Door Tom van Lamoen / LP-lid en gemeenteraadslid voor Amersfoort voor Vrijheid
Ik had het gevoel dat het weer eens tijd werd voor een artikel.
Bitcoin, libertarisme, kapitalisme talloze filosofische gedachtes spoken de laatste tijd door mijn hoofd en steeds meer puzzelstukjes vallen voor mij op hun plek. Objectivisme, voluntarisme, anarcho-kapitalisme er zijn talloze stromingen om filosofieën en ideeën te beschrijven. Wat betekent dit voor mij en hoe vertaal ik de gevoelens die ik al jaren met mij meedraag naar politiek? Het is een hele uitdaging en vooral een persoonlijke evolutie waar ik mijzelf een stuk beter heb leren kennen.
Nu zit ik opeens in de politiek en moet ik wekelijks diepgaand mijn mening verantwoorden. Vandaag nog in een mooi open gesprek met een raadslid die zich afvroeg: “Waarom geven jullie aan de burgers direct te willen vertegenwoordigen, te zorgen dat de kwetsbaren meer bestedingsruimte hebben maar zijn jullie tegen sociale huur?”
(A) Sociale huur
Sociale huur; het is voor mij één van de go-to voorbeelden geworden waarom wij onbeschaamd voor kapitalisme zijn.
Sociale huur is gesubsidieerde huur. Over het socialistische idee van herverdeling kan ik ook pagina’s schrijven maar ik zal het kort houden: de totaliteit van geschiedenis laat zien dat op de lange termijn het juist meer kapitaal en macht wegvloeit bij de gewone burgers richting de kleine minderheid die zich meer autoriteit aanmeet. Of dat nou de elite, de rijken, de bourgeoisie of een regering zijn komt allemaal op hetzelfde neer. Het werkt averechts.
En sociale huur is een hele directe lijn waarin deze omgekeerde wereld heel snel te zien is.
Men noemt het betaalbare woningen terwijl ze veel hogere kosten hebben dan hun waarde. Maar mensen voelen dat niet want door de subsidie is dat andermans geld. Er ontstaan direct meerdere monopolies: Een hele duidelijke zijn de wooncorporaties. Hier in Amersfoort zijn ze het gesprek van de dag. Extreem slecht onderhoud van woningen, geringe communicatie over sloop, afspraken niet nakomen en overkoepelend extreem slechte service.
Een andere zijn de projectontwikkelaars. Ondanks dat ik het zeker niet hun schuld vind, ze staan immers juist steeds meer onder druk door eisen en regels die door de gemeente worden opgelegd. Door invloed van de gemeente en steeds moeilijkere wetgeving kunnen alleen de grotere ondernemingen en bouwbedrijven zich hierop aanpassen. Kleinere bouwbedrijven met minder middelen en aanpassingsmogelijkheid komen steeds meer in de knel, waardoor de grotere bedrijven steeds vaker de grotere opdrachten voor de gemeente kunnen binnenslepen. Dit gaat direct de concurrentiepositie tegen.
De grootste slachtoffers van deze interacties zijn zonder meer de bewoners van de slecht onderhouden woningen. Maar waar verreweg het merendeel van de partijen deze groep wil ontlasten door meer sociale huur te faciliteren, willen wij juist de andere overkoepelende problemen vertegenwoordigen: deze bewoners zijn afhankelijk gemaakt van de gemeentelijke subsidies!
Wooncorporaties kunnen deze groep op dit moment uitbuiten omdat de bewoners nergens anders heen kunnen. Ze hebben geen eerlijke concurrentiepositie die alle deelnemende partijen eerlijk zou moeten houden.
Als de bewoners een vrije keuze zouden hebben hield een woonaanbieder met dergelijke service geen klanten meer over.
Conclusie: Sociale huur zorgt op een directe manier voor monopolie vorming, daardoor worden de gesubsidieerde woningen zelf ook minder betaalbaar. De aanbieder kan namelijk zelf de prijs bepalen zonder andere opties voor de klanten. Ook zorgt het voor een scheve situatie in de woningmarkt waar deze effecten woningen duurder maken voor de groep die wacht op, of net niet in aanmerking komt voor deze subsidie. Het maakt daarmee steeds grotere groepen armer en monopolisten rijker. Het tegenovergestelde wat deze “sociale” systemen zouden moeten bereiken.
