“We zijn natuurlijk een land dat in de kern diep-socialistisch is.” Liberaal Mark Rutte, minister-president van Nederland

Buiten oorlogstijd is het nog nooit vertoond dat de gehele “vrije” wereld tegelijkertijd is overgegaan tot verregaande vrijheidsbeperkingen voor haar burgers. Misschien moeten we blij zijn: ook onze democratieën maken nu deel uit van de wereldorde waarin nauwelijks of geen wettelijke beperkingen gelden ten aanzien van de machtsuitoefening door de staat!

De meeste burgers accepteren deze machtsgreep omdat ze er vanuit gaan dat hij met de beste bedoelingen wordt gepleegd. Ik ben de afgelopen weken menig hondenuitlater tegengekomen in Amsterdam die tegen me zei, “ach ja, ’t is effe niet anders, ‘t is voor een goed doel!”

Ik heb daar een wat andere mening over, maar laten we niet flauw doen en er inderdaad even vanuit gaan dat Rutte en zijn collega’s ons daadwerkelijk aan hun dictaten onderwerpen om de zwakken, de kwetsbare ouderen in dit geval, te beschermen. Wat we hieruit kunnen afleiden is dat in onze democratie het socialisme heeft gezegevierd over het liberalisme. De Broederschap heeft het gewonnen van De Vrijheid.

Alle belangen ondergeschikt maken aan het beschermen van zwakkeren is per slot van rekening de ultieme socialistische gedachte. “Van ieder volgens zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoeften,” zoals Karl Marx het verwoordde.

Wie het waagt om te suggereren dat bijvoorbeeld economische belangen ook mee zouden moeten wegen in de besluitvorming, laat staan dat individuele keuzevrijheid zou moeten prevaleren boven collectieve quarantaine, wordt weggezet als ongevoelige egoïst. Op Twitter kreeg ik te horen dat ik voor “survival of the fittest” ben omdat ik me tegen de lockdown verzet.

Mark Rutte zei niet voor niks, goedkeurend, in het parlement, begin april: “We zijn natuurlijk een land dat in de kern diep-socialistisch is.”

Moreel superieur

Dat het zover is gekomen, hoeft niet te verbazen. Gelijkheid en Broederschap stonden altijd al op gespannen voet met Vrijheid – en ze worden al heel lang als moreel superieur gezien aan Vrijheid.

De democratie kun je in zekere zin zien als een compromis tussen Vrijheid enerzijds en Gelijkheid en Broederschap anderzijds. Maar er kan geen misverstand over bestaan dat de Vrijheid voorwaardelijk is, ondergeschikt aan het “algemeen belang”. Dat we nog wel enige vrijheid hebben, heeft vooral te maken met praktische overwegingen. In de praktijk is gebleken dat 100% socialisme economisch niet goed uitpakt. Daar zijn mensen toch weer “te zelfzuchtig” voor. Daarom laten we nog een beetje hebzuchtig kapitalisme in stand: om de goederen te produceren. Het socialisme is er vervolgens om ze te herverdelen.

Natuurlijk worden de maatregelen nu “versoepeld”. Weer een stukje “vrijheid” dat we krijgen als gift van de overheid. Waarvoor we dankbaar horen te zijn.

De vrijheid die ons in dit systeem gegund is, is echter geen onvervreemdbaar recht. Hij reikt zover de democratie – de wil van de meerderheid – het toelaat. Het is een gift van de overheid, die ook weer kan worden ingetrokken.

Hetzelfde geldt voor de veelgeprezen “rechtstaat”. Ook die is ondergeschikt aan het algemeen belang dat door de overheid wordt vertegenwoordigd. Onze rechters voeren uit wat de overheid hen opdraagt. Sla er de Grondwet maar op na. Bij vrijwel elk recht dat daar wordt genoemd, wordt erbij gezegd dat het geldt “behoudens wettelijke beperkingen”.

Onvervreemdbaar

Dit impliceert dat ons democratische stelsel in de kern een socialistisch systeem is, en dat we het pad van het klassieke liberalisme, zoals dat ontstond in de 18e eeuw, definitief hebben verlaten.

