Het groenste en duurzaamste jochie Australië dreigt in de problemen te komen met haar brandstofreserve. Hun oliesituatie is in feite al nijpend en de problemen in de Straat van Hormuz kunnen dat snel verergeren. In plaats van zelf actie te ondernemen, vraagt minister van defensie Linda Reynolds nu aan de Verenigde Staten ‘of ze gebruik kunnen maken van hun strategische brandstofreserve’. Australië heeft al minder dan een derde aan brandstofreserve dan dat er internationaal is afgesproken. Ze houden slechts 28 dagen aan olieimport aan terwijl 90 dagen een minimum vereiste is. Of de VS genegen is zijn noodvoorraad ter beschikking te stellen aan de Australische klimaatgelovigen en zo ja, wat dat gaat kosten is nog onbekend.

Deze hele charade terwijl het land flinke energiereserves heeft. Maar die zitten in de grond en als het aan de politici ligt, blijven ze daar. De klimaatcollectivisten van de Australische roverheid hebben de exploitatie en ontwikkeling van nieuwe olievelden zeer moeilijk gemaakt.

Zuid-Australië blies onlangs hun laatste kolenmijn op. De mijn was nog in productie maar de politici ‘schaamden zich er voor’. Andere kolenmijnen worden ook gesloten en niet vervangen. Bedrijven en particulieren raken steeds meer afhankelijk van gas en diesel-nood-aggregaten voor electriciteit als de windparken en zonnepanelen het weer eens laten afweten. Het resultaat is continue tekorten en capaciteitsproblemen, een eens betrouwbaar systeem gesloopt door de klimaathoax.

Australië speelt gevaarlijke klimaatspelletjes met haar oliereserves en zoals altijd moet een ander het opknappen als de boel uit de rails loopt. De binnenlandse raffinagecapaciteit is beneden alle peil en zelfs als ze vanaf nu meer olie zouden oppompen en nieuwe raffinaderijen zouden bouwen dan duurt het nog jaren voordat ze een behoorlijke reserve hebben.

De Nederlandse politici en overheid zitten op dezelfde weg richting afgrond wat energie betreft. Onrendabele subsidievretende en onbetrouwbare ‘duur’zame bronnen worden gepromoot ten koste van betrouwbare, efficiënte en relatief goedkope methoden onder het motto ‘we moeten de aarde redden’. Redden wie zich redden kan met dergelijke verwoestende dwaallichten aan het stuur.

Bron: Watts Up With That

 

 

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

6 REACTIES

  1. Oud liedje. Waarom gebruik maken van wat in jezelf zit als je gebruik kunt maken van wat in anderen zit? Waarom zelf moeite doen als je daar doodleuk anderen mee kunt belasten? Waarom je eigen omgeving laten vervuilen (en zelf schoonmaken) als je rotzooi bij anderen kunt dumpen om jezelf en je eigen straatje ‘schoon’ te houden?

    Het is toch helemaal prachtig als je elders kunt uithollen om te kunnen gebruiken en jezelf ‘wijs’ te maken dat je heel wat bent? (Markt)veroveraars en bouwers van (handels)imperia zijn er groot mee geworden… alleen worden zo wel lege, uitgeholde hulzen en een holle aarde geproduceerd… maar ja, ’t mag wat kosten hé? Zolang de lusten maar bij ‘ons’ komen en de lasten bij outsiders. Ergens gaat er in die voorgespiegelde energiebalans iets gruwelijk mis.

  2. Australië volgt kennelijk gebrekkige voorbeelden na. Zoals in Nederland gejammerd wordt als Polen niet langer uitgebuit mogen worden. Een Poolse ingenieur vertelde me ooit (in Duitsland) een schijntje te krijgen van ‘native’ Duitsers die gewoon hetzelfde werk deden… maar ja. Voorbeelden doen volgen en soms komt dat als backfire terug.

  3. Rutte op zijn rug gaan liggen voor Trumffppphhh, geen goedkoop en gemakkelijk aardgas van Rusland, nee heel Nederland slapeloos door het lawaai van de warmte wisselaars, geen stroom stijf van de kou, Afval of je hond zijn behoefte op straat te laten doen liggen dicht bij elkaar, in een dichtbewoond land horen geen vervuilende dieren thuis, vroeger stookte de één kolen de ander turf weer een ander zelf gewonnen aardgas zo als in ons dorp, een huls in de moddersloot geprest een koepel er over met boven op een aansluiting voor een slang simple comme un jour, koken verwarmen te veel laten ontsnappen, mijn opa zijn hele lange leven turf gestookt heerlijk die lucht de as op zijn moestuin, vrijheid blijheid met het juiste aantal inwoners, nu meer en meer een concentratie kamp, het licht en de bewajkings torens ontbreken nog !

  5. @jhon [4]: Aangezien opvoeding begint met van alles een aan- en af te leren, is dat waar cognitieve dissonantie gekweekt wordt. Traditioneel wordt dat door een wijziging van lotsbeschikking niet beter op.” Zo boven, zo beneden” impliceert aan beide kanten van de streep een dwaalweg. Zonder die laatste zouden er niet eeuwenlang zoveel onnodige problemen zijn geproduceerd.

    Olie was overigens eeuwenlang een metafoor voor de ‘spirit’ (geest, psyche) in iemand. Maar ja. Traditie leerde aan om van alles buiten jezelf te zoeken. Wat op veel aandachtspunten nergens voor nodig is.

Comments are closed.