(B) Vrije markt
De verschillende benoemde filosofieën zijn allemaal gebaseerd op een kapitalistische vrije markt. Hoewel het algemeen gebruikelijk is kapitalisme de schuld te geven van monopolie vorming, wat ook uiteraard door de bekende marxisten wordt geopperd, is dit juist extreem tegenstrijdig met de basis van het vrijemarktprincipe. Een contract of commerciële interactie zal namelijk altijd plaatsvinden vanuit wederzijdse vrijwillige keuze. Als dit niet zo is kunnen beide partijen het simpelweg weigeren en naar een concurrent of andere klant gaan. “Maar het is geen vrije keuze om op straat te slapen!” En dit is zonder meer waar. Maar het effect op de markt bij een product dat elk persoon “nodig” heeft is een extreem grote vraag, dus een hoge concurrentie tussen aanbieders. Het enige wat dit tegengaat is elke vorm van invloed op de markt die hem minder vrij maakt, waaronder overheidsinvloed.
Bestedingsruimte en fiatgeld
In een vorig artikel beschreef ik de invloed van bestedingsruimte op keuzevrijheid.
Dit is een belangrijk punt in dit verhaal omdat negatieve keuzevrijheid dus ook juist monopolie vorming oplevert. Een volk wat onder groeiende druk van inflatie is zal geforceerd worden keuzes te maken waar ze met meer bestedingsruimte voor duurzamer lange termijn opties zouden gekozen hebben. Tot nu toe beschreef ik meer de ideologische commerciële interactie wereld. Echter zal er eerst een ander punt aan dit huidige systeem moeten veranderen: Geld.
Er is veel discussie over te korte termijn oorzaken van inflatie, wij zien die allemaal grotendeels als incidenteel. Er is één rode lijn in de geschiedenis die te volgen is sinds de invoeringen van de centrale banken, belastingen en afschaffing van (goud) standaarden. En dat is het geld zelf. Als overheden rente moeten betalen om een munteenheid te mogen gebruiken en steeds maar geld bij laat “drukken” of creëren om de kosten van diensten te blijven onderhouden. Dan is dat duidelijk de grootste invloed op de waarde van het geld zelf.
De laatste 100 jaar heeft de industriële revolutie gezorgd voor een enorme verlaging van productie kosten. Het kost steeds minder arbeid om producten te maken. Hoe kan het dan zijn dat arbeid gedurende diezelfde tijd steeds minder lonend is geworden? Dat is de echte inflatie.
Ons geld wordt minder waard. Maar dat is niet het enige. Doordat producten wel een gemiddelde vaste “waarde” voor ons als gebruikers hebben maar het steeds meer ruilmiddel kost om deze producten te bemachtigen, transfereren wij indirect constant een percentage van onze arbeid naar een gecentraliseerde overheid, of dus eigenlijk de centrale banken. Dat is wat inflatie betekent en dat is de grootste ondermijning van de vrije markt zoals wij deze kennen.
Een bijkomend probleem is dat overheden een autoritaire “fiat” waarde geven aan geld. Deze houden zij samen met de centrale banken in stand. Zonder dat dit ter discussie staat. Fiatgeld is geld dat zijn waarde niet uit de materie haalt waarvan het gemaakt is (zoals goud en zilver) maar puur uit autoritaire waarde die een overheid er aan geeft.
De rente en belastingen die het ondertussen kost voor een overheid om überhaupt zichzelf in stand te houden groeien exponentieel. En die worden elk jaar meer onttrokken uit de samenleving waar alle belastingbetalers verreweg het meest de dupe van zijn. Een steeds groter deel van de belastinginkomsten worden niet verdeeld over diensten aan de belastingbetaler maar om aan de rente van het geleende geld te kunnen voldoen. Met als gevolg een groeiende druk op de bestedingsruimte van burgers. Arbeid zelf wordt hierdoor ook minder lonend.
