De Stikstoffuik – Boekbespreking

Iedereen bij wie de ratio regeert boven emotie weet dat de ‘stikstofcrisis’ niet bestaat: het is een non-existentieel ‘probleem’ dat wereldwijd gezien uitsluitend voorkomt in Nederlandstalige gebieden. Arnout Jaspers fileert in ‘De Stikstoffuik’ gedetailleerd en genadeloos hoe het unieke Nederlandse stikstofprobleem ontstond en hoe de hele ‘crisis’ gebaseerd is op onwetendheid, misbruik van wetenschap en schimmige deals in achterkamertjes.

Veel wetenschapsjournalisten hebben de neiging om op elke pagina minimaal 5 bronnen te citeren, maar Arnout Jaspers verwijst keurig na elk hoofdstuk de geraadpleegde bronnen. Het boek is dus verbazingwekkend leesbaar.

Hij maakt korte metten met diverse mythes. “Het moet van de EU”, zoals verkondigd door de nieuwe fascisten van D66, blijkt – zelfs tot mijn verbazing – de grootste leugen. De EU schrijft slechts voor dat aangewezen natuurgebieden en de daarin voorkomende soorten zo goed mogelijk in stand gehouden moeten worden, waarbij zelfs de EU begrijpt dat natuur kan veranderen door droogte, nattigheid, brand, storm of erger. Hoe je die natuur in stand houdt, mag ieder land voor zich weten. Nederland heeft daarbij als enige EU-land (!) besloten dat stikstofdepositie de enige bepalende factor (!) is voor de stand van de natuur. Alle andere landen beschouwen ‘stikstof’ als onbeduidend onderdeel van een totaalpakket aan mogelijkheden om de natuur in stand te houden.

“Het moet van de EU” is een leugen

Uit rapporten die periodiek aan de EU moeten worden overlegd, blijkt vooralsnog dat 85% van de Nederlandse natuur gewoon in goede staat verkeert. Weliswaar wordt bij veel kwetsbare natuur de Kritiekloze Depositie Waarde overschreden, maar dat geldt opvallend genoeg ook voor natuur die in “zeer goede staat” verkeert. Een grammetje (of 50 kilo) meer of minder is dus niet direct funest voor een hectare kwetsbare wensnatuur, in tegenstelling tot wat de “verstikkende deken” van nietskunner Rob Jetten suggereert.

Wensnatuur

In Nederland zijn er twee grote clubs die “de natuur” als grootgrondbezitter in handen hebben: Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Zij hebben diverse stukken natuur aangewezen als Natura2000-project. De EU verplicht landen dergelijke projecten “as is” in stand te houden. Dus de soorten die uniek zijn voor zo’n gebied moeten beschermd worden. Dat gaat de honderden miljoenen euro’s verslindende subsidieclubs niet ver genoeg: zij hebben zichzelf de nobele taak toebedeeld de wensnatuur in een staat te brengen zoals deze 100-300 jaar geleden was. Let wel: dit hoeft dus niet van de EU!

Wat ook niet hoeft, is doelsoorten toevoegen aan zo’n gebied. Iets wat Nederland tóch doet: zo zijn er ruim 10 jaar geleden wat otters uitgezet in Friesland, die bleken daar te gedijen. Die beesten zijn dus nu toegevoegd aan “de doelsoorten” van de EU en hebben dus een beschermde status. Nu hebben die beesten de neiging om tunnels te graven in dijken, dus het is wachten tot op de eerste zwakbegaafde die een rechtszaak begint tegen het afschieten van beschermde otters.

Ook wijst Nederland nog steeds nieuwe Natura2000-gebieden aan (iets wat ook al niet hoeft van de EU). Zo is in Drenthe onlangs een voormalig militair oefenterrein toegevoegd. Dat terrein was ooit een prachtig bos, maar is in tientallen jaren door tanks en pantservoertuigen volledig aan gort gereden, waardoor de “natuur” uiterst kwetsbaar is. Reden voor Staatsbosbeheer om vele miljoenen subsidie uit te geven aan zwaar materieel om deze “natuur” in stand te houden. Je zou er om moeten lachen als het niet zo enorm veel leed toe zou brengen aan boeren in de buurt.

De stikstofgekte is begonnen nadat querulant Johan Vollenbroek (van de twee leden tellende “algemeen belang” club MOB) de Raad van State het stikstofbeleid van de regering liet afkeuren. Deze verachtelijke mensenhater spekt zijn oorlogskas op een bijzonder listige manier: als een overheidsinstantie niet binnen een bepaalde termijn reageert op een WOB-verzoek, is die instantie een vergoeding van € 1.260 verschuldigd. Vollenbroek stuurt dus WOB-verzoeken naar kleine gemeentes, op dezelfde wijze als een cybercrimineel DDoS-aanvallen uitvoert. Van de vele duizenden verstuurde WOB-verzoeken zijn er altijd wel een paar honderd raak (maal € 1.260), zodat er weer geld in kas is om stikstofvergunningen aan te vechten.

