‘Never let a good crisis go to waste’, is het motto van de elite en machthebbers. In tijden als deze is hun tactiek om meer macht en geld te grijpen en die te behouden. Tegelijkertijd zijn ze meer kwetsbaar vanwege de snelle veranderingen die elkaar opvolgen.
Door hun strategie te bestuderen, ben je beter voorbereid op de desinformatie die gebruikt wordt om je angstig en afhankelijk te maken en houden. De huidige crisis wordt benut om de massa uit te buiten en vrijheden in te perken. Maar het biedt ook een enorme mogelijkheid om de macht terug te pakken en de wereld te veranderen.
De maatschappij komt in een nieuwe periode van verandering. Een strijd waarin oude (machts-)structuren en angstmodellen ten onder gaan. Door de vernietiging van bedrijfstakken en banen komen er – noodgedwongen – nieuwe markten. Door het gedwongen thuiszitten worden er meer en meer mensen bewust van hun potentieel.
De massamedia krijgt flinke klappen te verduren, het vertrouwen in de politiek zakt zienderogen en de klimaathoax lijkt als los zand uit de handen te lopen. De gevestigde orde krijgt een aardverschuiving voor zijn kiezen. En dat is niet enkel gunstig voor de machthebbers.
Ik weet niet, als het spel zo slim wordt gespeeld zal vast met alle mogelijke uitkomsten rekening zijn gehouden. Er is veel verdeeldheid maar ook tegenstrijdige belangen, zie daar maar eens een vuist van te maken. We spreken veelal niet eens dezelfde taal.
Het zijn altijd op angst gebaseerde modellen die gebruikt worden. Of het klimaat betreft, de economie of een virus. Wat dat betreft is het erg voorspelbaar en beschikt men over een heel beperkt palet.
Problem-reaction-solution.
Ik blijf me verbazen over de stupiditeit van de massa en de effectiviteit van de solution “providers” voor iets dat normaliter doorgaat voor een griep. Hegel op steroïden :O
Een mens lijdt meestal het meest van de angst die hij vreest. Aan voorzorg wordt veel tijd besteed. Aan verzekeringen veel geld. Het spel hoeft niet slim gespeeld te worden. Mensen spelen het. Politici ook. Boven jezelf uitstijgen, is bijna, zo niet onmogelijk.
Terreur is van alle tijden, gemeengoed wordt het in slechte tijden.
De zo geprezen groepsbescherming valt weg en “vult u zelf maar in” slaat toe.
Een kleine voorproef hebben we nu meegemaakt, geen school, geen of minder werk, geen vakanties etc, Straks het echte werk met als extra component de natuur tegen de mens! Je zult maar een 2e huis buiten je woonland hebben of een sleurhut of kamper.
Terreur is van alle tijden, gemeengoed wordt het in slechte tijden.
De zo geprezen groepsbescherming valt weg en “vult u zelf maar in” slaat toe.
Een kleine voorproef hebben we nu meegemaakt, geen school, geen of minder werk, geen vakanties etc, Straks het echte werk met als extra component de natuur tegen de mens! Je zult maar een 2e huis buiten je woonland hebben of een sleurhut of kamper. Hoe stevig staat u in uw “schoenen”, of behoort u tot de 80% die het niet gaat redden?
Te lezen in Trouw; Nu opnieuw duidelijk is hoe afhankelijk bedrijven zijn van een stevige overheid – en van de samenleving als geheel – zullen zij hun belastingrelatie daarmee moeten herzien of daartoe moeten worden gedwongen.
Mij lijkt dit onzin. Een overheid produceert niets. Bedrijven doen dat. De overheid belast. Misschien wel teveel. Waardoor bedrijven geen vlees op de botten houden. Voor burgers geldt hetzelfde. De overheid roomt af en werpt zich vervolgens op als redder. Bovendien is hetgeen de overheid uitdeelt, altijd een sigaar uit eigen doos. Nu “geeft de overheid” met als gevolg dat er straks weer bezuinigd moet worden.
Comments are closed.