Brett Kavanaugh is beëdigd als lid van het Supreme Court van de VS. Hij is daarmee een van de negen opperrechters van dat land. Leden van het Supreme Court worden benoemd voor het leven.

Om in het Supreme Court benoemd te worden moet een rechter – werkervaring als rechter is vereist – voorgedragen worden en vervolgens moet de U.S. Senate de benoeming goedkeuren.

Bij Brett Kavanaugh is dat goedkeuringsprocedure voor de Senate ontaard in een (straat)activistisch gevecht. Kavanaugh geldt als een conservatief en met zijn benoeming is de machtsbalans in het Supreme Court 5 conservatieven tegen 4 liberals (lees: progressieven). De liberals zagen de bui al hangen. Met Brett Kavanaugh in het Supreme Court wordt straks het recht op abortus (de naam van het vonnis dat abortusvrijheid vestigde is Roe v. Wade) teruggedraaid, zo vrezen zij. De liberals zetten daarom alles op alles om de benoeming te voorkomen, of op zijn minst uit te stellen tot na de tussentijdse verkiezingen in november. Hun verwachting is dat zij bij de tussentijdse verkiezingen in november hetzij een meerderheid in het Huis van Afgevaardigden verwerven, hetzij in de Senate, of allebei zelfs, als het meezit. In dat geval is het veel lastiger voor het Witte Huis om een favoriete kandidaat benoemd te krijgen.

Kavanaugh werd het doelwit van een @metoo-aanklacht. Hoe dat gelopen is hebben we allemaal via de media kunnen meebeleven. Op zichzelf is het niet verkeerd dat er strijd is rond de benoeming van een opperrechter. Het Amerikaanse staatsbestel is immers gebaseerd op tweestrijd. Strijd tussen verschillende facties is de motor van hun politieke systeem. Zo hebben de founding fathers het bedoeld. Europeanen begrijpen dat niet altijd, omdat zij een traditie kennen van het uitvlakken van verschillen en het zoeken naar eenheid. Als er maar geen verdeeldheid is, dan is het goed. Amerikanen daarentegen zien politiek als een sportwedstrijd: er kan maar één winnaar zijn. De verliezer krijgt in de toekomst vast weer een kans om het nog eens te proberen, want de dynamiek houdt nooit op.

Omdat het Supreme Court de ultieme scheidsrechter is als het gaat om de uitlegging van wetten in de VS – en met name de uitlegging van de de Amerikaanse grondwet – zijn benoemingen in het Supreme Court zelden onomstreden. Deze keer was het gevecht wel extremely vicious: fair play werd fair game, due process een mob trial. Weinig verheffend allemaal. Kavanaugh kwam als winnaar uit de strijd, zij het gehavend. In kringen van liberals is hij gebrandmerkt als serial rapists, ook al is daar niet veel bewijs voor. Gek genoeg is er een politicus waarvan vaststaat dat hij een serial rapist is: voormalig president Bill Clinton. Daar hoor je in kringen van liberals niemand over, vermoedelijk omdat het ’their guy’ is, en in eigen kring zien ze graag wat door de vingers. Brett Kavanaugh daarentegen is een conservatief en die moest dus kapot. Kavanaugh heeft het geweten en zijn vrouw en kinderen ook.

Je vraagt je af wat deze beproeving met Kavanaugh heeft gedaan. Van een ding kunnen we echter zeker zijn: als er ergens ter wereld een rechter is die zich bewust is van het gevaar van het loslaten van fair play en due process, dan is het Brett Kavanaugh wel.

Dat ik het enige goede nieuws bij deze benoemingsprocedure.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

13 REACTIES

  1. De manier waarop hij aangepakt is, is bizar voor woorden en zeer gespleten?

  2. De Democraten laten keer op keer zien, hoe ondemocratisch en intolerant ze zijn. Na de verkiezing van Trump protesteerden ze en ze laten geen gelegenheid onbenut om Trump cs te bashen. En de linkse media, ook in NL, steunen deze lieden. De Clinton Foundation bv is gewoon een criminele organisatie, die uitsluitend het belang van de Clintons nastreven. Maar in NL geen kwaad woord hierover. Ze krijgen zelfs geld van de Postcodeloterij.
    Dankzij de benoeming van Kavanaugh, kan Trump het Qanon programma uitvoeren en de Deep State ontmantelen. Laten we dat hopen, waardoor vele politici zullen sneuvelen.

  4. Zo… dus de liberalen zagen de bij al hangen? Typevout? Voor een bij hoeft niemand bang te zijn. Wij hebben het eens meegemaakt dat hoor-naars bij ons in de schuur een nest hadden gebouwd. Die blijken een stuk agressiever te zijn dan bijen of wespen, met een pijnlijker steek. Weet ik helaas uit eigen ervaring. Misschien omdat hoornaars beter luisteren, dieper doordringen.

    Culturele verschillen; in Amerika moet volgens het bovenstaande artikel alles een gevecht met een winnaar worden, in Europa verschillen uitgevlakt worden. Consensus. Hoewel… GB kennelijk een uitzondering is. In het House of the Lords gaat het er interessant aan toe. Kennelijk scherp op de snede, geen slaapverwekkende betogen of gevechten. Synthese.

