Al sinds 1930 is men – media, politiek, NGO’s en gesubsidieerde wetenschappers – bezig om het 
publiek angst aan te jagen en geld afhandig te maken met klimaathorrorverhalen. Grote steden worden verzwolgen, de Noordpool verdwijnt en er komt een open zee of er komt een ijstijd die de beschaving om zeep helpt.
Verbindend thema is dat de mensheid de grote veroorzaker is. Dit scenario wordt al verkondigd tijdens de Dust Bowl. in 1930. Het dook opnieuw op na de Tweede Wereldoorlog toen men het herstel van de industrie en de huizen met deze drogreden wilde voorkomen. Tijdens de huizenboom in de jaren 60 hetzelfde liedje. Gedurende de jaren 70 werd het echter kouder en switchte men naar ijstijdgruwelverhalen. Newsweek Magazine publiceerde op 28 april 1975 een artikel dat de alarmbel luidde en onorthodoxe ‘oplossingen’ voorstelde om de poolkappen te laten smelten.
“Climatologists are pessimistic that political leaders will take any positive action to compensate for the climatic change, or even to allay its effects. They concede that some of the more spectacular solutions proposed, such as melting the arctic ice cap by covering it with black soot or diverting arctic rivers, might create problems far greater than those they solve. But the scientists see few signs that government leaders anywhere are even prepared to take the simple measures of stockpiling food or of introducing variables of climate uncertainty into economic projections of future food supplies.”
Time Magazine kwam op 31 januari 1977 met de coverstory ‘The Big Freeze’. Daarin voorspelden wetenschappers dat de gemiddelde temperatuur van de aarde 20 graden Fahrenheit kon zakken. Ook deze afkoeling was natuurlijk veroorzaakt door menselijke activiteit. Wij mensen zijn zo krachtig dat we wel het klimaat kunnen veranderen maar er helaas nog geen overheden zonder corruptie op kunnen nahouden.
Het verschil dit keer is dat men er nu in geslaagd is om de overheden te interesseren voor de klimaathoax. Dit met de lokkertjes dat de klimaatverandering gestopt kan worden door de belastingen te verhogen en de regelgeving flink uit te breiden. Canada legde hiervoor een belasting van $ 1.000,- per huishouden op om global warming te stoppen. Misschien is de theorie dat als politici meer geld krijgen, ze minder kletsen over ons naderende einde en zodoende minder warme adem uitstoten.
Ik zie dit als een afgeleide van de bevolkingstheorie die opgesteld is door Thomas Robert Malthus (1766-1834). Het was Malthus die voor het eerst zijn “Essay on the Principle of Population as the Affect the Future Improvement of Society” publiceerde in 1798. Malthus betoogde dat de productiemiddelen zouden worden overschreden door de groeiende bevolking en dat zou tot echte ellende leiden.
De theorie van Malthus bleek helemaal fout te zijn omdat hij niet begreep dat er ook andere cycli zijn. Hij heeft nooit de technologische cyclus onderzocht en hoe de landbouw is verbeterd van de oudheid tot zijn eigen tijd in de 18e eeuw. De voedselproductie heeft natuurlijk meer dan gelijke tred gehouden met de bevolkingsgroei en ook de bevolking doorloopt cycli. Momenteel zijn de geboortecijfers gedaald. Dan zijn er ziekten en plagen die onze samenlevingen bezoeken, om maar te zwijgen van oorlog, die allemaal samenkomen om de kudde als het ware uit te dunnen.
Het klimaat is ALTIJD cyclisch veranderd. Iedereen die durft te beweren dat klimaatverandering NIET door mensen wordt veroorzaakt, wordt belachelijk gemaakt en aangevallen. Dit omdat de klimaathoax gebruikt wordt als een politiek instrument om belastingen te heffen en menselijke activiteiten te reguleren door mensenrechten en vrijheid in te perken. Diegenen die mensen aanvallen die de klimaathoax ontkennen, zijn ofwel gehersenspoeld of ze hebben een eigenbelang in de hele zwendel.