Bitcoin
Ook over bitcoin en andere crypto-currencies bestaat veel discussie. Ikzelf ben van mening dat het op zijn minst een puurdere vorm van “waarde” vertegenwoordigt. Het is immers een veel directere vergelijking met wat een vorm van “geld” zou moeten betekenen: een formule van arbeid/energie afgezet tegenover tijd. Wat een directe vergelijking is van hoe bitcoin via mining tot stand komt, net als goud dat in zekere mate ook had.
Bitcoin is ook nog eens encrypted, op een bepaalde manier oncontroleerbaar. Ik kwam onlangs pas achter de echte belangen van een vorm van oncontroleerbare gedecentraliseerde munteenheid.
Het maakt verplichte belastingen onmogelijk.
Dit effect sloeg echt als een donderslag op mij in. Veel puzzelstukjes en filosofische gedachte draden vielen voor mij persoonlijk weer op zijn plek.
Belasting en vrijwillige interactie
Het ideale kapitalistische systeem bestaat dus volgens de libertaire gedachte uit complete vrijwillige interactie tussen partijen. Belastingen vallen hier duidelijk niet onder. Virtueel gezien is al het loon dat wij verdienen ten eerste van onze overheid en moeten wij maar zien hoeveel wij na alle afgetrokken kosten van onze arbeid overhouden. Hierdoor is onze arbeid niet meer ons eigendom.
Maar wat nou als onze inkomsten niet meer controleerbaar zouden zijn door een autoritaire instantie? Dan zouden belastingen dus systematisch gezien compleet vrijwillig moeten plaatsvinden.
Met als direct gevolg dat algemene sociale goederen en services zoals infrastructuur en rechtsbescherming/handhaving, noem maar op, weer moeten bewijzen vanuit een eerlijke transparante positie wat zij opleveren voor de burgers die ervoor betalen. Een concurrentie principe werkt als een zelfvoorzienende ombudsman en eerlijkheidsgraad. Terwijl de monopolie positie van de overheid over deze voorzieningen en onze arbeid die dit moet bekostigen direct niet meer in stand te houden is.
Arbeid en moraliteit
Fiatgeld zorgt dus voor onderdrukking en vooral in directere mate voor stress. Stress leidt ons weg van onze menselijke aard. Het is iets waar wij bewust en onbewust altijd tegen vechten. Stress heeft zelfs een enorme invloed op onze gezondheid en ons leven. Wat is de natuurlijke manier om stress tegen te gaan voor een mens? De creatie van zekerheid. Dit is waarom je altijd in golven van geschiedenis civilisaties ziet ontstaan die in elk geval duidelijk geambieerd worden. Civilisatie is duurzaam, toekomstgericht en zorgt voor individuele zekerheden van onderdak, voedsel et cetera.
Maar wat nou als zelfs ons eigen geld duurzaamheid afstraft? Sparen voor de toekomst is op dit moment een enorm slecht idee. Je spaargeld verdampt waar je bij staat en het concept van “delayed gratification” is compleet op zijn kant gezet. Moraliteit van zekerheidscreatie wat enorm menselijk is wordt nu door het huidige systeem afgestraft. Met alle psychologische gevolgen die niet eens meetbaar zijn.
Door dit gedachtengoed ben ik ervan overtuigd dat juist vrije en vrijwillige interactie de enige weg is naar een compleet morele en menselijke samenleving.
De complexiteit van deze maatschappelijk systemen valt uiteraard niet eens te beschrijven. Leren doe ik elke dag. Maar op zijn minst zie ik dat via bitcoin een enorme verschuiving kan en zal plaatsvinden. Het systeem staat op instorten en wie weet is bitcoin een echte menselijke vervanger die onze pure waarde kan vertegenwoordigen. Het is in elk geval het experiment meer dan waard.
Fiat geld geeft vooral de zekerheid om nooit een tekort aan geld te hebben. Dat zouden we allemaal wel willen. Alleen, schaarste is de essentie van economie, het matchen van onbeperkte wensen aan beperkte grondstoffen, arbeid en kapitaal – en daarmee de noodzaak om keuzes te maken. Eigenlijk is er geen noodzaak meer voor belastingen met fiat geld, maar dan valt wel heel erg op dat het niet klopt.
