Je wordt gecontroleerd. Je wordt gemanipuleerd. Je wordt gehersenspoeld. Als je nog 
steeds vastzit in de overtuiging dat je stem telt en het kiezen van een partij je morele plicht is in een systeem dat vanaf dag één tegen je is opgezet dan heeft de propaganda gewerkt.
In deze video kijken we naar de ideeën van Edward Bernays, neef van Sigmund Freud, en een baanbrekende geest achter het veld van public relations en moderne propaganda. Met name zijn ideeën over hoe groepspsychologie en de illusie van keuze kunnen worden gebruikt om de massa te manipuleren.
Dit gaat allemaal over verdeel en heers. Terwijl we ruzie maken over welke politieke marionet minder slecht is dan de andere, plunderen ze ons en vernietigen ze alles op hun weg naar macht, controle en rijkdom.
Als je de beste verandering wilt aanbrengen, verwerp je het hele systeem en weiger je te stemmen. De taak van elk controlesysteem is namelijk het behouden van de façade van politieke keuze en centraal hierin staat ‘het recht van het volk om te stemmen’, schrijft Ben O’Hanlon voor Medium.
De gemakkelijkste manier om mensen te verdelen is via politiek theater. Dit wordt een taaie rode pil voor mensen om te slikken. Het maakt letterlijk niet uit op wie je stemt. Als uw stem er echt toe deed, was deze allang illegaal gemaakt.
Dit is geen verbazingwekkende of baanbrekende verklaring. Op een of ander basisniveau begrijpen we dit allemaal. Dus waarom is het dan zo gemakkelijk om mensen in politieke groepen te verdelen zodat een handjevol andere mensen over hen kan regeren? De illusie van keuze houdt mensen vast in de overtuiging dat ze vrij zijn om te beslissen terwijl het niet veel uitmaakt. Je mag toch niet stemmen op de mensen die achter de schermen de beslissingen nemen. Alleen op de uitwisselbare pop die schijnbaar voor die beslissingen staat.
Stemmen geeft een corrupt systeem legitimiteit, ongeacht op wie u stemt. Het houdt in dat u instemt met de uitkomst omdat u heeft deelgenomen. Zelfs als er bizarre coalities uit voortkomen en er geen één verkiezingsbelofte wordt ingelost.
Stemmen is niets meer dan een illusie van keuze. Het lijkt op een slaaf die een stuk papier in een doos stopt waarin de meester wordt gevraagd om vrij te zijn. Zo werkt het niet. Zoek het verschil uit tussen goed en kwaad en je ontdekt dat totaal geen zin heeft om te stemmen voor het minste van twee kwaden.
‘Geen slaaf is hopelozer dan diegenen die ten onrechte geloven dat ze vrij zijn.’ – Johann Wolfgang van Goethe
Als je eerlijk tegen jezelf bent, weet je zeker dat je geen heerser, meester of autoritair persoon nodig hebt die beslissingen voor je neemt. Het wordt tijd dat we onszelf gaan regeren en het systeem van politiek en media verwerpen. Mensen lijken steeds bozer te worden op degenen die proberen hen wakker te maken en hen te bevrijden van de mentale ketens waarmee ze zichzelf vastleggen. Ik zie dit als een teken dat de propaganda van het systeem heeft gewerkt maar alleen voor diegenen die vanaf het begin gemakkelijk te controleren zijn.
Bron: SHTF
“Het houdt in dat u instemt met de uitkomst omdat u heeft deelgenomen. Zelfs als er bizarre coalities uit voortkomen en er geen één verkiezingsbelofte wordt ingelost.”
Ik heb dit zelf vroeger ook gezegd, maar laten we wel wezen, dit is onzin.
Niemand kan iemand een blanco check geven voor toekomstige beslissingen. Verantwoordelijkheid kan niet afgewenteld worden. I.e. een politicus kan zich er niet op beroepen dat “het volk heeft mij gekozen dus ik kan vandaag wat bommen gooien op XYZ”. Dat blijft altijd een persoonlijke verantwoordelijkheid.
Ook is het geen legitimatie van het systeem. Net zoiets al je wordt berooft in een steegje, en de boef vraagt je advies over welk type TV hij moet kopen met het geroofde. Het maakt niet uit wat je zegt, je stemt nog steeds niet in met de roof.
Een heel treffend stuk.
Duidelijk en herkenbaar.
Één vd redenen dat ik nooit stem.
Nooit illusie gehad dat het volk, laat staan verkiezingen, invloed heeft op de machthebbers.
Oppositie bestaat niet echt.
Word gewoon getolereerd.
De politiek is eensgezind, ze moeten allemaal gehoorzamen aan de echte machthebbers achter de schermen.
Internationaal.
En ze hebben het heel slecht met ons voor, nu druk ik mij heel vriendelijk uit.