Volgens de klassiek-liberale denkers uit de 18e en 19e eeuw was de staat er voor het individu, niet andersom. Om de individuele vrijheid van de burger te waarborgen, niet om het “algemeen belang” te dienen. Deze visie vind je bijvoorbeeld terug in de woorden van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring:

“Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend: dat alle mensen als gelijken worden geschapen, dat zij door hun schepper met zekere onvervreemdbare rechten zijn begiftigd, dat zich daaronder bevinden het leven, de vrijheid en het nastreven van geluk.

Dat, teneinde deze rechten te garanderen, regeringen onder de mensen worden ingesteld, die hun rechtmatige bevoegdheden ontlenen aan de instemming der geregeerden; dat, telkens wanneer enige regeringsvorm met deze doeleinden in strijd komt, het volk het recht heeft hem te veranderen of teniet te doen en een nieuwe regering in te stellen …”

Die “onvervreemdbare” rechten waar de grondleggers van de Verenigde Staten over spraken, bestaan niet meer in onze democratie – ook niet in de Amerikaanse democratie. Het recht op leven, vrijheid en streven naar geluk – het zelfbeschikkingsrecht – moet wijken als het “algemeen belang” dat vraagt.

In het geval van de corona-crisis is dat heel letterlijk gebeurd. Alle burgers zijn aangemerkt als potentieel gevaar voor de samenleving en mogen derhalve niet meer over zichzelf beschikken.

Zoals gezegd beschouwen veel mensen dit als vooruitgang, omdat zij het socialisme als moreel hoogstaander zien dan het liberalisme. Ook hedendaagse VVD-“liberalen” zien dat zo. Zij pleiten meestal voor een tikje meer Vrijheid en een beetje minder Broederschap dan de sociaal-democraten, maar – zie Mark Rutte – ook voor hen geldt: Gelijkheid en Broederschap moet, Vrijheid alleen als het kan.

Hoogste waarde

Maar hoe moreel is socialisme werkelijk? En hoe amoreel is liberalisme? Klassiek-liberale denkers uit vroeger tijden beschouwden Vrijheid wel degelijk als een moreel ideaal. Voor hen was vrijheid zelfs de hoogste waarde. Het streven naar Gelijkheid en Broederschap zagen zij als een bedreiging voor het zelfbeschikkingsrecht van het individu, juist omdat het onvermijdelijk dwang met zich meebrengt.

Vrijheid betekende voor hen ook niet “egoïsme”, je eigen gang gaan ten koste van anderen. Integendeel, zelfbeschikkingsrecht impliceerde respect voor het leven, de vrijheid, de keuzes van anderen. Plus de verantwoordelijkheid om in je eigen levensonderhoud te voorzien en dat van je naasten. Socialisme zagen zij daarentegen als immoreel, omdat het de meerderheid in staat stelt de rechten van het individu te schenden en omdat het mensen een claim geeft op de arbeid van anderen.

Socialisten mochten dan beweren dat zij alleen dwang uitoefenden voor het goede doel, ten behoeven van de zwakkeren, de liberalen stelden daar tegenover dat het doel de middelen nooit mag heiligen. Power corrupts and absolute power corrupts absolutely, schreef de Britse liberale denker en politicus Lord Acton in 1887 – lang voordat Lenin, Stalin, Mao, Castro en Pol Pot ten tonele verschenen.

Vrije markt

Dat het liberale economische systeem, de vrije markt, zou leiden tot een “survival of the fittest”, was een staaltje socialistische propaganda waar de liberalen niet in geloofden. Voor hen was de vrije markt juist het terrein waarop mensen samenwerken, handelen, tot wederzijds voordeel. “De mens, in een beschaafde samenleving, heeft altijd de samenwerking en steun nodig van heel veel andere mensen, terwijl hij in zijn eigen leven slechts vriendschap kan opdoen met een paar mensen, schreef Adam Smith. “Het is niet op basis van de welwillendheid van de slager, de brouwer, of de bakker dat wij onze maaltijd verwachten, maar op basis van hun eigen belang.”

