Momenteel bevind ik mij ergens op de oceaan in naar verluidt een van de grootste schepen ter wereld met meer dan 6000 passagiers en zo’n 2700 bemanningsleden.

Een van de treurigste observaties op deze boot is, hoeveel passagiers zich laten besjoemelen gedurende een zogenaamde schilderijenveiling, waar men de passagiers volgiet met champagne en ze daarna de grootste junk verkoopt tegen prijzen die een veelvoud bedragen van de marktwaarde.­

Het veilinghuis, de grootste handelaar in ‘kunst’ in de Verenigde Staten van Amerika, heeft een omzet van meer dan 300 miljoen dollar. Wie de moeite neemt de beoordelingen te lezen, schrikt zich een hoedje; het huis hangt van frauduleuze handelingen aan elkaar en is eigendom van iemand met een Italiaanse naam.

Valse stukken met de namen van Salvador Dali en andere beroemde schilders, niet geleverde schilderijen, voorspiegeling van grote winsten, verkoop van stukken die in realiteit nog door een lopendebandsc­hilder geproduceerd moeten worden, levering van verkeerde stukken, valse voorlichting, frauduleuze taxaties, onbetaalde restituties en ga zo maar door.

De cruiseline ontvangt naar schatting zo’n 40 procent van de omzet. Dat zal wel de reden zijn, dat deze zwendel aan boord van het schip niet alleen getolereerd, maar zelfs aangemoedigd wordt. Hoe dit jarenlang voortgezet kan worden, is mij een raadsel, maar het aantal uit deze zwendel voorkomende rechtszaken schijnt beperkt te worden doordat deze plaatsvindt buiten de territoriale wateren op schepen die varen onder de vlag van de Bahamas.

Is het bovenstaande iets, op grond waarvan radicaal kapitalisme veroordeeld moet worden?

Geenszins. De passagiers die zich laten bezwendelen betalen de prijs voor het feit dat zij zich vóór de veiling niet beter georiënteerd hebben. Voor sommigen van hen leidt dit tot een schade van meer dan € 100.000,00. Het schijnen de Engelsen onder de passagiers te zijn, die voor de grootste bedragen in de boot genomen worden. Passagiers die andere reizigers op de zwendel attent maken ziet men liever niet. Iemand die pamfletten uitdeelde om passagiers te waarschuwen, werd in de volgende haven van boord gezet. Verdere informatie valt te vinden onder ‘Park West fraud”.

Voor de ethiek van de cruiselijnen, die de zwendel accommoderen, heb ik weinig bewondering.

Ja, ik weet het: overheden zijn nog grotere oplichters.

Hugo van Reijen

23 REACTIES

  1. Hier hebben ze voor de minder daadkrachtige verkoop shows.
    Dan stouwen ze een paar bussen vol met bejaarden die ze de hele dag ergens door Nederland laten rijden.
    Waarna ze ergens stoppen op een wazige plek waarvan niemand weet waar hij of zij is en waar ook in de verre omgeving helemaal niets is.
    De bus reis betalen ze maar 25 euro voor om dit vrijwillig te onder gaan.
    Al die bejaarden lossen ze dan ergens in een gebouwtje waar ze de rest van de dag helemaal suf worden geluld door super bijdehande verkopers die ze de meest onnodige en nutteloze onzin zitten aan te praten voor prijzen die geen enkel normaal mens ooit zou betalen.
    Er wordt zelfs tegen ze gedreigd, geschreeuwd en gesnauwd als ze er door heen praten.
    En om niet onder te doen voor hun mede reizigers laten ze zich allerlei onzin aansmeren waarvan ze de volgende dag nooit meer kunnen bedenken waarom ze deze zooi zich hebben laten aansmeren.
    Een kussentje voor je rug voor b.v. 350 euro, een sprei voor je bed voor 500 euro wat van speciaal materiaal gemaakt zou moeten zijn, enz……..
    En na afloop krijgen ze dan een warme maaltijd, een schep puree, een paar worteltjes en een braadworstje.
    En dat noemen sommige bejaarden dab een gezellig dagje uit met leeftijd genoten.
    Waarna je maandenlang bestookt wordt met reclame om de volgende keer weer mee te gaan.

    • Kinderen wordt op een staatsschool geleerd inschikkelijk te zijn. ‘Nee zeggen’ wordt bestraft. De meeste mensen blijven hun hele leven in dit gedrag hangen. Ze vinden het belangrijk wat de groep / de klas er van vindt, ze willen bij de populaire kinderen horen. En bij een verkoopshow wordt dit gedrag maximaal benut.

  2. gratis en voor niets krijg je thuis de politiek opgedrongen.
    valt dus wel mee dit?

  3. Dat sommige tot 100.000 euro of meer teveel betalen voor een doek valt niet eens echt onder oplichting, vind ik.
    Een schilderij of welke vorm van kunst is waard wat een gek ervoor over heeft.
    Er wordt altijd een schatting gemaakt wat iets zou kunnen opleveren, dat kan hoger of lager zijn.
    De volgende dag kan je iemand tegenkomen die er het dubbele voor over heeft, of je komt er nooit meer van af.