Al zou de helft uitkomen, de mensen zouden de werkelijkheid niet kunnen geloven en accepteren.
Wat mij betreft stelt u de goede vraag:
“Dus waarom is het dan zo gemakkelijk om mensen in politieke groepen te verdelen zodat een handjevol andere mensen over hen kan regeren?”
En u geeft zelf het juiste antwoord:
Omdat het politieksysteem ertussen zit.
“Het wordt tijd dat we onszelf gaan regeren en het systeem van politiek en media verwerpen.”
Voor de duidelijkheid wil ik eraan toevoegen dat een samenleving m.i. slechts drie organiserende actoren kent; volksvertegenwoordiging, overheid (bestuur) en rechtspraak. De politieke actor komt hierin niet voor en voldoet ook niet aan het legitimiteitsbeginsel.
De reden dat ik me toch nog even meld is vanwege een toevoeging en een vraag:
Toevoeging: Naast politiek en media moeten we m.i. ook het onderwijssysteem verwerpen!
Vraag: Heeft u ook een plan m.b.t. overgang van huidige- naar nieuwe situatie?
“Heeft u ook een plan m.b.t. overgang van huidige- naar nieuwe situatie?”
Het standaard antwoord is “evangelisatie” want het NAP sluit elke andere mogelijkheid uit.
Dank de inspiratie die ik uit de reacties op mijn artikel van afgelopen zaterdag gekregen heb had ik volgend idee: We kunnen het NAP handhaven indien we agressie definiëren als “niet-wederkerig”. Een leuke uitweg wellicht voor libertariërs om toch aan een overgang te kunnen denken?
@Rien.
1.
U: “Het standaard antwoord is “evangelisatie” want het NAP sluit elke andere mogelijkheid uit.”
Reactie: oneens! Want, ‘organisatie’ is ook een mogelijkheid die in het NAP besloten ligt ! En daar wil het libertarisme niet aan.
2.
Voor mijn begrip de open vraag m.b.t. “niet wederkerig”. Betekent dit dat een libertarier zich ook niet verdedigt in geval van een gewelddadige fysieke aanval?
3.
Voorts, past volledige bewapening als afschrikking in het principe van NAP? Dit volgens de gedachte dat oorlog te voorkomen is door voorbereiding erop?
4.
Ik geef u de volgende praktische overweging mee.
Massacontrole bestaat in hoofdzaak uit twee activiteiten: organisatie en psychologie. Seneca geeft dit ook correct aan in zijn tekst door te verwijzen naar het politiek systeem (organisatie) en media (psychologie).
De vraag is nu hoe het gat te dichten tussen de huidige situatie (dictatuur) en gewenste situatie (libertarisme)?
U doet de suggestie van niet-wederkerig NAP. Ik stel, dit is zelfs geen plan. Dit is stilzitten en niets doen.
Ik ben dan ook van mening dat het libertarisme er niet aan ontkomt om tegenover de activiteiten van organisatie en psychologie van de huidige dictatuur, eveneens de activiteiten van organisatie en psychologie te stellen en deze te laten invullen door een top strategische/tactische libertarische kracht.
@Voight-Kampff
1) Inderdaad. Men zegt wel dat het organiseren van libertariërs zoiets is als het hoeden van een groep katten 😉
2) Nee. Integendeel zelfs.
3) A- Ja, b- who cares?
4) Klopt, het is geen plan. Maar het opent de deur naar meer activisme vanuit de libertariërs.
@Rien.
Met deze antwoorden is het niet alleen volledig uitgesloten dat er ooit iets Libertarisch van de grond afkomt, maar is het zelfs niet de moeite waard om hieraan nog een enkel woord te besteden.
Uw vraag: who cares?
Mijn antwoord: degenen die de dreiging van vliegdekschepen, pantserdivisies, stealth bommenwerpers, atoomonderzeeërs, lange afstandsraketten, artillerie, cavalerie en zwaar bewapende psychopaten serieus nemen.
Je zal best een aardige vent zijn Rien, maar een draufgaenger ben je niet echt.
Take care.
@Voight-Kampff
“maar een draufgaenger ben je niet echt”
Dank je voor een hartelijke lach!
Ik beschouw mezelf als redpilled in het extreem: die 0,01% (ruim genomen) van de mensen die ratio ipv emoties gebruiken zijn niet in staat het tij te keren. De natuur neemt zijn loop. Het westen gaat onder, en er zijn goede argumenten dat elk verweer het process alleen maar versnelt.
A propos, er is een oplossing (imo), maar die is met huidige zienswijzen zo immoreel dat ik daar niet geassocieerd mee wil worden. Tenslotte ben ook ik een kind van deze tijd.
beetje hulp nodig; wat betekend NAP nog anders, behalve normaal amsterdams peil
@MvL
“Dat het schip zinkt en het orkest doorspeelt. Weiger ik te geloven. Dat er geen hoop meer is.”