Bron: Armstrong Economics
Misschien zou een middelgrote Komeet de oplossing zijn, voor mijn gevoel, zijn er te veel mensen op deze planeet aanwezig, waardoor het geheel te zwaar beproefd wordt, 7.75 milliard menselijke individuen, Nederland in mijn jeugd 7.5 millioen inwoners nu ver over de 20 millioen, waarvan een groot deel geen Nederlanders zijn, waardoor het nog problematiser wordt, deze overbevolking heeft wel degelijk een inpakt op de onmiddelijke leefomgeving, maar dat heeft weinig te maken met het klimaat, 100 000 jaar geleden was de Sahara een prachtig bebost met meren leefgebied, onze mooie blauwe planeet is onderhevig aan de natuurwetten, die gelden onder planeten, wij kunnen daar weinig aandoen, die ranzige politiekers behoren hun stomme koppen te houden, en het liefste zich zelf ombrengen, jeetje wat een rust zou dat geven, en eindelijk zelfbestuur !
Nico [2] reageerde op deze reactie.
Als je het verhaal over de Dust Bowl zo leest, dan lijkt het er op dat ploegen (uitgebreide deep plowing) nogal schade heeft veroorzaakt. Geforceerde onvruchtbaarheid, met allerlei schadelijke neveneffecten. Herkenbaar. Roofbouw? Je kunt het proberen, gaat misschien ook wel een tijdje ‘goed’ maar de natuur slaat vanzelf terug. Wie verziekt zal verziekt worden; actie, reactie. Gaat als vanzelf.
Wat er een beetje uit springt is dat de één wat aan overpopulatie wil doen, de ander aan overbevolking. Maar beide partijen zorgvuldig om de hete brij heen blijven draaien en rookgordijnen opwerpen. Een klimaatdebat dat niet eerlijk en open plaatsvindt heeft geen enkele zin, is misschien meer een gevalletje van bijdragen aan Global Poisoning. Gif mengen en dat verhandelen schijnt lucratief te zijn…
@toute va bien [1]: Ooit was individueel zelfbestuur nog de norm voor ieder. Contact en samenwerken prima, maar niet gedwongen.
Deel van een ongeschreven gedragscode, misschien nog niet eens uitgesproken. Waarom het vanzelfsprekende uitspreken? Vanwege geesteszieken, geïndoctrineerden, hardnekkigen en stijfkoppigen?
toute va bien [4] reageerde op deze reactie.
Voor de duidelijkheid: We (man vrouw) hebben vele levens voorbij zien komen waar danig in geploegd was door degenen die meenden op die manier een land te moeten bouwen. Mechanisch, wat gif erin spuiten etc. Een onvruchtbaarheidsbehandeling die enkel gericht was op opbrengsten uit levens van anderen halen, ongeacht welke schade daarvoor aangericht ‘moest’ worden.
Een krankzinnig verhaal, in 3 landen waar we gewoond hebben telkens weer opnieuw. Hoezo ‘nooit meer?’ Je ziet het overal om je heen. Telkens weer. Veronderstelde (half)goden en hun handlangers hebben kennelijk de nogal obsessieve neiging om zich op de levens van anderen te blijven storten om die exploitabel te maken.
Drukte over klimaat die nu voortduurt lijkt er vooral op gericht om de exploitatie van anderen te kunnen voortzetten. Niet op een kern-gezond innerlijk en omgeving. Zelfs als er een sterke koerswijziging wordt ingezet, met heel andere beeldvorming en redeneringen, dan vermoed ik dat het toch een aantal generaties en misschien zelfs een aantal eeuwen gaat duren voor de wereld gezond en schoon kan zijn en blijven.
@Nico [2]: Op onze boerderij in Wales grote machine omgebouwd, ieder één versleet ons voor idioot, niet meer ploegen, smal strookje gras afsnijden, het zaad direct in de grond, “”DIRECT DRILLING”” veel boeren doen het nu zo, beter land meer opbrengst veel minder werk, die machine was een prototype, nu doen ze het met de grond openscheuren met scherpe eggen en dan zaaien, heb hier nog ergens overgroeid een prototype wijnpluk machine staan, zelfde ieder één lachte ons uit en nu gebruikt ieder één hem, we zijn er niet veel wijzer financieel dan van geworden, zelfde met mest sproeien, wij injecteerden dat direct in de grond bij flinke regenval, en niet te veel anders verbrand de hele boel, en loopt het in het water, en dan moet je je vee injecteren met pillen dat ze flink water vast houden in hun vlees, ja en dan ben je een crimineel, dus gestopt en de boel verkocht, moeilijk als je op de normale wijze wilt produceren, nou vergeet het maar, in de wijnbouw was het niet veel beter water en zuiker, misschien niet overal maar in de regel wil ik mijn hand er niet voor in het steken, groet !
Nico [5] reageerde op deze reactie.
