Niet-Westerse landen in de WHO hebben afgelopen week de controversiële voorstellen tot wijziging van het Pandemieverdrag, die de WHO immense bevoegdheden over landen zou geven bij epidemieën, weggestemd.
Afgevaardigden van de Westerse landen spraken er hun steun uit voor de door Joe Biden voorgestelde amendementen en drongen er bij andere landen op aan om zich bij hen aan te sluiten en zo feitelijk hun éigen soevereiniteit in dit ‘Pandemie-verdrag’‘ weg te stemmen. Het teken dat zaken misschien toch niet helemaal zouden lopen zoals alle Westerse Globalisten wilden, kwam op woensdag 25 mei, toevallig ook ‘Afrika-dag’.
Het land Botswana las toen een verklaring voor namens de hele AFRO – World Health Organization / Office for Africa – waarin het werelddeel Afrika vertegenwoordigd is. Zij verklaarden dat zij collectief hun steun voor de ‘hervormingen’ zouden onthouden, omdat de Afrikaanse leden zich hier grote zorgen over maakten. Meerdere andere landen zeiden ook dat ze bedenkingen hadden bij de veranderingen en ze ook niet zouden steunen. Deze omvatten Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika, Iran en Maleisië. Brazilië zei dat het liever helemaal uit de WHO zou stappen, dan toe te staan dat zijn bevolking aan deze nieuwe wijzigingen werd onderworpen. Als men de bevolking van al die landen bijeen telt komt men al snel op een stuk meer dan de helft van de wereldbevolking die blijkbaar nog bij zinnen is.
De WHO en Westerse landen waren toen gedwongen zich terug te trekken. Zij hebben echter hun plannen niet opgegeven – verre van dat. In plaats daarvan deden ze wat ze altijd doen als ze het niet halen en ‘draaiden’. Op hun verzoek werd een nieuwe werkgroep bijeen geroepen om “technische aanbevelingen te doen over de voorgestelde wijzigingen” die samen met het Pandemieverdrag opnieuw zullen worden ingediend, tijdens de 77e vergadering van de WHO-Gezondheidsvergadering in 2024….
Intussen is er ook al steeds meer tegengas van Republikeinen in de VS, met nieuwe wets-voorstellen die het Amerikaanse Parlement bevoegdheden geven om alle WHO-mandaten die zijn uitgegeven als onderdeel van internationale overeenkomsten gewoon te kunnen negeren; om zo te voorkomen dat de WHO nog meer macht krijgt. Begin dit jaar deden Republikeinse congresleden al een voorstel om helemaal uit de UN en WHO te stappen.
Afgelopen donderdag heeft de Republikeinse senator Ron Johnson de “No WHO Pandemic Preparedness Treaty, Without Senate Approval Act” in de Senaat geïntroduceerd, Johnson zei: “De soevereiniteit van de Verenigde Staten is niet onderhandelbaar”.
Ook in Australië wil men druk houden op de eigen parlementen, zowel federaal als per staat. Zet je intussen maar schrap voor de digitale ID, en terwijl daar het federale parlement opnieuw opstart, proberen parlementsleden alles koste wat kost weer terug te schroeven. (de vorige Federale regering in Australië is onlangs na 10 jaar lang aan de macht te zijn geweest weggestemd) en geven aan door te blijven strijden.
Ingezonden door Malpaso
Het WHO debacle laat zien dat de globalisten hun oorsprong vinden in de mysterieuze ‘Deep State’ in de VS. Anders zou Joe Biden de wetgeving niet presenteren – en om die wetgeving was het natuurlijk de hele tijd om te doen met de covid hoax. Meer specifiek dan ’the Deep State’ is waarschijnlijk the Council on Foreign relations als de plek waar de banden tussen het grotere bedrijfsleven en de staat zijn aangehaald. In eerste instantie voornamelijk het militair-industriële complex, nu alles wat groot en succesvol is.
