Met dank aan libertair perspectief. Red./PSK De overheid kost de burger op allerlei manieren geld. Dat doet zij op directe en indirecte wijze. Direct via belastingen en verplichte winkelnering. Indirect via bijvoordbeeld inflatie, maar ook door regulatie. Deze verborgen kosten worden mijns inziens vaak onderbelicht. In een aantal sectoren klagen de werkenden al jaren over de tijd die zij kwijt zijn aan randzaken: denk aan de zorg en het onderwijs. Zelf werk ik in finance (I got bills to pay and kids to feed), en een mens wordt helemaal gestoord van de hoeveelheid tijd die compliance, risk en legal kosten. Ik wil geenszins zeggen dat er medelijden gevoeld moet worden voor deze veel te grote, grotendeels onnodige, en overdreven kostbare sector. Ik wil een kleine analyse van de kosten, in werknemers en geld, van regulatie in finance geven. Deze zijn significant en de de verbetering van de welvaart is volstrekt onduidelijk.
Ontwikkelingen Volgens een rapport van de Boston Consulting Group uit 2018 kost de naleving van regelgeving in de bankensector wereldwijd zo’n $270 miljard per jaar (rond de 4% van de operationele kosten). Het is niet bekend hoeveel van deze kosten voor rekening komen van de Nederlandse financiële sector, maar het is aannemelijk dat deze kosten ook in Nederland aanzienlijk zijn. Ik denk dat het redelijk is om aan te nemen dat we in Nederland eerder boven het gemiddelde zitten dan onder. Daarnaast zijn er na publicatie van dit onderzoek grote nieuwe reguleringsrondes geweest. Een specifiek voorbeeld van regelgeving die de kosten van naleving heeft verhoogd, is de Vijfde anti-witwasrichtlijn (AMLD5), die in januari 2020 in werking is getreden en ook in Nederland van kracht is. De AMLD5 introduceert nieuwe verplichtingen voor financiële instellingen, waaronder een verplichting om Ultimate Beneficial Owners (UBO’s) te identificeren en te verifiëren. Bovendien moeten financiële instellingen nu ook Politically Exposed Persons (PEP’s) en personen uit hoog-risicolanden nauwkeuriger screenen en monitoren. Dit valt allemaal onder de nieuwe Know-Your-Client (KYC) processen.
Gevolgen in Nederland[i]. Minimaal een half miljard per jaar, maar waarschijnlijk 100 miljoen meer. KPMG kwam tot 15% van de werknemers en verdere kosten in de vorm van investeringen in technologie. De kosten worden vanzelfsprekend doorberekend (zie de figuur hierboven), het openen (of het hebben) van een rekening wordt steeds moeilijker of zelfs onmogelijk, en het zorgt voor competitie op de arbeidsmarkt. Dit zijn allemaal kosten, waarvan de baten ook nog eens volstrekt onduidelijk zijn. Het is lastig om de kosten van de ergernis en moeite die het verkrijgen danwel behouden van een rekening te berekenen, maar het gaat tenminste om miljarden per jaar en over meer dan 10.000 werknemers. Let wel, dit gaat alleen over het KYC dossier. ‘Ongebruikelijke’ transacties kosten een hoop energie en tijd, terwijl justitie vervolgens weinig doet met de meldingen. Dan is er nog een hele trits aan andere compliance processen en trainingen die tijd, geld, moeite, en mijn goede humeur kosten. Iets voor een andere keer. Dank voor het lezen.
Verschillende Nederlandse banken hebben boetes gehad voor ontoereikende checks op witwassen. Zo heeft ING voor €775 miljoen geschikt in 2018. De ABN heeft 2 jaar geleden een boete gehad van €450 miljoen. De Rabo is op de vingers getikt, en heeft nog anderhalf jaar om orde op zaken te stellen. Bij de Rabo waren 6.400 mensen bezig met dit dossier, bedroegen de kosten over het eerste half jaar van 2022 €294 miljoen, en moet er nog eens €249 miljoen bij
ik ken iemand die bij een hedgefund werkt en zegt dat ze bij nieuwe klanten een maand uittrekken alleen om een rekening te openen. Daarnaast wordt je ook als oud vuil behandeld.
