
De zuivering begint aan de top, de aristocratie en de huidige ambtelijke en zakelijke elite dienen zich te houden aan de aloude normen en waarden van het natuurrecht. Aristocratische scherprechters zwermen uit over de EU om zondaars te straffen.
De EU zet twee burgers in als geheim agent. Lodewijk van Loosduyne krijgt een loodzware commandotraining. Samen met Mariska, een journaliste, moeten ze onafhankelijk van elkaar informatie verzamelen. Wat is de waarheid, wat is rechtvaardigheid? En weten ze dit te bereiken?
Veel meer wil ik er niet over verklappen. Het verhaal op zich is al spannend genoeg. Het leest makkelijker weg dan de eerder verschenen roman van Pisano, “Achter de nevel”. De thema’s in Noblesse Oblige (o.m. rechtvaardigheid, deugdethiek, geheime genootschappen, centralisatie van macht / hoogmoed en loyaliteit) zijn niet essentieel voor het lezen van de roman. Maar geven het wel een meerwaarde.
Noblesse Oblige is een intrigerend boek, dat ik iedereen aanraad. Het verbindt recente geschiedenis met fictie, de thema’s komen in het laatste hoofdstuk verrassend bijeen. De lezersvraag is of het duister verslagen is, of nog steeds heerst.
Voor 19,95 euro kunt u hier een exemplaar bestellen.
Als de zoektocht naar rechtvaardigheid 19,95 kost dan valt dat ergens mee en ergens tegen. Zeker gezien ik em in mezelf al vond, gratis. Maar ja, ik ben een goeie timmerman. Laten we hopen dat de zuivering aan de top begint, gewoonlijk zijn het de lemen voeten die het het eerst begeven. Atlas geeft op. En dan huurt de top meestal soldaten om die lemen voeten te motiveren..Een advies aan soldaten die bereid zijn te doden voor een goede zaak, vermoord jezelf om mee te beginnen, goeie oefening en daarna hoef ik niet meer bang voor je te zijn.
Tsja… gisteren zag ik dit boek voorbij komen. Heb het direct wat gepromoot op Facebook. Want het is een goede zaak als mensen nadenken over de vraag wat nobel karakter eigenlijk is. Daarvoor hoeft een mens echt niet in de adelstand verheven te zijn. Dat is alleen maar een formaliteit.
Wat me uit het bovenstaande artikel opvalt is vooral het begin: Een “zwaard der gerechtigheid”. Dat is een term uit de Bijbel, waar misverstanden over bestaan. Misschien wel leuk om dat hier wat verder uit te werken.
Een mens kan een wapen hebben, of een wapen zijn.
Het zwaard wat in de Bijbel genoemd wordt is een tweesnijdend zwaard. Het is vlijmscherp en scheidt waarheid van leugen feilloos van elkaar, om gerechtigheid te bewerkstelligen.
Hoe kom je aan een dergelijk tweesnijdend zwaard? Dat is een goed bewaard geheim. In feite is antwoord het heel eenvoudig, want je ziet het ook terug in het hexagram (omringt een Zegel van Salomo) en het yin/yang symbool. Wanneer een man en vrouw zich mentaal met elkaar verenigen, dan kunnen ze samen een tweesnijdend zwaard worden, met een mannelijke en vrouwelijke kant, een wapen der gerechtigheid.
Het smeden en aanscherpen van een dergelijk zwaard doe je door jezelf samen te oefenen in het onderscheiden van gezond en ongezond c.q. schadelijk. Hoe vaker je dat doet, hoe harder en scherper je wordt.
Tot zover de handleiding voor doe-het-zelf zwaardsmeden. En bedenk dat, als je tenminste ‘The One’ waarmee je je verder leven gaat doorbrengen inmiddels gevonden hebt, dit een haalbare zaak is. Als wij het kunnen, dan kan jij het ook.
Filosofie en religie creëren dwaalsporen en rookgordijnen. Zo is dat zwaard vertaald naar een tweezwaardenleer waarin de zgn. zwaardmacht bij de heersende macht terecht kwam, vs. de geestelijke macht die bij de kerk terecht kwam. Het onverkwikkelijke duo kerk en staat die samen eigenlijk nooit zuiver op de graat waren. Ze speelden op onverkwikkelijke manieren onder één hoedje, en dat als de satanische (omgekeerde) versie van Robin Hood.
Toen christelijke monniken bij het Mongoolse rijk op bezoek gingen, gaven ze al snel toe dat christelijke geestelijken en heersers hun eigen regels nogal eens aan de laars lapten, terwijl onder de Mongolen een strakke zelfdiscipline was aangebracht waar een ieder, van hoog tot laag, zich strikt aan hield.