Er is altijd hoop, en ik denk dat het belangrijk is dat we het vlammetje aanhouden. Als aanhanger van cyclische theorieën denk ik dat het westen een nieuwe opgang zal vinden. En als het vlammetje uit is, dan moet men alles opnieuw ontdekken. Laat het vlammetje branden, en men kan starten van een ‘hoger’ niveau. Misschien kan er zelfs een nieuwe opgang plaatsvinden rondom het vlammetje! En dit is ook waarom we kritisch moeten blijven, het zou geen zin hebben om het huidige experiment nog eens in gelijke wijze te doorlopen.
@Rien.
Eigenlijk heb je gelijk; het tij is niet meer te keren. Wat ons rest is de vraag of we strijdend ten onder gaan (legaal overigens) of gaan zitten wegkwijnen als slaaf op onze knieën. Heb geen probleem om te verliezen van een superieure tegenstander, maar om te verliezen van een stelletje B-acteurs is toch wel het andere uiterste. Take care.
Het gaat niet om de kwaliteit van de tegenstander maar om de kwantiteit.
Oh: https://www.youtube.com/watch?v=Tzm9mM9BE6A
MvL, dank voor de feedback.
We hebben m.i. een startpunt met:
– de probleemomschrijving, namelijk politiek en media (dit artikel van Seneca);
– de probleemstelling, namelijk overheidsdictatuur (mijn bijdrage).
Daarmee gaan we op weg. De eerste stap is gezet onderweg naar zelfbeschikking (vrijheid)!
Even van rechts naar links:
Dictatuur -> Koninkrijk -> Aristocratie -> Democratie (bezitters) -> Democratie (volwassen mannen) -> Democratie (iedereen)
Stemmen lijkt daarmee een principieel linkse aangelegenheid?
“Je mag toch niet stemmen op de mensen die achter de schermen de beslissingen nemen.”
Wie zijn die mensen dan? Toch niet weer die familie met dat Rode Schild of de “Bilderbergers”? Ik bedoel, ik kan me voor een groot deel wel vinden in dit stuk, daar niet van, maar zijn “de beslissers achter de schermen” te identificeren, of wordt hiermee een steeds veranderende groep (de “elite”) bedoeld? Niet om te zeuren of zo, maar ben gewoon oprecht nieuwsgierig wat hier wordt bedoeld. Men heeft mij nog nooit – op een voor mij overtuigende wijze dan – specifieke individuen kunnen aanwijzen met een onfrisse motivatie, waarvan het realistisch is dat zij “achter de schermen” de macht in de wereld heeft. Anders gezegd, als Rutte een puppet zou zijn, wie is dan de puppetmaster?
https://youtu.be/ZfIh9sPCYQY succes in jullie strijd…trek aan die touwen.
Peter, bedankt voor de link met de mooie illustratie.
Tot genoegen, je mag hem uitprinten en naar voorkeur inkleuren (ook buiten de lijntjes). Tevens is daar de vrijheid nog enkele objecten toe te voegen. Diverse symbolen als x, passers, gemeentehuizen ach bedenk het maar.
veel plezier
“Het wordt tijd dat we onszelf gaan regeren en het systeem van politiek en media verwerpen.” Ja met woorden weet iedereen het goed te brengen het ontbreekt alleen aan daadkracht. Heel veel lieden typen dit, websites staan er vol mee net als met de loze woorden “wakker worden” maar het gebeurt niet en zal ook niet gebeuren, je bent wakker geboren of je bent en blijft dezelfde dodo die je altijd al was.
Eens! Dit is de vlag die de lading dekt.
MvL, u heeft inderdaad een punt; is niet te werleggen.
@OlaVVV “Je mag toch niet stemmen op de mensen die achter de schermen de beslissingen nemen.”
Wie zijn die mensen dan? — Volgens mij (tenminste dat hoop ik) bedoelt de schrijver daar de (hogere) beleidsmakers op de ministeries mee. De pop waar je op mag stemmen (minister… nou ja, nog niet eens rechtstreeks ook nog) verandert af en toe, zij (de hoge ambtenaren) blijven zitten. Zij hebben de kennis en bepalen de grote lijnen van het beleid. Dit was zo duidelijk toen de LPF kortstondig aan de macht kwam en Bomhoff notabene loyaliteitsverklaringen moest gaan eisen omdat de hoge heren het verdomden om de nieuwe baas te gehoorzamen. Kleilagen zijn het en daar komt een nieuwe minister nauwelijks doorheen. Om de een of andere reden slaagt de politieke cultuur in dit land erin om elk nieuw geluid binnen de kortste keren in de kiem te smoren. Eenmaal in Den Haag komt de nieuweling onder de verstikkende stolp of zinkt jammerlijk weg in het ambtelijk moeras.
Comments are closed.