We zien de duurzame zeepbel om ons heen uiteenspatten. Tritium was het wonderkind van de Australische technologiesector dat snelladers voor elektrische voertuigen bouwde. Het duurde twintig jaar om het te creëren en slechts twee jaar om het onder curatele te stellen. Op zijn hoogtepunt in 2021 werd het gelanceerd op de NASDAQ en was het $2 miljard waard. Nu is het insolvabel.

The Driven legt uit hoe groot Tritium was:

Het bedrijf zegt dat het meer dan 13.000 DC-snelladers heeft verkocht in meer dan 40 landen. Op zijn hoogtepunt beweerde het de grootste fabrikant van snelladers in de VS te zijn met een marktaandeel van 30 procent (onduidelijk of dit ook het Tesla-netwerk omvatte), en een aandeel van 75 procent in Australië, en een van de top drie in Europa .

Toen het in 2021 werd gelanceerd, werden de aandelen verkocht voor $ 2.500 per stuk. De huidige prijs is $ 1,35.

Tritium was de perfecte posterboy voor de technocratische planeconomie. Nog maar een jaar geleden was de premier van Australië dolenthousiast over hen en gebruikte Tritium als voorbeeld om zijn nieuwe “National Reconstruction Fund” van 15 miljard dollar te verkopen om “soevereine capaciteiten op te bouwen”.

Tijdens zijn bezoek zei de premier: “Dit is mijn derde bezoek aan Tritium. Elke keer als ik terugkom, hoor ik over meer inkomsten, meer banen die worden gecreëerd en meer landen waar Australië naartoe exporteert. Dit is hier een groot succesverhaal en ik feliciteer iedereen bij Tritium met hun prestaties.”

Nick Bonyhady en Tom Rabe van The Australian Financial Review wijzen op de energieprijzen:

Een op de Nasdaq genoteerd snelladerbedrijf voor elektrische voertuigen, dat eerst werd geprezen als een succesverhaal in Queensland en vervolgens als rechtvaardiging voor overheidssubsidies, is de tweede grote Australische fabrikant die deze week failliet gaat. De ondergang van Tritium komt slechts enkele dagen nadat de grootste kunststofproducent van Australië, Qenos, onder bewind werd gesteld.

In 2021 was Australië de grootste exporteur van LNG ter wereld, maar in onze zoektocht naar klimaatzuiverheid hebben we zoveel exploratielocaties verboden en zoveel stomme energieopties nagestreefd dat we op het punt staan ​​gas te gaan importeren.

Leiders uit de gasindustrie hebben de waarschijnlijkheid dat Australië binnenkort gas zou kunnen gaan importeren bestempeld als ‘bizar’ en ongelooflijk.

Peter Tinley [MP] zei dat het geen zin heeft als staten de praktijk van fracking verbieden om onshore gasreserves te ontwikkelen en tegelijkertijd de import van offshore-voorraden toestaan ​​die met dezelfde methode worden geëxploiteerd.

Victoria heeft fracking sinds 2017 via wetgeving verboden.

“Ik vind het ironisch dat sommige rechtsgebieden bijvoorbeeld fracking verbieden, maar uiteindelijk fracked gas zullen importeren”, vertelde de heer Tinley op de Australian Domestic Gas Outlook-conferentie in Sydney.

Bron: JoanneNova

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

7 REACTIES

  1. If you put the federal government in charge of the Sahara Desert, in 5 years there’d be a shortage of sand. Milton Friedman

    • Veel van dat soort websites zijn opgezet door zionisten en fanatieke pro-zionisten. Je kunt dat ook zien aan de pro Israël artikelen.
      Een van de auteurs is Alex Grobman, een zionistische jood. Grobman heeft ook een leugenachtig boek geschreven waarom Palestijnen geen recht hebben op Israël.
      Duidelijk een site voor een islamofoob publiek, ten behoeve van Zionazime.

  3. Ook in Nederland is dat fracking verboden. Terwijl we daar veel gasreserves van hebben, ten zuiden van Groningen.
    En ook het gas dat nederland uit de VS importeert, is voor 95% fracking/schaliegas. Hoe hypocriet en dom kun je zijn. En dan heb ik het nog niet eens over het stoppen van het Groningse gas: ruimhartige schadevergoeding, zonder dat er het dubbele naar commissies gaat, is een win win voor iedereen.

Comments are closed.