De Oostenrijkse vrije-markteconoom Ludwig von Mises omschreef de markt als een “toestand waarin ik iets aan jou geef om iets van jou terug te krijgen. Een Latijnse uitspraak van 2.000 jaar geleden, geeft de beste omschrijving van de markt – do ut des – ik geef zodat jij kunt geven. Ik draag iets bij zodat jij iets anders kunt bijdragen. Van hieruit ontwikkelde zich de menselijke samenleving, de markt, vreedzame samenwerking tussen individuen.”

Volgens de liberale economen was het dankzij de zelfverantwoordelijkheid van mensen, die door arbeidsverdeling en handel met elkaar zijn verbonden, dat economische groei ontstaat. “Als mensen met elkaar samenwerken op basis van arbeidsverdeling, produceren ze veel meer dan wat ze allemaal apart zouden produceren, als zelfvoorzienende individuen. Alle menselijke beschaving is gebaseerd op dit feit,” schreef Mises.

Slavernij

De economische voorspoed die ontstond overal waar de vrije markt enigszins wortel schoot, was voor de klassiek-liberale denkers niet alleen maar van “praktisch” nut. Zij beschouwden het ook als een enorme morele verdienste. De toegenomen welvaart leidde ertoe dat voor het eerst in de geschiedenis de grote massa een redelijke levensstandaard kon opbouwen en zelfs dat slavernij overbodig werd.

Deze lessen uit het verleden zijn we blijkbaar vergeten. De deugden die het liberalisme met zich meebrengt – zelfstandigheid, spaarzin, ijver – zijn uit de tijd en de kwalen van het socialisme – afhankelijkheid, dwang, afschuifgedrag – zien we niet meer.

De lockdown maakt als een soort microskosmos de gevolgen van het socialisme, die zich anders geleidelijk doen voelen, in een klap zichtbaar

We vragen ons ook niet meer af of de zwakkeren werkelijk zo gebaat zijn bij het socialisme als wordt verondersteld. Wat wordt genegeerd is dat het socialistische systeem ook, en misschien wel juist, ten goede komt aan haar uitvoerders – politici en bureaucraten – en aan degenen die er privileges aan ontlenen: banken, publieke omroepen, de culturele sector, de sociale sector, grote concerns en al degenen die profiteren van subsidies, lucratieve baantjes, en gunstige regelgeving.

De zwakkeren mogen dan op papier bescherming genieten, in de praktijk werkt het systeem voor hen helemaal niet zo goed. Zij hebben te lijden onder werkloosheid, inflatie, hoge belastingen, haperende zorg en onderwijs, gebrekkige bescherming door de politie, een ontoegankelijke rechtsstaat, een allesoverheersende bureaucratie. En ondanks constant stijgende overheidsuitgaven en steeds hogere staatsschulden is hun positie er de afgelopen decennia niet beter op geworden.

Fast-motion

De lockdown maakt dit alles in één klap, als een soort microskosmos van het socialisme, zichtbaar. De gevolgen van het socialisme, die zich anders geleidelijk doen voelen, worden nu ineens in een fast-motion shot zichtbaar: de economische stagnatie, de gebrekkige centrale planning, de werkloosheid, het gebrek aan zorg, en vooral de tweedeling, tussen de welgestelde socialistische functionarissen die het wel redden met hun goudgerande banen en subsidies, en de gepensioneerden, de ZZP’ers, de MKB-ondernemers, de boeren, de van zorg verstoken ouderen, die eraan onderdoor gaan.

Het einde van deze ontwikkeling is niet in zicht. Integendeel. Ondanks waarschuwingen van deskundigen dat lockdown-maatregelen averechts werken, zijn onze overheden niet bereid om ons te laten terug te keren naar ons oude leven. Oh ja, natuurlijk worden de maatregelen nu “versoepeld”. Weer een stukje “vrijheid” dat we krijgen als gift van de overheid. Waarvoor we dankbaar horen te zijn.