Ook laat het debacle zien dat het een poging is van diezelfde VS om tot de wereldheerschappij te komen. Als je dat doet via een netwerk aan NGO’s, die allemaal uit je hand eten, zowel financieel als ideologisch, valt zoiets minder op. Het geeft ook weer eens aan dat bestuursmodellen op enig moment corrupt raken en dat verkiezingen, zij het via een direct of representatief democratisch model, geen daadwerkelijk controlerende functie hebben.
Ook geeft het aan dat we op een kantelmoment zitten waarbij de globale dominantie van de VS en hun poedels in de EU, Canada, Australië en Nieuw Zeeland overgaat naar een multipolaire wereld waar ze het in het Oosten vaker over hebben. Alexander Dugin hierover: https://www.thepostil.com/civilization-state-or-the-multi-polar-world/
“Het geeft ook weer eens aan dat bestuursmodellen op enig moment corrupt raken en dat verkiezingen, zij het via een direct of representatief democratisch model, geen daadwerkelijk controlerende functie hebben.”
Oneens. Ik beweer dat de huidige bestuursmodellen in beginsel corrupt zijn opgesteld. Je bent aan het doelredeneren.
De controlerende taak (en ook adviserende- en corrigerende taak) dienen gepositioneerd te worden met apart gekozen vertegenwoordigers. Het is een regelrechte bestuurlijke staatsgreep om deze taken bij de uitvoerende macht neer te leggen.
Ter verduidelijking, uitbreiding van de Trias Politica:
# Controle taak: Constitutionele Raad;
# Advies taak: AR, CPB, Ombudsman etc.;
# Correctie taak: corrigerend referendum.
Met een nieuw grondwet en eliminatie van het systeem van politieke partijen zouden we al lekker op weg zijn. Vooral als ik de zaak opzet en controleer. Ik maak je wel even wijs in bestuur- en organisatiekunde. Als stafmedewerker ben je met dan uitstekend geschikt, Youp.
“Vooral als ik de zaak opzet en controleer. ”
Dat dacht ik al. Control by Voight-Kampff.
Over corruptie en doelredeneren gesproken.
Het is nog veel simpeler. Zolang die bestuursclubje worden gefinancierd uit dezelfde pot afgeperst geld, gaan ze naar elkaar toegroeien om uit te monden in één en dezelfde organisatie. Net zoals nu. Daar helpt geen bestuur- of organisatiekunde tegen.
“Dezelfde pot afgeperst geld”
Ik noem dat afpersen een transactie: belastingafdracht voor het uitvoeren van gedelegeerde taken.
“… naar elkaar toe groeien …”
Wordt opgelost door lokaal (dus in en per gemeente) belasting te gaan heffen. De federale belasting wordt apart afgedragen.
Noot: de economie wordt in dienst gesteld van het volk, waarbij inkomstenbelasting wordt geëlimineerd. De totale belastingdruk zal maximaal 15% BBP bedragen (10% lokaal en 5% federaal want taken van infrastructuur, defensie en buitenlandse dienst zijn duur).
Minimaliseren en scheiden van uitbesteedde taken is inderdaad de uitdaging en is een walk in the parc voor een competente bestuur- en organisatieconsultent.
Uiteraard neemt het volk haar wapens terug ter zelfverdediging en bescherming van souvereiniteit, onder het zogenaamde second amendment. Zelfbeschikking en vrijheid staan op plaats één. Wapens direct erna, op plaats twee. Level playing field, zeg maar.
Youp, ik heb je gevraagd naar een anarchistische strategie; die heb je niet. Die heb ik daarentegen wel en ook een plan van aanpak. Ik vertegenwoordig je beste kans.
“Dat dacht ik al. Control by Voight-Kampff.”
Dat is een keuze. Je kan mijn soevereine bestuursmodel ook zelf controleren of laten controleren door pcrs en Hijseenberg. Echter, ik ben bang dat je dan je doel voorbijschiet en de rest van je leven op je knieën moet doorbrengen.
Comments are closed.