@toute va bien [4]: Direct drilling klinkt al beter dan ploegen etc. Een stapje verder deed de natuur het zonder vingers die in de aarde werden geprikt, ploegen, direct drilling, kunstmest etc. voordat dat uitgevonden was. Het kán dus zonder. En dat ging prima. Hoe meer er van grond willen eten, hoe meer trucs worden uitgehaald.
In ‘maakbare’ omgevingen lijkt van alles te kunnen en te werken, hoewel schadelijke bijwerkingen van recepten niet altijd even eerlijk en open geventileerd worden.
Leuk dan je naar de term ‘direct drilling’ verwees. Dank!
Weet je Nico als alles fijn gaat en de mensen hun broodje verdienen valt overal over te praten, maar als ze met hun familie en bedrijfje in een catasrofale situatie verkeren, maakt het allemaal niets meer uit, het gaat over het overleven, dat geld voor kleine bedrtijfjes maar ook voor enorme grote bedrijven, iedere kunstgreep is goed, als het maar op korte termijn geld op levert, dan blijft er van al dat mooie romantische natuur gelul geen spaan heel, en dit is aan het gebeuren, groet !
Bertuz [7] reageerde op deze reactie.
Nico [8] reageerde op deze reactie.
Nico [10] reageerde op deze reactie.
@toute va bien [6]: inderdaad. Eerst de prak dan de moraal. Bovendien kost natuurbeheer geld. En voor geld is een draaiende economie een voorwaarde. In militaire dienst werd je geleerd eerst voor jezelf te zorgen. Anders was een hulpbehoefende sowieso kansloos.
Nico [10] reageerde op deze reactie.
@toute va bien [6]: Het zit diep in het bestuurlijke DNA om natuur te gebruiken, want voor meer is die volgens de gebruikelijke manier van denken kennelijk niet ‘goed’.
Natuur is van origine geen romantisch verhaal (met happy end etc), maar een drama (doorgaand verhaal dat soms bevredigend is, soms niet). Het romantische wordt systeemtechnisch als een sprookje neergezet. Er moet toch ergens een worst hangen om achteraan te blijven rennen? Maar… sprookjes kunnen niet bevredigen, hoogstens bezig houden.
Geld fungeert een soort vogelverschrikker. Om de aandacht af te leiden. Zoiets als een verslaving aan harddrugs. En ja, daar komen heel gekke dingen van. Ben je er zelf niet verslaafd aan, geen probleem, dan zijn anderen het wel. Overlast moet er zijn. Zo is dat systeemtechnisch bedacht en geregeld.
Klimaat: “Wij mensen zijn zo krachtig dat we wel het klimaat kunnen veranderen maar er helaas nog geen overheden zonder corruptie op kunnen nahouden.”
Aangestelden en gevormde groepen, onnatuurlijk en tegennatuurlijk van aard, hebben altijd problemen veroorzaakt. Toch is het nog niet doorgedrongen waar het voorkomen en oplossen van problemen begint. Precies daar. Ieder als individueel autonoom, onafhankelijk en zelfstandig zien en behandelen is een probaat middel om van een bedwelmende roes af te komen. Da’s een stuk makkelijker balanceren.
Het is als koorddansen; als vangnetten teveel aandacht krijgen lijkt het koord steeds smaller te worden. Maar nog steeds is het koord als je eigen levensweg, de vangnetten waar je niet moet zijn. Ook als je opperhoofd van een vangnet (organisatie) bent.
@toute va bien [6] en Bertuz [7]: Interessante omkering. De militaire strategie om tot overgave te proberen te dwingen is de logistiek af te snijden. En dan maar hopen dat de tegenstander zich overgeeft als ‘ie honger krijgt. Hopen dat iemand denkt ‘eerst de maag vullen, daarna misschien nog eens aan moraal denken. Voor zover dat door anderen toegestaan wordt’.
Maar, als de moraal boven honger gesteld wordt (het omgekeerde van wat jullie schreven) gaat die vlieger niet op. Dan is de strategie kansloos. Tegelijk maakt de dwingeland glashelder het niet waard te zijn om te gehoorzamen of mee samen te werken. Een tegenstander die het primair om onderwerping gaat is per definitie onwaardig. Onwaardig gemaakt door het gehoorzamen van een Opperbevelhebber of equivalent.
Klinkt als een theoretisch praatje. Praktisch gezien wordt deze strategie momenteel op ons uitgeprobeerd. Wat ontkend zal worden; plausible deniability. Beschamend, walgelijk. Tsja… wie te graag wil hebben, hebben, hebben zal beschaamd uitkomen.
Comments are closed.