Maar de overheid behoudt zich nadrukkelijk het recht voor om weer in te grijpen als het “nodig” is. En wie twijfelt eraan dat het in de toekomst veel vaker nodig zal zijn? En dan heb ik het nog niet over de enorm toegenomen economische macht van de staat, die nu de totale economie onder haar hoede heeft.

Je hoeft geen genie te zijn om in zien dat deze machtsgreep niet tijdelijk zal zijn. We zijn al aardig dicht bij het eindpunt op de Weg naar Slavernij die de liberale econoom Friedrich Hayek in 1944 beschreef in zijn gelijknamige boek. Als we het nieuwe normaal braaf accepteren, is er geen weg terug uit het socialisme, vrees ik.

Maar misschien is die er sowieso al niet meer. We zijn immers al een “diep-socialistisch land”, volgens onze liberale premier.

Noot: Dit artikel is tevens gepubliceerd op de website van Syp Wynia (www.sypwynia.nl) die zich richt op een breder publiek dan De Vrijbrief.

20 REACTIES

  1. Waar is de grens?
    Gaan we alles “locken” voor 18
    miljoen potentiële slachtoffers,
    1 persoon of ergens tussenin?

    Wat is een potentiële slachtoffer?
    Waarom gaan we niet democratisch “locken”
    tot dat we honger krijgen en niet meer socialistisch zijn? We leven toch in een “democratie” waar de meerderheid bepaald wat “normaal” is ?

  2. Het denken over de werking van de markt is (mede) vertroebeld geraakt door het “zero sum” denken. Als iemand veel geld verdient, gaat dat ten koste van de ander, zo is de gedachte. Dat die gedachte fout is, komt niet bij bij mensen op. Terwijl ze beter zouden kunnen weten. Als Piet op school een 8 haalt, betekent dat niet dat er nog slechts 2 punten voor Klaas overblijven. Ook hij kan een 8 halen. Zo is dat in een economie ook. Het zero sum game denken, leidt niet alleen tot ontmoediging je best te doen, immers het heeft toch geen zin nu Piet een 8 heeft gehaald, het leidt al snel tot de gedachte van nivelleren. Piet is gemeen. Hij benadeelt Klaas. Dus je mag Klaas zijn opbrengst afromen. Het zero sum game denken, wordt (of misschien werd) veel gepromoot. Wie kent niet die spellen, waarbij de uitkomst altijd is dat het beter is om samen te werken. Die uitkomst staat al van te voren vast. Veel cursisten hebben het niet eens in de gaten.

    • Stapje verder.
      Extreem veel geld verdienen.

      Dit is helemaal uit den boze.
      Ook bij mij.
      Maar de socialisten vergeten dat
      ze het zelf veroorzaken. Door de vele
      regels en wetten is het noodzakelijke
      startkapitaal steeds hoger geworden.
      Hierdoor komt de concurrentie niet altijd
      op gang. Extreme rijkdom is een gebrek aan concurrentie .

      Hierbij is de overheid de veroorzaker en wil ook de oplosser zijn.

      Als de oplosser en de veroorzaker samen gaan werken, dan hebben ze beide geen werk meer.

      Maar ik denk niet dat deze vogelvlucht inzicht er zelfs is. Iedereen doet maar wat.

      • Het gaat niet om extreem veel of weinig geld verdienen. Men is geneigd te denken dat er voor een ander minder overblijft als een ander meer verdient. Dus P verdient 6 en dus kan de ander nog maar 4 verdienen. Of P verdient er 8 blijft voor de ander 2. Terwijl als P er 8 verdient de ander er wel 9 kan verdienen. Het is niet erg dat P verdient. Het is veel erger als P niets verdient. Of alleen maar kost.

    • Nog eenvoudiger; het heffen van loonbelasting is in strijd met het zelfbeschikkingsrecht van vrijheid. Dit is niet zomaar een recht, maar een g.r.o.n.d.r.e.c.h.t.

