Het alternatieve, eigenlijk afgelaste Kerstverhaal.

Graag in besloten kring beluisteren.

Het was eind december en een arm stel sjokte door de Betuwe. Ze waren hun huis uitgezet want door de toeslagenaffaire hadden ze al jaren geen huur betaald. De auto was al lang geleden ingenomen, hun oude diesel mocht de stad niet meer in en hij had ‘m nodig voor zijn bezorgwerk. De winkel in snuisterijen die ze toen in de garage begonnen, moest dicht vanwege niet-essentiële winkel. Jozef, zo heet de man, had nog geprotesteerd want in het begin van het jaar was hem van overheidswege verteld dat zijn SBI code, koerier, dus niet voor winkel-subsidie in aanmerking kwam. Tevergeefs ging hij in beroep en kreeg nogmaals bevestigd dat hij echt geen winkel had. Toen hij die officiële uitspraken op zijn winkelraam plakte, kwamen enkele BOA’s hem toch beboeten, wat de laatste druppel was in zijn bestaan.

Maria zijn vrouw had dit jaar ook niet stilgezeten, eerst had zij zich toegelegd op het maken van medische mondkapjes, maar toen die verboden werden voor de gewone mensen, moest zij daar mee stoppen. Ze had in maart meteen gesolliciteerd bij de GGD, want een kind kon zien dat er voor het opzetten van coronatesten veel personeel nodig was. Echter de GGD vond dat zij dat best zelf heel goed aan kon en schreef haar in augustus een afwijzingsbrief. Een nieuwe sollicitatie om te helpen bij de organisatie van het vaccineren is tot op heden niet beantwoord, al kon Maria het antwoord wel raden: de GGD zou dat vast veel efficiënter en sneller dan de buurlanden kunnen.

Het breien van Kerst truien om wat bij te verdienen liep ook uit op een teleurstelling: hoewel die wel gewoon te koop waren bij AH, mocht zij die niet vanuit huis verkopen.

Door een ezel te leasen van een geruimde nertsenfarm, hadden ze nog enig vervoer. De nertsenboer verontschuldigde zich dat hij niet méér voor ze kon betekenen, maar zijn stallen waren verzegeld en hij zat zelf ook financieel in zwaar weer, omdat de bosaanplant voor biomassa die hij in het zicht van toekomstige nertsensanering was begonnen, inmiddels geen gesubsidieerde afnemers meer had.

Bij de bouwaanvraag  voor de verbouwing van zijn stallen naar zorgappartementen, werd de boer hartelijk uitgelachen door de gemeenteambtenaren: “hij had zeker nog nooit van het Urgenda stikstofbesluit gehoord”?

Het zwangere stel overwoog naar een goedkoper land te verhuizen, Turkije bijvoorbeeld, maar de grenzen werden gesloten. Een mini-ster had daarbij geroepen: ‘we moeten vrijheid beperken om deze te behouden’…. Opvallend was dat 70% van de bevolking het daar mee eens was en de tegenstrijdigheid in één zin, niet wilde begrijpen. Waarschijnlijk werd het nadenken tegengegaan door angst, voor het aantal veelvuldig gepubliceerde coronadoden per dag, die overigens door lagere aantallen griepdoden nauwelijks in de totale sterftecijfers terug te vinden waren, ook niet in de 60 plus statistieken.

Gelukkig was het nog niet al te guur en koud zoals voorheen in de 17 de eeuw. Ongeveer net zo warm als in de Middeleeuwen. Velen vonden dat dit aan door mensen in gang gebrachte klimaatverandering lag. Jozef maakt het niet veel uit, maar dacht er wel het zijne van: hoeveel industrie was er dan wel in die eerste 200 jaar sinds de middeleeuwen bij gekomen?

Maar aangezien elk tegengeluid op ‘de gangbare mening’ als fascistoïde- of complotgedachte werd bestempeld, zonder naar de feiten te kijken, hield hij wijselijk zijn mond. Wel baalde hij dat hij tot op het bod nat werd, want zijn regenjas had hij aan Maria gegeven en een regenjassen winkel viel onder de niet-essentiële zaken.  Hij zou trouwens grote moeite hebben met het betalen van zo’n jas. Ook dat begreep de arme Jozef niet zo goed: de EU en haar landen hadden toch duizenden miljarden geld bijgedrukt? Dat komt al snel op 30.000 Euro per Europeaan. Waarom hij daar niets van merkte zal wel iets met de KLM of zo te maken hebben.  Maar waarom er dan, tegen het EU referendum in, een EU-noodfonds kwam dat  meer eenheid en garantstelling van alle EU banken voor elkaar moest brengen, leverde dat Jozef geen jas op. Het hogere belang van een andere Timmermans, was blijkbaar hogere politieke wish-kunde, waar normale mensen, met gezond verstand, zich geacht worden aan te onderwerpen.

Uitgeput en doornat kwamen ze in een doodlopende straat een huisje tegen waar licht brandde. Illegale uitgeprocedeerde asielzoekers verwelkomden het stel van harte. En omdat ze met zijn bijna drieën waren, werden de vlak na hen komende 3 heersers de deur gewezen. Toch raar dat zij zo hoog boven de wet en het reisverbod stonden, want de gewone herders lagen wel in quarantaine.

Casprutte baalde daar wel van, want hij had al vooruit een BSN nummer en vaccinatie chip aangemaakt, opdat het kind gelukkig en zonder problemen in alle vrijheid aan zijn democratie kon meedoen.

Melchihaus keek ook een beetje sip met zijn meegebrachte vaccinatie onder de 70 graden, dat begon te ontdooien

En BaldeJonge, had nog wel een erfzonde meegenomen: zodat het wurm meteen mee kon betalen aan de overheidsschuld van € 42.000 pp, kinderen niet uitgezonderd.

Dat was allemaal niet aan het kindeke van Jozef en Maria besteed. Na een korte ‘thuis’- bevalling noemden de trotse ouders haar:  Liberta.