De PAS was een wet die stikstofrechten uitdeelde aan de hand van toekomstige stikstofreductie. Dat mocht dankzij Vollenbroek na 2019 niet meer. De bouw kwam stil te liggen en het bestaansrecht van boeren kwam ter discussie te staan. Inmiddels is de gekte zo ver doorgedrongen dat nieuwe windmolens (die toch behoorlijk wat stikstof- en CO2-uitstoot besparen ten opzichte van kolencentrales) niet mogen worden gebouwd omdat het bouwverkeer mogelijkerwijs 1 gram stikstof doet neerslaan op een nabijgelegen natuurgebied. Ter duiding: 1 gram stikstof is het equivalent van 3 ganzen die in één jaar tijd tijdens het overvliegen iets laten vallen op een gebied van 100 x 100 meter.

Eén hele gram. Goed, je moet ergens een grens trekken, toch? Welnu: die grens wordt getrokken door een computermodel van het RIVM, AERIUS genaamd. Dit model is prima in staat om uit te rekenen hoe de stikstofdeposities ongeveer in Nederland in elkaar steken, maar niet op nauwkeurige schaal. Het bijzondere is dat het RIVM dit ook gewoon erkent: er is een foutmarge van liefst 70%, en dat geldt dan bij deposities vanaf 100 gram per “hexagoon” (een zeshoek met een oppervlakte van één hectare).

Zoals je van het RIVM mag verwachten, wordt er zeer zelden ergens concreet stikstof gemeten, maar vullen ze het model met aannames en verwachtingen. Een ander hiaat is de KDW zelf. Ook deze wordt zelden berekend, maar is (vanzelfsprekend: veel te laag) ingeschat door één enkele activistische ecoloog, welke kritiekloos is overgenomen. Beslaat een natuurgebied met een groot bos en één kalkrijk vennetje meerdere hexagonen, dan geldt de laagste KDW (die van het vennetje) voor het gehele gebied. Tsja, zo zet je de wetenschap natuurlijk volledig buitenspel. Maar de Alfa-lieden die onze wetten maken, verschuilen zich wel achter dit orakel van fouten model als zijnde “wetenschap”!

Een dergelijk systeem kun je sowieso niet inzetten voor het berekenen van deposities onder de 100 gram. Dit wordt erkend door het RIVM én door het Planbureau voor de Leefomgeving. Toch gebeurt het. Sterker: er worden automatisch (!) vergunningen aan opgehangen! Pas als er ergens een waarde van 0,07 gram wordt berekend (het equivalent van één mussenpoepje), gaat het systeem niet verder. En 0,07 gram is groter dan 0. Het is dus praktisch onmogelijk om iets van de grond te krijgen. In Duitsland is alle uitstoot onder de 300 gram “onbeduidend” en vergunningvrij. Zo kan het gebeuren in grensgebieden dat een Nederlandse kinderboerderij moet sluiten omdat deze 0,07 gram stikstof uitstoot (let wel: mogelijkerwijs uitstoot) op een nabij gelegen natuurgebiedje, terwijl 1 kilometer verderop een Duitse boer zonder vergunning mag uitbreiden van 100 naar 500 koeien.

Zo staat dit boekje vol met tientallen, honderden voorbeelden waar je tenen van kromtrekken. Maar vooral ook: hoe we uit deze fuik kunnen ontsnappen. Het is een aanrader voor iedereen die graag een deugmensch met feiten om zijn oren wil slaan.

Wist je bijvoorbeeld dat de hoeveelheid NOx in de lucht ruimschoots voldoet aan de normen van de EU? Of dat het Nederlandse grondwater qua NH3 tot de gezondste van de EU behoort? En dat de EU werkelijk helemaal niets voorschrijft omtrent stikstofdeposities, laat staan over KDW’s? Onze heerschers, die niet eens het verschil kennen tussen stikstof, nitraten en nitrieten, hebben in hun onmetelijke domheid een strop om de welvaart van heel Nederland gelegd.

Voor ieder die smakelijk wil lachen om de vele leugens van D66, minister Van der Wal, natuurclubs en anderen die aantoonbaar en onweerlegbaar aan de verkeerde kant van de geschiedenis staan. Als we onverhoopt niet uit de fuik ontsnappen, zullen zij door alle toekomstige schoolkinderen eeuwenlang worden uitgelachen.

Je kunt De Stikstoffuik het beste HIER kopen (rechtstreeks bij de uitgever).