Bank: ‘we zijn verplicht vanwege Wwft, om gegevens en overboekingen te checken’. Maw banken doen overheidswerk. En helemaal mooi is: ‘de gegevens die we van u ontvangen, gebruiken we alleen voor dit onderzoek’.
Dat dacht je, wanneer de bank het niet vertrouwt (en dat is al gauw want ze willen natuurlijk niet weer een paar 100 miljoen boete) is zij verplicht melding bij FIU ( Financial Intelligence Unit) te doen. En om het klikken te vervolmaken, moet dit zonder dat de klant geïnformeerd wordt.
het is wel “grappig” te vernemen dat er op de armenzorg en ziekenzorg bezuinigd moet worden en dat de uitgave aan het sinds 2013 ingezette oorlogsvoeren geen probleem is.
verschil?
aan het verdienmodel armenzorg/ziekenzorg is netto niets te verdienen waar dit bij het verdienmodel oorlogsvoeren waarschijnlijk wel zo is, sommige landen leven er van, houden hun economie en hegomonie daar mee overeind. Dit laatste loopt ook zo langzamerhand op z’n laatste benen/jaren.
echter wees u bewust dat wat daarna komt vele malen slechter zal zijn dan nu, ff door de zure appel heen bijten dus.
Zomaar wat feiten bij mijn zakelijke ABN/AMRO rekening:
In 1 jaar tijd zijn mijn zakelijke bankkosten van €14 tot €15 per maand gestegen naar €27 tot €30, terwijl ik steeds meer zelf moet doen, steeds meer (kleinere) bankkantoren sluiten en sypische bankzaken niet meer uitgevoerd worden, zoals vreemde valuta contant kunnen afhalen.
Bij grote bedragen overmaken kan een onderzoek deel uitmaken van de procedure in het kader van Wwft. Maar mijn overboeking van meer dan 12 k€ BTW aan de belastingdienst ging zonder opmerkingen gewoon door. De belastingdienst, u weet wel, die criminele organisatie die kinderen heeft ontvoerd (uithuisplaatsing Toeslagenaffaire), waarbij structurele discriminatie is vastgesteld en een verdorven werksfeer die goed te plaatsen zou zijn in het rijtje “grensoverschrijdend gedrag” waardoor menig bedrijf/organisatie voor flinke onderzoeken is gesteld. Maar 2 k€ overmaken voor een tweedehands auto naar een Duits autobedrijf, waarvan de eigenaar toevallis een Oost-Eurpoese achternaam heeft doet bij die bank wél alarmbellen afgaan.
Snapt u het nog?
Uiteraard. Geld dat NAAR de overheid gaat, hoeft niet te worden gecontroleerd, dat is altijd goed. En als het per ongeluk wat te veel is dan duurt het heeeeeeel lang voordat dat is uitgezocht en mogelijk wordt teruggestort. Echter, een bedrag dat te laag is, dat wordt vrijwel direct aangekaart.
En ook het idee dat het allemaal meer werk zou zijn voor de banken is kletskoek; vrijwel alles is geautomatiseerd, vandaar dat er heel veel personeel is wegbezuinigd. Maar er worden wel meer kosten in rekening gebracht, want dat is gewoon een stukje winst.
Ik herinner me nog dat ik een keer wat in de VS wilde betalen (reservering voor hotel en congres) toen ik nog in NL woonde. Ik had geen creditcard, dus moest dat met een cheque. Nou, dat heb ik geweten.
De rekening was 250 dollar of zo; (en ja, ik zat ook bij ABN/AMRO) daar kwam dan bij
– baliekosten – 7.50
– gebruik van een cheque (die we in Nederland al lang niet meer hadden) – 6.00
– wisselkoerskosten – 2.50
– opslag omdat er een Amerikaanse bank bij betrokken was. – 8.50
Dus iets van 25 euro extra kosten. Terwijl het niets anders was dan een paar drukken op de knop.
wat denk je dat info bij de bank van de rekeninghouder tegen de onderzoeker zegt/ heeft gezegd?
en dat zou ik ook tegen mijn bank zeggen.