Zelf heb ik ook mijn hoop gevestigd op decentrale netwerken, niet alleen voor het ruilmiddel, maar ook om andere behoeftes decentraal te. organiseren. Er moet wel nog veel gebeuren.
De vraag is natuurlijk, wat wil je aan de markt overlaten en wat niet? Ik bedoel, willen we organen verhandelen? Nee, blijkbaar niet. Willen we de zuurstof privatiseren? Willen we de regen privatiseren?
Het is ongenuanceerd, om te doen alsof ieder product hetzelfde is.
Het idee van een grote gesubsidieerde goedkope huursector, naast een dure private sector, is natuurlijk niet zo vreemd. Vroeger kon een leraar in een sociale huurwoning wonen en was hij/zij niet al zijn geld kwijt aan huur. Nu is hij/zij overgelaten aan de private sector en word hij/zij uitgemolken tot de laatste druppel.
Je hebt het over vrije interacties, op de markt. Ook dit is een vrij ongenuanceerde stellingname. Als je situaties onder de loep neemt, kan je onderzoeken in hoeverre iemand daadwerkelijk een vrije interactie aangaat. Mensen die nu 1700 huur betalen, doen dit zogenaamd ook vrijwillig. De realiteit is natuurlijk dat ze geen kant op kunnen. Dat je iets ‘vrijwillig’ noemt, betekend niet dat het ‘vrijwillig’ is.
Als we kijken naar de woonsector. Mensen hebben in deze ‘markt’ niet echt keuzes. Omdat vraag/aanbod niet in balans zijn. Er is alleen maar vraag, bijna geen aanbod. De politici en speculanten doen niets aan deze situatie, want het kan ze niets schelen. Politici/bestuurders niet, omdat zij toch wel goed betaald krijgen en speculanten niet, omdat ze eraan verdienen.
Als er écht een dynamische vraag/aanbod woningmarkt was, dan zou niemand daar problemen mee hebben. Feit is alleen, dat dit altijd een utopie gebleven is, tot nu toe.
En als de liberale utopieën niet werken, dan is de sociaal democratische oplossing voor mensen aantrekkelijker. Jullie ‘markten’ werken niet, laat de gemeenschap dus maar weer basisvoorzieningen faciliteren.
We hebben tientallen jaren liberalen aan de macht gehad en hun ‘markten’ leiden alleen maar tot monopolisme en woekerprijzen
De LP zou dan eindelijk een echte markt in het leven roepen. Leuk, maar voordat de LP aan de macht is zijn we zestig jaar verder. Dus werkende mensen zullen dan eerder op een sociaal democraat stemmen, of op de FVD, vanuit pragmatisme
In Amsterdam heb je toch sinds mensenheugenis de sociaaldemocratie aan de macht. En als dat niet genoeg sociaaldemocratie voor je is, dan probeer je het maar eens in Pyongyang of Havana.
Als je vind dat er in Amsterdam een verkeerde balans is tussen vraag en aanbod, dat het niet goed geregeld is, dan kun je ergens heen verhuizen waar de balans tussen vraag en aanbod beter is. Als je lef hebt ga je naar de Oekraïne; woningen zat: veel aanbod, weinig vraag. Ook is er voldoende te heropbouwen. Maar dat ga je allemaal niet doen omdat je a) een luie donder bent en b) niks kunt. Het enige wat je kunt en doet is jammeren als een klein kind dat andere mensen jou van alles moeten geven, gratis en voor niks. Dat is jouw politieke filosofie.
Je weet niets van mij, vriend.