    • “of je komt er nooit meer van af”

      De eerste vereiste om in deze tijd kunstenaar te worden is een sociaal netwerk in het circuit van modern kunst snobs, die doen dan de marketing, en dat maakt de prijs, wat een gek die erbij wil horen ervoor geeft. Veel sociale prostitutie dus. Zou er een genius opstaan zonder sociaal netwerk van snobs, die zou zijn werk niet aan de straatstenen kwijt kunnen.

  4. Een cruiseschip is een luxe gevangenis zonder tralies.
    Ik zie slechts een verschil met het all inclusive Preston Palace, de extra luxe.
    Het is je gegund Huug.

    • Inderdaad: het is een kudde schapen; maar zo erg veel luxe is er eigenlijk niet.
      ( Vergeleken met het leven aan de wal.)

  5. Men wil niet alleen bedrogen worden. Voor een groot deel van de bevolking bestaat vakantie uit het vergeten van cultuur, ontwikkeling en beschaving. Helaas brengt dit deel van de mensheid de vakantiedagen al zonnebadend in ledigheid door. Men geniet niet van maaltijden maar stopt zich in buffet restaurants drie keer per dag zo vol mogelijk. Het vermaak in de avond is meestal vrij plat. Ik beschouw het als een vorm van zwarte humor dat op het enige moment dat ze zich tijdens hun vakantie voor kunst interesseren ze worden opgelicht. Slachtoffer van hun eigen luiheid, domheid en hebzucht. Waarmee ik het dubieuze verdienmodel van de handelaar uiteraard niet goedpraat. En ik ook niet alle cruisepassagiers dit gedrag toeschrijf.

    • Weinig aan toe te voegen.

      “Ja, ik weet het: overheden zijn nog grotere oplichters.”

      In het geval van de overheid koopt men een schilderij aan voor miljoenen, een schilderij (Mondriaan) waarvoor zelfs geen kunstschilder nodig is (u kunt het zelf zelf maken), en dat met het geld dat onder dwang uit de zakken van de bevolking is gekregen.

      Dat zijn dus de volgende overtredingen die hetzelfde zijn als bij privé aankoop:

      Slechte smaak, domheid
      Oplichting qua prijs (kostprijs is een euro of dertig, 28 euro voor de lijst, 2 voor een print), bij massaproductie wellicht nog lager.

      De overheid voegt er nog dit aan toe:

      Zeer veel geld uitgeven aan iets wat geen kunst is. (oliedomheid)
      Dat betalen uit de zakken van anderen.

      Dus ja, de ultieme oplichter is…

      • Het geld voor de onaffe Mondriaan kwam uit de winsten van de
        Nederlandsche Bank. ( Na aandringen van Beatrix.)
        Laat ons het niet vergeten.

      • Vergeet ook niet dat Nederland een Rembrandt “mocht” kopen van de Rothschilds in 2021.
        Ik vraag me nog steeds af wat beatricks heeft gedaan tijdens de cojona pandemie om deze beloning te verdienen.

      • Even als reactie op mijzelf; volgens mij kan het te maken hebben dat in 2021 de grootste hofnar de woorden sprak tijdens de dodenherdenking en niet de koning zelf.
        beatricks heeft haar zoon terug gefloten en publiekelijk voor lul gezet.

      • Hadden ze niet iets van rond 80 miljoen betaald voor die Mondriaan?
        Betaald? Ik bedoel gestolen uit de belasting opbrengst, opgebracht door de belasting betaler.

      • Bert,

        Het is voor 40 miljoen dollar verkocht. Ik weet niet wat de wisselkoers van de gulden in die tijd was.
        Het geld kwam inderdaad van de winst van de Nederlandse Bank, maar die bank is een publiek instituut.

    • Dan moet men nog bedenken dat de aankoop van een vodje kladwerk voor veertig miljoen dollar in de context ging van een ander geldroof schema van de overheid, inleidende een roof op grotere schaal door de EU, de overgang naar de euro.

    • Verder is het zo dat van bedrogen worden door de commercie, daar kan je nog wat van leren, je kunt nog proberen een rechtszaak te starten ook, en je kunt je er de volgende keer verre van houden. Zulk soort bedrog door de overheid, daar leert echter haast niemand wat van, je kunt je er niet aan onttrekken, niemand krijgt er wat van terug, en bijna iedereen houd zijn hoofd in het zand, want bijna iedereen heeft een aandeel in dat bedrog.

      Zo bestaat vrijspreker uit een soort van groep van flyerende personen die tegen bedrog door de overheid waarschuwen, maar die niet eens weggestuurd worden zoals de flyerende persoon op het cruiseschip, dat is niet eens nodig.

  6. Het verkopen van de Eiffeltoren aan een Amerikaanse toerist, of vergelijkbaar. Het schijnt al meerdere keren gebeurd te zijn. Alles officieel, met bindende overeenkomst tot levering, uiteindelijk resulterend in een rechtsgang voor de Franse rechter. Zulke dingen komen in de krant.

Comments are closed.