Ook al loop ik het risico deze mening erop na te houden enkel vanwege mijn haat voor de zelfingenomenheid van de moderne milieufreak, er zijn zeer rationele gronden om niet mee te gaan in de walgelijke groene hype. Naast het gespuis dat het keer na keer nodig acht de medemens te wijzen op zaken zoals CO2-uitstoot van auto’s, is dientengevolge ook de pers en politiek verwikkeld geraakt in deze wanstaltige praktijken. Politiek en pers volgen zonder schaamte elke nieuwe consensus die op dit onderwerp wordt bereikt en sluiten zich er al even schaamteloos bij aan.
Dit alles alleen al doet de non-conformist in mij overgeven van ongenoegen. Een neiging die me niet vergaat wanneer ik ouderwetse ratio aan het gesprek laat deelnemen. Nu betekent ratio niet altijd een volledige dan wel superieure kennis over een onderwerp. Ratio kan ook, zoals bij ‘global warming’ het geval is, simpelweg het erkennen van een gebrek aan kennis betekenen. Zoals Descartes zei: “Ik weet enkel dat ik niets weet”. Hoewel ik mij niet kan aansluiten bij deze stelling in het algemeen, is er een onmiskenbare toepassing hiervan op meerdere onderwerpen. Denk bijvoorbeeld aan agnostici die het bestaan van het spirituele noch ontkennen noch erkennen.
Toch is wellicht niet een kwestie van ‘simpelweg’ erkennen te weinig kennis te bezitten.
In deze moderne klasseloze tijd heeft iedereen het recht zeker van diens eigen stellingen te zijn en is het natuurlijk fantastisch als deze stellingen worden gedeeld door de meerderheid.
In klassieke, betere tijden had men met recht gespuugd op dit verschijnsel. Allereerst dient een stelling niet bij de uitdragers recht deze erop na te houden te bestaan. Een stelling dient het resultaat van een rationele argumentatie te zijn. Daarnaast is ook een consensus geen voorwaarde voor feitelijke waarheid. Dat is gewoon een argumentum ad populum.
Ondanks dit alles vindt de moderne amateurpoliticus, die op de bank naar SBS6 kijkt alvorens Woutertje op zijn derrière en Jan-Peter op zijn kapsel te beoordelen grote steun in de wetenschap dat er nog velen zoals hij zijn meningen delen. En als het onverlaat dan op de maatschappij wordt losgelaten is het uitkijken geblazen voor eenieder die een werkelijk argument heeft voor zijn mening. Zo ook de consensus die over ‘global warming’ bestaat die met nimmer wijkende zelfingenomenheid wordt uitgedragen. Dit alles terwijl in werkelijkheid niemand werkelijk WEET hoe het met het milieu zit. Volgens velen wordt het warmer. Volgens anderen blijven we gelijk door de compensatie van ‘global dimming’. En volgens anderen gaan we binnen 20 jaar op een ijstijd af. Vandaar mijn resolutie, zijnde een absolute klimatologische leek, om nooit een mening over dit onderwerp te vormen. Ik weet dat ik niets over het milieu weet. En – en dit is belangrijk – ik weet dat niemand met zekerheid kan zeggen of het in decennia tijd warmer, kouder, of lauw zal zijn.
Nu wil ik niet betweterig zijn maar het was Socrates die meende dat hij niet wist.
Descartes had zijn Cogito ergo sum (Ik denk, dus ik ben).
Wie het ook gezegd heeft: ik denk dat iedereen die de ‘honger’ heeft om te blijven leren, binnen dan wel buiten zijn vakgebied, dezelfde ervaring heeft als ik:
Hoe meer je leert, hoe meer je weet. Maar ook: hoe meer je beseft hoeveel er is waar je niks van weet.
Ook ik zal niet beweren deskundig te zijn op het gebied van klimaat. Maar als je naar de hype kijkt, de argumenten van diegenenen die menen zware belastingen op de maatschappij te moeten leggen voor een ales behalve bewezen theorie, en dan naar de simpele feiten die er gewoon wel zijn maar die genegeerd worden door diezelfde geldsponzen ben ik meer geneigd met mensen als Hans Labohm mee te gaan dan met de Clintons en Gores ("potato") van deze wereld.
Zo is dat. Ik weet alleen, dat de globale toestand nooit precies hetzelfde zal zijn en bovendien weet ik, dat de burger door de politieke macht voor de gek gehouden wordt.
100 jaar geleden had men geen olie. Over 100 heeft men ook geen olie meer. Nu wel, dus geniet ervan met volle teugen!
Als jij de olie niet opmaakt, doet de Chinees het wel.
Diezelfde wijze houding echter, Loddertje, is voor vele anderen HET argument om dan maar aanhangers van het voorzorgsprincipe te worden.
Het met z’n allen gaan veranderen van het (welk?) klimaat op aarde, kan gerust als het meest megalomane project dat politici ooit bedachten worden beschouwd.
Krankzinnig in zijn pretenties en kwaadaardig als poging om burgers van politici afhankelijk te maken.
Bestierde ooit God het weer, nu nemen politici met genoegen die plaats in.
Waarom gaat die Clinton niet eindelijk eens achter de geraniums?
Descartes was nu net degene die zijn gehele kennissysteem op God baseerde, vandaar dat apodictische zekerheden voor hem een fluitje van een cent waren.
Overigens is agnosticisme een intellectuele houding van lik-me-vestje: "Ja, euh, eigenlijk kunnen we dit en dat niet kennen, dus doe ik maar geen moeite", terwijl een tegenovergestelde houding de wetenschap met rasse schreden vooruit heeft gebracht.
[6] Ach ja, na het zoveelste mislukte social engineering experiment, gedreven door de fundamentalistische geloofsovertuigingen van de Franse Verlichting, is nu het klimaat aan de beurt.
Een revival van Hume en Popper (niet zozeer om de inhoud, maar meer om de mentaliteit) zou niet gek zijn in deze.
[7] Agnosticisme is een realistische houding. Het is de weigering om te geloven. Dit toegepast op het huis-tuin-en-keukenleven leidt inderdaad tot niets, maar in de fundamentele wetenschap en filosofie zal men ermee moeten leven. Het heeft weinig zin om conclusies proberen te trekken over zaken die per definitie niet controleerbaar zijn.
In praktijk ben ik een atheist, maar in diepgaande discussies stel ik mij op als een agnost, want net zo min als ik kan vaststellen dat (een) god bestaat, kan ik vaststellen dat hij niet bestaat.
Niet geloven in God is iets anders dan geloven dat god niet bestaat.
[1] Dan heb je geluk want betweten doe je op het moment niet. Het was idd descartes die zei "cogito ergo sum", edoch, dit was het resultaat van zijn zogeheten ’twijfelexperiment" waarbij hij tot de conclusie kwam dat alles behalve zijn eigen existentie ‘weg te twijfelen was".
groet,
Lodderzat
Comments are closed.