Je overschat jezelf en komt alleen maar met cliché praatjes aanzetten, omdat je inhoudloos bent. Niemand heeft iets aan je. Rechts wilt je niet en links wilt je niet. Je valt tussen wal en schip en niemand neemt je serieus
Nee, in Nederland is de sociaal democratie niet aan de macht. Ook in Amsterdam word VVD beleid uitgevoerd
Andere mij dingen moeten geven? Ik betaal belasting, omdat jouw kapitalistische vrienden dat niet doen. Als ik betaal, verwacht ik er iets voor terug….Niets gratis, ik heb deze staat bekostigd, samen met miljoenen andere mensen
De balans tussen vraag en aanbod, is niet goed op de woningmarkt. Iets dat je misschien al was opgevallen
Dit is zo, omdat de woningmarkt geen standaard markt is. Je kan niet zomaar een huizenblok bouwen. Daarnaast is het wonen een basisbehoefte en dat geeft de speculanten ontzettend veel MACHT over de bevolking. Ken je dat woordje, MACHT ?
Oh, ik weet precies hoe jij in elkaar zit. Ooit, toen ik jong, mooi en volslagen onnozel was, toen was ik ook links en kwam ik geregeld bij krakers en andere linkse anarchisten over de vloer. Je snapt helemaal niks. Van economie niet, van macht niet, nergens snap je wat van.
1. De VVD voert sociaaldemocratisch beleid uit.
2. Je maakt een keuze door in Amsterdam te wonen. Niemand verplicht je daartoe.
3. De ‘rijken’ betalen het overgrote deel van alle belastingen. Niet jij.
Het is dus precies wat ik al dacht en zei: het is je niet sociaaldemocratisch genoeg en je wilt op kosten van anderen woonruimte krijgen beneden de marktprijs, dat is goedkoper dan anderen. Zoals een socialist betaamt: altijd op kosten van anderen wilen leven. Probeer het eens bij Joop.nl zou ik zeggen.
Ik ben niet eens per se links, of rechts.
Er zijn twee mogelijkheden om woningen te regelen voor mensen. Via de staat (sociaal democratisch) of via de markt (liberaal)
Het maakt de mensen niet uit, hoe het geregeld word. Maar als het niet geregeld word, eisen de mensen hun woonrecht op en gaan ze kraken
Iets waar mensen als jij dan ‘heel boos’ op reageren. Maar zelf doen jullie niets voor mensen. Helemaal niets. Wat jullie doen is in je echokamer zitten, samen met twintig andere kerels en elkaar naar de mond praten.
Ik vind Joop een niet heel interessante site, maar ze doen het beter dan deze sektarische niche
Het is me niet sociaal democratisch genoeg? Ik constateer alleen dat deze regering op alle mogelijke manieren faalt. Of we het nou sociaal democratisch of neoliberaal noemen
De VVD is natuurlijk geen sociaal democratische partij. De VVD is een neoliberale, neoconservatieve partij, met fascistische trekjes.
De SP is de sociaal democratische partij en deze partij is nogal anders dan de VVD, kunnen we zien….
Er mist dus weer nuance en overzicht en helderheid in je betoog
Ik wordt niet zo snel boos hoor. Ik ben vooral geschokt door je onbenul. We hebben een belastingdruk van ca 50% met dit VVD/D66 beleid wat meer is dan de 35% onder een van de totempalen van de sociaaldemocratie, Willem Drees van de PvdA. Veel plezier op Joop.nl
Het is waar dat onder de VVD de ambtenarij uitgebreid is. Dit was aanvankelijk niet de bedoeling, van het neoliberalisme. Maar het is allemaal anders uitgepakt
Je hebt vaak een respectloze toon, naar mij toe.
Ik denk dat de sociaal democraten onder Drees het allemaal beter op orde hadden, dan de neoliberalen van de VVD
Ik praat overal en met iedereen.
Als we pragmatisch naar de politiek kijken, dan gaan proteststemmen naar FVD, PVV of SP. Kortom, naar nationalisten of naar socialisten.