      • Toch zijn er mensen die er geen moeite mee hebben het zelfbeschikkingsrecht geweld aan te doen, althans vinden dat dat oké is.

      • Het gegeven dat er een grondwet is, zegt veel. Een grondwet bewijst dat het volk de uitvoerende macht wantrouwt. En terwijl het volk dat doet, bewapenen we de uitvoerende macht ook nog. En ontzegt het volk zichzelf wapens. Vreemd.

  3. Ik heb getracht om dit artikel te volgen, maar ben daarin niet geslaagd.

    Argumentatie:

    Dit komt omdat de hier besproken materie niet wordt teruggebracht naar een aantal fundamentele organisatie elementen van het bestuursmodel van de natiestaat zoals staatsvorm, bestuursvorm, overheidsrol en overheidstaken (de taken komen voort uit de rol).

    De term overheidsrol komt geen enkele maal ter sprake, terwijl socialisme toch overeenkomt met de overheidsrol van verzorgingsstaat. Het onderwerp van overheidsrol zou toch tot de verbeelding moeten spreken in relatie tot de hier aanwezige libertarische- en nachtwakersstaat belangstelling.

    Ook, meermalen wordt de term democratie gebruikt terwijl de staatsvorm van constitutionele monarchie wordt bedoeld.

    Wat betreft democratie; dit is een bestuursvorm. De democratische bestuursvorm is bottom-up georganiseerd. De alternatieve bestuursvorm van aristocratie is daarentegen top-down georganiseerd. De analyse licht voor de hand om de Nederlandse bestuursvorm als aristocratisch te duiden, door benoemingen van de zogenaamde vertegenwoordigende democratie.

    Voorts, vind ik het opmerkelijk dat de term ‘vrijheid’ wordt gebruikt zonder de kwalificatie van onvervreemdbaar grondrecht. Hiermee zou ieder vergelijking sneuvelen op basis van onaantastbaarheid van dit grondrecht.

    Ter verdere duiding; de gebruikte terminologie van “Gelijkheid en Broederschap” hoort niet thuis bij het onderwerp grondrechten, maar heeft betrekking op de staatrechtelijke cultuur van homogeniteit versus heterogeniteit (duurzame samenleving of niet). Het idee hierbij is dat een heterogene samenleving op den duur aan onderlinge strijd ten onder gaat. Terwijl een homogene samenleving duurzaam is op basis van broederliefde. Socrates had hier wat verstandigs over opgemerkt. Namelijk dat democratie op basis van geboorterecht leidt demagogie. Democratie vereist nu eenmaal democratische vaardigheid.

    Tenslotte, dit artikel draagt niet tot weerlegging van Rutte’s wartaal m.b.t. diep-socialistisch. Dat is jammer.

  4. …”Wij beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend: dat alle mensen als gelijken worden geschapen”…. Hm, ge-schapen.

    Oh, daarom dat de massa zich niet verzet of simpel zegt: “corona? Hahahahaha, rot op met jullie achterlijke leugens, spelletjes en angstporno”…De massa heeft uiteindelijk bepaald en er voor gezorgd dat dergelijke idioterie en een zogezegd “verschrikkelijk virus” succesvol kan worden aangewend richting totale Weltweite Ordnung!

    De schapen (klootjesvolk) geven met geloof in grote overtuiging aan dat een overheid en politiek (cabal puppet’s) het recht hebben met fabeltjes en angstporno de wereld controle- en onderdrukkingsrijp te maken.

    De massa bepaalt ook dat binnenkort een vaccin succesvol kan worden gelanceerd. Een vaccin met bijwerking dat je misschien wel impotent, onvruchtbaar en verder geestelijk beperkt wordt? Of kanker, hersenbloedingen, longembolie, hartfalen, chronisch vermoeid, verlammingen, slaapproblemen enzoverder met je tong chronisch kwijlend uit je mond leeft. Vergeet niet; geen mens is gelijke schaap en zal dan ook verschillend reageren op een lichaamsvreemde substantie.

    https://infos-grancanaria.com/2020/pilotflug-mit-sicheren-passagieren-fuer-juli-geplant/

    https://www.blick.ch/news/ausland/irrer-anti-corona-brief-aus-dem-vatikan-katholische-kardinaele-warnen-vor-weltregierung-und-impfstoff-aus-toten-foeten-id15883048.html

    Ich bin ein Verschwörungstheoretiker und Aluhut.