    Het verhaal over Qanon roept een vraag op die al eeuwen over de mysterieuze Q wordt gesteld: “Who is Q?” Er is in dit artikel zelfs een kopje aan gewijd. Kennelijk duikt dit mysterie in de loop der eeuwen telkens weer op. Ontmanteling Deep State? Lijkt een vooruitgang, zolang het maar niet op vervanging uitdraait.

  6. @johannes [3]: Is dat werkelijk relevant bij een wankelende wereldorde en een Amerika dat officieus failliet is, hoewel nog niet geformaliseerd? Verslaafd aan olie dat van elders gehaald moet worden door ‘elders’ te destabiliseren? Vooral Amerika en Europa zijn aan een grondige reorganisatie toe. Het is verstandiger om zelf te ontmantelen en opnieuw op te bouwen dan te wachten tot de boel in elkaar stort of ploft. Zoals dat meestal gaat bij beschavingen.

  8. @jhon [7]: Ja… ik kan me goed voorstellen dat Britten een Brexit willen. De atmosfeer in GB is heel anders dan op het vasteland. Jammer dat de EU zich zo sektarisch gedraagt. Zie hier. Hoewel het een ‘pot verwijt de ketel’ verhaal is, gezien Schotland en Ierland. Daar speelt Engeland de sekteleider voor om het maar zo uit te drukken. Goed bedoeld misschien, maar toch…

  9. @jhon [7]: Schaamte kan uitermate gezond uitwerken. Behalve als je wegloopt of wegkruipt. Noblesse oblige, toch? De emotie schaamte is er van nature om je de kracht te geven jezelf te corrigeren. Culturele krachten kunnen helaas valse schaamte genereren.

    Nico [10] reageerde op deze reactie.

  10. @Nico [9]: Pardon, voorbeeld van valse schaamte opwekken, in de analogie van het artikel waar je naar verwees:

    Zegt de een tegen een ander:
    “Schaam je dat je niet de informatie hebt verstrekt die ik wenste!”

    Informatie impliceert een vrijheid om te verstrekken, niet een plicht om dat te doen, tenzij expliciete afspraken.
    Bij gelijke verhoudingen circuleert behulpzaamheid gewoonlijk spontaan, bij afspraken misschien wat geforceerder.
    Ongelijke verhoudingen werken ofwel forcerend, ofwel ‘bloedstollend’ uit. Met bloed als metafoor voor behulpzaamheid.

    In het artikel waar je naar verwees is het daarmee de vraag in hoeverre verhoudingen gelijk waren (rangen?), welke afspraken er waren gemaakt.

  11. @johannes [3]: Ondergrondse netwerken (Deep State) bestaan net als verzet door veronderstelde noodzaak lijkt me. Bijvoorbeeld voor een soort volksgericht omdat de staat (wetgeving en/of handhaving) tekort schiet.
    Waar de één denkt aan het opruimen van ondergrondse netwerken (sleur ze eruit!) denkt de ander aan het creëren van een schone omgeving. Veronderstelde noodzaak wegnemen.

    Zo bezien doet een staat er verstandig aan om met verzetsmensen uit de ‘ondergrondse’ te praten om te horen waar ze zich druk om maken. Dat soort open gesprekken zijn traditioneel taboe. Omdat denken aan een paard overgelaten moet worden, je een ‘gegeven’ paard niet in de bek mag kijken en zo. Wederzijdse ‘gebitsinspecties’ (aandachtspunten inventariseren) hebben ontegenzeggelijk bepaalde voordelen.

  12. De voorgaande reactie heeft uiteraard allerlei dimensies.
    Dat paard zou normaliter in het wild rondlopen, maar nu is zijn leven gekaapt zodat het bereden kan worden. Adel zou waarschijnlijk liever een vrij leven leiden, maar zo’n leven is onderworpen aan en wordt beheerst door landsbelang. Hetzelfde geldt voor aangestelden (zoals aristocraten, overheidsdienaren).

    Deep State kan gezien worden als een nationale aangelegenheid om tijdig informatie in beeld te krijgen en preventief of anderszins correctief op te treden. Maar ook ieder individu heeft een Deep State; het onder-bewustzijn. In beide gevallen een interne aangelegenheid die zich ondergronds afspeelt. Je ziet wel verschijnselen, maar weet niet waar ze vandaan komen.

    Zoals een individu er verstandig aan doet om aangelegenheden vanuit het onder-bewustzijn te verschuiven naar het bewustzijn, zo doet een nationale staat er verstandig aan om ondergrondse circuits bovengronds te krijgen. Het is een kwestie van zelf-kennis die tot mensen-kennis leidt en andersom.

    Nationale ondergrondse circuits blijven gewoonlijk hardnekkig ondergronds omdat ‘landsbelang’ vanwege een gebrekkige filosofie en bepaalde denkbeelden intuïtief worden aangevoeld als zijnde schadelijk voor het individu. Alleen kan het individu dat niet plaatsen, vanwege een gebrek aan zelf-kennis. De Deep State in een individu verzet zich dan tegen zowel ondergrondse als bovengrondse ‘networks of power’, gewoonlijk zelf zonder te weten waarom. Hoewel er wel allerlei bliksemafleiders worden ingezet, zoals ideologieën om dat te ‘verklaren’ en vooral te rechtvaardigen.

    Best interessante materie…

  13. Die lui zijn geheel van de pot gerukt zoals ze de samenlevingsvormen kapotmaken, hier in Nederland de zwartepiet discussie ?

Comments are closed.