Deze stemmen gaan niet naar de LP. De LP haalt zeshonderd stemmen binnen, ofzo. Dus je kan wel vrije markt utopieën uitdenken, maar wat heeft de bevolking daar aan? De bevolking zit nú in de problemen, door de tientallen crisissen die Rutte over dit land uitgestort heeft.
https://www.bol.com/nl/nl/f/uitgewoond/9300000048091157/
Lees dit boek
Punt is trouwens ook. Veel mensen willen gewoon een dak boven hun hoofd en daar niet teveel geld aan kwijt zijn. Niet iedereen ziet een huis als een ‘carrière object’. Maar, van liberalen moeten we zo kijken naar onze basisvoorzieningen. neoliberalen zien alles altijd als ‘een wedstrijd’. Omdat ze platvloers zijn
Ik betaal liever 500 voor een sociale huurwoning, dan 1600 voor een ‘studio’ in Amsterdam, waar ik na twee maanden weer uit gezet kan worden. Als we het dan toch over rationaliteit hebben, lijkt mij de tweede optie niet rationeel.
Fiatgeld is een drama omdat het helemaal niets is. En dat heeft pas een vlucht genomen nadat men de goudstandaard heeft losgelaten. Fiatgeld kun je namelijk onbeperkt printen als overheid, en tegenwoordig hoeft het niet eens geprint te worden maar kan het gewoon digitaal aangemaakt worden door op een paar knoppen te drukken.
Goud (of zilver, of olie, of winterwortels wat mij betreft) kan niet zo maar uit het niks worden aangemaakt.
Bitcoin zit er een beetje tussenin wat mij betreft; er moet wel moeite voor worden gedaan, maar het bestaat alleen digitaal, wat voor mij een nadeel is.
Maar een valuta die een directe relatie heeft met een werkelijke, fysieke, waarde is vele malen sterker dan een fiat-valuta, wat de mogelijkheid van de overheid nogal beperkt in haar uitgaven.
Om even een klein voorbeeld te geven; voor een zilveren dollar kan ik nu ongeveer hetzelfde kopen als 20 jaar geleden; probeer dat maar eens met een euro of een dollar. En ik ben er verrekte zeker van dat ik over nog eens 20 jaar nog steeds hetzelfde kan kopen voor een zilveren dollar. (Of misschien meer aangezien ik geloof dat de dollar binnen afzienbare tijd zal instorten). Datzelfde geldt ook (ruwweg) voor een troy-ounce goud. Uiteraard fluctueert de prijs van goud, maar grofweg kun je er hetzelfde voor krijgen als 20 (of 30, of 50) jaar terug. Dat de prijs in dollars of euro’s nu zo veel hoger ligt is te wijten aan de devaluatie van die fiatvaluta, oftewel de inflatie van de goederen.
Als we als samenleving een solide financiele basis willen hebben dan zullen we een paar ‘spelregels’ moeten hebben
– de munt dient te zijn gekoppeld aan werkelijke waarde en fiatvaluta moeten worden verboden
– de overheid mag geen schulden aangaan (en zal dus de tering naar de nering moeten zetten)
– overheidsgeld dient ten alle tijde eerst aan het eigen volk/land/infrastructuur te worden besteed
– overheidspersoneel dient (deels) persoonlijk verantwoordelijk te kunnen worden gesteld voor uitgaven boven het budget.
Dit vind ik wel een waardevolle toevoeging, van Johan
Daarom is de ancap vlag toch zwart/geel. Het geel staat voor goud, het zwart voor anarchisme. Men wilt dus geen staat, maar wel een gouden standaard. Ik zie niet zo goed wie dan die gouden standaard zou moeten afdwingen, maar goed.
Als er geen staat is, neem ik aan dat je allerlei verschillende soorten waardepapieren en currencies krijgt. Naast vormen van socialisme
Als we als samenleving een solide financiele basis willen hebben dan zullen we een paar ‘spelregels’ moeten hebben
– de munt dient te zijn gekoppeld aan werkelijke waarde en fiatvaluta moeten worden verboden
– de overheid mag geen schulden aangaan (en zal dus de tering naar de nering moeten zetten)
– overheidsgeld dient ten alle tijde eerst aan het eigen volk/land/infrastructuur te worden besteed
– overheidspersoneel dient (deels) persoonlijk verantwoordelijk te kunnen worden gesteld voor uitgaven boven het budget.
