Taal is een wapen

Via Corbett report filmpjes als schoner dan gebruikelijke kennisbronnen. Hoewel niet helemaal schoon. Even met zevenmijlslaarzen door dit filmpje:
Politieke woorden als drager, als wapen. Liefst met plausible deniability. Geconstrueerde beeldvorming, via framing. Doel; het verkopen van politieke en commmerciële producten.
Dat is allemaal wel zo, maar ondertussen wordt er om de hete brij heen gedraaid. Een nogal ingewortelde gewoonte kennelijk. Zie bijv. het einde van het filmpje; de één heeft het over vrijheid om property te hebben, de ander over vrijheid ván property. Draaikonterij. Wel verwijst Corbett met ‘common language’ naar ‘universal grammer’. Zie hier.

Hoe moet je ‘taal als wapen’ plaatsen? Van simpel naar complex: Sommigen spreken vooral de taal van dwang en geweld (afpersing, roof, verkrachting). De contra-strategie is van medische aard. Als je kunt uitvinden hoe een leven verziekt kan worden, heb je een instrument uitgevonden om gewenst gedrag te ‘produceren’ en kun je de levens van anderen gebruiken. Bijvoorbeeld via (slangen)gif, daarna onder voorwaarden een tegengif verstrekken.

Het manipuleren van de geest van anderen was allang gaande voor psychologie überhaupt was ontstaan. Magiërs, vorsten en keizers die eeuwen geleden actief waren wisten precies gevoelige drukpunten te vinden om gewenst gedrag te stimuleren of anders wel te forceren, zoals tegenwoordig ook psychiaters. Tegenwoordig zijn de strategieën van (dreigen met) dwang en geweld, en de medische strategie tot één bestuurlijk recept gecombineerd. Daardoor ontstaat een bepaalde kwantiteit ten koste van individuele (levens)kwaliteit. Wáár je ook kijkt in sociale orden. Wat allemaal draait om beeldvorming. Ter illustratie:

In landen als Suriname zit men nog steeds met de naweeën van slavernij door kolonisten, vergelijkbaar met wat joden meemaken. Andersom wordt er vanuit Nederland gejammerd dat die slavernij eigenlijk niet zo lucratief was, dus, ‘niet zeiken’. Satan maakt beslist niet de beste liedjes, want in Suriname zou men kennelijk liefst een ander liedje horen vanuit Nederland. Helaas spreekt Nederland alleen de taal van dwang (zeggenschap over anderen of barst anders maar) en geld. En dus past men zich in Suriname daaraan aan door over schadevergoedingen te gaan spreken. Dokken maar. Waarna in Nederland gejammerd wordt ‘ze willen alleen maar geld’. Maar nee, liefst zou men in Suriname een ander liedje horen.

Als liedjes door satan gemaakt worden, komt er altijd kattengejank, leeuwengebral, gemekker van schapen en geblèr van geiten uit. Terwijl degenen die verplicht moeten spartelen liefst blub blub doen en giraffes ondertussen lekker proberen te vreten. Die gebruiken hun lange nek om hun neuzen overal in te steken. Me denkt dat een heel oud liedje in ere hersteld kan worden, het liedje van Lucifer. De originele versie dan, niet de vervalsing die later is ontstaan. Het moet wel heel erg gek lopen als dat geen hit wordt 😀