Het verhaal over de Excalibur verhult een bepaalde werkelijkheid; een vrouw laat zich echt niet voor het karretje van een onwaardige man spannen. Ze verwordt dan als het ware tot een steen die de zaak blokkeert.
Verder kom je in Japan animistische gedachten tegen, waarin zwaardsmeden een rol spelen en een leermeester als zwaardsmid naast 10 zwaarden annex discipelen staat. Zo heeft de zwaardsmid Jittetsu 10 zwaarden annex discipelen; van zilver, goud, hout, paarlemoer, been, ivoor, jade, ijzer, brons en koraal. Iedere leerling met specifieke (karakter)eigenschappen en kwaliteiten.
Helaas draaide in Japan kennelijk alles om mannen. De gedachte dat man en vrouw samen een ‘zwaard der gerechtigheid’ konden worden was misschien te hoog gegrepen of verstopt achter verhullende verhalen.
Misschien goed om nog te melden dat een goed karakter en nobelheid gewoon in en om je eigen woning wordt gevormd. Het is maar net wat je ervan maakt. Jammer dat er geheimen bewaard worden:
– Het geheim van een goed huwelijk
– Het geheim van de smid
– Het geheime recept van de kok
Die geheimen worden bewaard met de smoes ‘iedereen is anders’. Hoewel dat zo is, heeft iedereen de innerlijke natuur gemeenschappelijk. Natuurlijke mechanismen zijn universeel. Ze zijn er door ‘moedertje natuur’ ingelegd, gekopieerd als het ware bij de biologische geboorte. Zoals ook de wet- en regelgeving van ‘moedertje natuur’. Daaruit volgen bepaalde mechanismen, principes. Wie die leert te doorgronden, kan allerlei geheimen ontrafelen.
Verder valt nog op dat in het artikel het oprukkende kwaad wordt aangehaald, maar niet het beeldende verhaal over Global Warming. Zoals chemtrails een beeld zijn van allerlei onfrisse chemie die over mensen wordt uitgesproeid, zo zijn gaten in de ozonlaag (ozon geeft de lucht een blauwe kleur) een beeld van gaten die kennelijk in de gelederen van de adel vallen. Daar kan weer van alles over gezegd worden, maar dat ga ik niet doen.
Om een gezonde(re) situatie te creëren heb ik eerder het sandwich model voorgesteld.
Tot nu toe is het hamburgermodel á la MacDonalds populair, een recept uit de keuken van een stel duivels. Eerst mensen pletten en grillen, vervolgens omkleden met genetisch gemanipuleerde troep.
Wij hebben nog wel wat ideetjes voor innovatief model van een figuurlijke sandwich toaster waarmee gezondere gerechten geproduceerd kunnen worden, maar het voert te ver om dat hier te bespreken.
Mrbleusky [4] reageerde op deze reactie.
@Nico [3]: Tijd voor ontbijt. Ik heb veel snij-gereedschap, en ik zou ze als ‘wapen’ kunnen gebruiken, maar dat is apen met wee, ik wil geen lijdende aap zijn.
Nico [6] reageerde op deze reactie.
Ik besef dat ik met het laatste, die sandwich toaster mogelijk misverstand oproep. Alleen ontstaan die misverstanden niet aan mijn kant. Het woord sandwich riekt teveel naar zand.
Verder persen sandwich toasters een diagonale of verticale lijn in het lijdende voorwerp. Wie ingebrande sociale breuklijnen verwerpt, zal deze onverkwikkelijke erfenis aan een onwelriekend verleden niet in een innovatief model inbouwen natuurlijk. Dat zou een ontwerpfout zijn.
Daarnaast is de ronde vorm á la een pizza beter dan een vierkante vorm. Maar aangezien het woord pizza qua originele betekenis teveel riekt naar slaan, pletten, is ook daar een innovatie mogelijk.
Kortom, wie aan nobelheid denkt kan allerlei kanten op. Dus ook ongebaande wegen.
@Mrbleusky [4]: In sommige talen hoor je niet of nauwelijks verschil tussen de V en de W. En wordt de W een ‘dubbele V’ genoemd.
De symboliek is wel leuk. Even studeren in de letteren: De man en vrouw als 2 V’s van Victory, met elkaar verstrengeld. Draai je de W op z’n kop, dan krijg je de M, de middelste letter van het alfabet. Balans tussen links en rechts, van alles en nog wat.
Comments are closed.