  5. ….”Verder liet het [beest] bij alle mensen, jong en oud, rijk en arm, slaaf en vrije, een merkteken zetten op hun rechterhand of op hun voorhoofd”….

    Ooit een brandmerk, nu een chip.

    Eenmaal een slaaf, altijd een slaaf en vervloekt tot aan het eind.

    Deze hele viruszwendel is in zijn simpelheid echt geniaal uitgedacht en zo effectief en allesomvattend machtig dat je ergens respect zou kunnen opbrengen voor de bedenkers ervan.

    • Inhoudelijk stelt het plan niet veel voor. Het is m.i. niet veel meer dan power play en netwerken. Dat neemt niet weg dat we hier te maken hebben met een formidabele tegenstander.

      • De overheid en politiek winnen aan macht door grensverleggend aftasten en is misschien zelfs stom verbaasd hoe makkelijk de massa vooroverbuigt en zonder vaseline met zand erop in de bruine poort kan worden gepenetreerd. De massa blijft maar lachen, wat er ook gebeurt.

        De Duitse bezetters zouden oprecht jaloers zijn dat er een wereldrijk gecreëerd kan worden zonder een schot te lossen.

        Echt, bewonderenswaardig en ergens respect voor de huidige onderdrukkers. Het volk krijgt niet alleen de onderdrukkers die ze verdient, maar ook de behandeling. Mijn eerlijke afkeer richt zich steeds meer tegen de ‘believers’.

    • IIS, eens!

      Dan zijn hiermee de hoofdactoren bekend op het speelveld: een bekwaam en nietsontziend tegenstander en een angstig en naïeve volk.

      Overigens, ik ben ook verbaasd dat het volk zich zo makkelijk overgeeft en onderwerpt aan de overheid. En vooral het hoge percentage is verrassend. Het is mijn zeer grove inschatting dat 95% van de wereldbevolking zit te wachten op een vaccin.

      Bottom-line, het machtsspel is hiermee niet veranderd. Het blijft een tactische aangelegenheid. Tactiek is de succesfactor.

      Als individu overleven op dit speelveld in termen van vrijheid en veiligheid (lees gezondheid) is een ander verhaal. Het ziet er niet hoopgevend uit.

      • Met een 95% leger van believers tegen een leger van 5% wakkere geesten, dat is voor de tegenstander een ongekende overwinning op een presenteerblaadje.

        Sterkte voor de 5%, de rest mag van mij het tienvoudige krijgen wat ze de 5% geeft.

  6. En luitjes vergeet niet dat jaren van investeren in je gezondheid met een door de buitenwacht opgedrongen puriteins, braaf, ‘biologisch’ verantwoord lijden en niet meer leven, in één klap waardeloos wordt gemaakt door verplicht je lichaam ter beschikking te stellen aan een vaccin verkopende charlatan en useful idiot, Bill Gates.

    Jarenlang geen peuk aangeraakt, geen glas gedronken, geen fatsoenlijk stuk vlees op je bord, braaf en geconditioneerd je lijf in topvorm houden, niet eens meer neuken buiten de deur en dan met een vaccin de hele investering in één keer teniet gedaan door een lullige spuit. ROFL!

    • Het vermijden van vlees is juist een van de dingen die leid tot zwakheid en gewilligheid.
      Interessant is dat een puur carnivoor dieet, waar alle planten worden weggelaten, soms het laatste redmiddel lijkt te zijn tegen de auto-immuun ziekten die onder andere door vaccins kunnen worden veroorzaakt.

      Vegetarisch/veganistisch dieet is slaven dieet.

Comments are closed.