Dit zou dan een overheid zijn, die niet corrumpeert. We zien alleen steeds aan overheden dat ze groeien en groeien en groeien en corrumperen. Een niet al te corrupte/verrotte overheid, is al heel iets. Is al iets waar mensen blij mee zijn. Een democratie die min of meer functioneert, is iets waar mensen al blij mee zijn
Alle overheden groeien constant, dat is een deel van het probleem. Corruptie is een tweede probleem. Het derde probleem is dat ambtenaren en bestuurders het idee hebben van ‘het is maar belastinggeld’ en er dus geen enkele zelfbeheersing over uitoefenen, ze voelen het immer zelf niet.
Ik zou daarom graag zien dat een overheid wordt gebonden. De grondwet zou moeten worden gezien als de basis van een contract tussen burger en overheid en daarin zou heel duidelijk moeten worden afgebakend wat haar bevoegdheden zijn. En die zouden niet mogen worden aangepast zonder een 75% meerderheid in een algemeen referendum, niet alleen maar in de regering.
Punt 2 is lastiger; corruptie is van alle tijden. Maar het kan worden beperkt door niet langer een ‘gelijkheid onder de wet’ te gebruiken, maar door overheidspersoneel standaard aan hogere standaarden te houden en per definitie bv 1 of 2 categorien zwaarder te straffen en bij bewezen corruptie daar zware financiele gevolgen aan te verbinden. Dat zal het niet uitroeien, maar wel verminderen. En een kleinere overheid met beperkte taken biedt ook minder mogelijkheden tot corruptie.
Punt 3 is het financiele gedrag. Ik ben er van overtuigd dat wanneer ambtenaren/overheidsmedewerkers direct persoonlijk (deels) aansprakelijk kunnen worden gesteld voor hun acties er vele malen minder verspilling zou zijn en veel minder budgetoverschrijdingen. Zelfs als wij bv op hetzelfde departement zouden werken en ik deels aansprakelijk zou zijn voor overschrijdingen aan jouw kant dan zou ik veel eerder geneigd zijn je te wijzen op verspilling of onzin-projecten.
Het feit dat er nu nooit iemand ergens voor verantwoordelijk is is een gruwel.
Dergelijke regels zouden ook een heel ander soort mensen aantrekken om voor de overheid te gaan werken.
En persoonlijk zou ik er ook een voorstander van zijn dat niemand ooit, onder geen enkele voorwaarde, meer dan 20 jaar voor de overheid zou mogen werken. Wat betekent dat men minimaal hun halve werkbare leven in de private sector moet doorbrengen.
Overigens hoef je een gouden standaard in het anarchisme niet af te dwingen. Goud en zilver hebben immers een inherente waarde die eigenlijk overal wordt (h)erkend. Gouden en zilveren munten, of munten gemarkeerd met een bepaald gewicht (1 troy ounce zilver bv) vertegenwoordigen gewoon een x-waarde aan andere goederen.
Nadeel is dan wel de kans op versnijden en/of de noodzaak om te wegen. Maar goed, dat verschilt in feite niet heel veel van de checks die ze in winkels nu doen om de echtheid van bankbiljetten te controleren
Ik snap je punten, Johan. Het zijn zeker relevante punten.
Een staat heeft geen correctiemechanisme, dat is een groot probleem en trekt charlatans aan
Het is alleen zo, dat staten ook weer verstrikt zitten in een spel der machten. Een staat wilt machtig zijn, omdat andere staten machtig willen zijn. Het prisoners dilemma treed op.De staten zijn bang voor elkaar, militariseren/centraliseren daarom en laten hun idealen varen. Dit geld voor zowel liberale als communistische staten.
Overigens hoef je een gouden standaard in het anarchisme niet af te dwingen. Goud en zilver hebben immers een inherente waarde die eigenlijk overal wordt (h)erkend.
Ja, ok.
Ik denk alleen wel dat als je uit gaat van een anarchisme, dat er dan heel veel verschillende currencys gebruikt worden, naast ruilhandel en afspraken. Zowel vormen van communisme, als vormen van markt zullen gaan ontstaan, door elkaar heen.
Comments are closed.