Willem Engel spreekt

Uit de nieuwsbrief van VoorWaarheid (inschrijven)

Elke week lijkt het gekker te worden. Niet het klimaat reikt naar een kookpunt, maar de stroom nonsens die het regime uitbraakt en doet.

Met de vervolging van Gideon van Meijeren, de inval bij Gom van Strien en de aanstaande vervolgingen van Raisa Blommestijn en Pepijn van Houwelingen is de dictatuur eindelijk in volle glorie zichtbaar en dit is pas het begin. Het begon bij het aanpakken van burgerjournalisten eind 2021. Iedereen die streamde op de antimaatregelen-demonstraties werd flink aangepakt door politie en justitie. Daarna volgden de zaken tegen mij en andere woordvoerders van het verzet, denk aan: Jan Huzen, rapper Kafka en Huig Plug.
Zaken die ogenschijnlijk niks met elkaar te maken hadden, maar waarvan nu duidelijk is dat het een volgende stap was in de escalatieladder. Met het grove geschut dat nu plaatsvindt tegen zittende politici en journalisten van de MSM is de escalatie compleet. Het signaal is duidelijk: stop met kritiek want we komen je thuis ophalen en nagelen je aan de schandpaal. Het beproefde recept van straf enkelen om duizenden de mond te snoeren. We hadden dit al moeten zien aankomen met bijvoorbeeld de zaak tegen Assange, een van de belangrijkste journalisten van onze tijd die openlijk kapot wordt gemaakt en tegen alle regels en recht vastzit in de gevangenis. Iedereen weet inmiddels dat dit pure intimidatie is van alle journalisten die willen schrijven over oorlogsmisdaden begaan door westerse leiders.

Toch ben ik optimistisch; dat er kennelijk steeds radicalere voorbeelden en grover machtsvertoon nodig zijn, en in hogere frequentie, laat zien dat de grip op de publieke opinie inmiddels is verloren. Een regime gebruikt alleen harde repressie als zachte niet meer toereikend is.

Het mooie van harde repressie is, dat het sterke karakters maakt; de mensen die nu terechtstaan, staan daar niet voor zichzelf of om hun onschuld te bewijzen, zij staan daar voor het volk en rechtvaardigheid, zij zijn de echte aanklagers van de staat en de misdrijven begaan door de instituties. Het is dan ook hartverwarmend om te zien dat er massaal en als één man achter deze dissidenten wordt gestaan. Het gaat nu even niet meer om politieke kleur of de kleur van de uitspraak, het gaat om iets veel groters – en dat voelt onze groep aan – het gaat om de vrijheid van denken. Door de vervolging van enkelen en daarmee de intimidatie van velen, geeft het regime haar doelen prijs. De geest van de mens is het strijdveld en gehoorzaamheid is de buit, de ‘spoils of war’.

Juist nu is het van belang om je luid en duidelijk uit te spreken tegen dictatuur. Dat kan best spannend zijn, want jij kan de volgende zijn die wordt aangepakt, maar als je het niet doet dan ben je sowieso aan de beurt, misschien niet nu, maar dan toch in ieder geval later. Het regime hoopt op woede en verontwaardiging om je daarmee in een emotionele reactie iets te kunnen ontlokken, waaraan ze je (figuurlijk) kunnen ophangen.  Gun ze dat plezier niet, blijf altijd liefdevol en vreedzaam; dat is het enige waar leugens en dwang niet tegen op kunnen.

Het regime draait op goed bedoelende ambtenaren, zij hebben een breekpunt, een moment waarop ze niet verder kunnen gaan met onmenselijk beleid uit te voeren.

Daar is onze strijd, blijf juist deze mensen aanspreken op hun morele kompas. Zij kozen ooit om zich dienstbaar te maken aan de maatschappij, onze maatschappij, maar helpen nu mee deze kapot te maken. Ik weet zeker dat dit niet is wat zij willen. Ook al duurt het lang, ook al heb je het gevoel dat jouw gesprek of brief of actie niks uithaalt, het is uiteindelijk niet de kracht van het water die de steen uitholt, maar de veelheid van druppels die op hem valt.

Blijf in liefde en steun ons, zodat wij ook hen die strijden voor onze vrijheid kunnen steunen en een stem kunnen geven. Dat kan bijvoorbeeld door te doneren aan willdofreedom.com. Daarmee bekostigen we onze strafzaken en geven we een podium aan critici die gehoord moeten worden.