Naar aanleiding van het artikel “octrooirecht” reageerden enkele mensen met de redenatie dat diefstal van intellectueel eigendom hetzelfde en even verwerpelijk is als diefstal van materieel eigendom. Ook werd gevraagd hoe het zit met auteursrecht. Ik zal hier nu verder op ingaan.
Bij het gelijkstellen van intellectueel eigendom met materieel eigendom treden enkele logische complicaties op. In de eerste plaats is het een feit dat intellectueel eigendom, in tegenstelling tot materieel eigendom, niet kan worden afgenomen. Het menselijk brein zit zo in elkaar dat zelfs als een dief uw schedel licht en uw brein meeneemt, hij niet weet wat uw ideeën zijn. De enige manier waarop intellectueel eigendom overgedragen kan worden, is via de communicatie van de eigenaar.
Er is dus niets waar een mens meer controle over heeft dan over zijn eigen ideeën en dus over zijn intellectueel eigendom. Waarom behoeft dit dan wettelijke bescherming?
Ten tweede gaat intellectueel eigendom niet verloren wanneer een ander ermee vandoor gaat. Het kan volstrekt moeiteloos vele malen gekopieerd worden, zonder dat het voor de oorspronkelijke eigenaar aangetast wordt. Zoals Thomas Jefferson (1743-1826) zei: “He who receives an idea from me, receives instruction himself without lessening mine; as he who lights his taper at mine, receives light without darkening me.”
Ten derde kan het voorkomen dat een ander onafhankelijk van de eerste eigenaar dezelfde ideeën krijgt. Is deze latere schepper dan ook een dief? Volgens de huidige octrooiwetgeving wel, want ook als u op eigen denkvermogen intellectueel eigendom verwerft, behoort het wettelijk toe aan degene die er eerder patent op heeft aangevraagd. Is dat “moreel juist”?
Het auteursrecht is een vorm van intellectueel eigendom waar men het in eerste oogopslag niet mee oneens kan zijn. Want schrijvers en muzikanten zouden ongetwijfeld tot armoede vervallen wanneer de wet hun intellectueel eigendom niet zou beschermen. Ik kan echter niet anders dan tot de onpopulaire conclusie komen dat hetgeen wat de kunstenaars produceren zeer weinig intrinsieke waarde moet hebben, als dit voor hen, zonder overheidsdwang, zo weinig inkomen genereert.
Het bevreemdt mij dat in de huidige situatie een aannemer die huizen bouwt een leven lang moet zwoegen om tot rijkdom te komen, terwijl een zanger na twee hits op zijn lauweren kan rusten omdat hij iedere keer wanneer iemand zijn plaatje draait, betaald wordt. Is een huis meer waard dan een boek of een lied? Een vrije consument vindt van niet, want heeft voor een huis honderden duizenden euro’s over, voor een boek vijftig euro en voor een lied vijf euro.
Begrijp mij niet verkeerd: ik gun kunstenaars al hun succes en rijkdom en zij hebben wat mij betreft het volste recht om alles te proberen om zoveel mogelijk inkomsten uit hun creaties te genereren, maar ik ben het niet eens met hun wettelijke voorkeurspositie.
Kortom, ik blijf erbij dat de octrooiwet op los zand staat en dat economie en consument prima zouden gedijen zonder de wet. Zelfs betreft de pharmaceutische industrie, zie hiervoor het vorige artikel. Graag reacties!
"Het menselijk brein zit zo in elkaar dat zelfs als een dief uw schedel licht en uw brein meeneemt, hij niet weet wat uw ideeën zijn.
Er is dus niets waar een mens meer controle over heeft dan over zijn eigen ideeën en dus over zijn intellectueel eigendom. Waarom behoeft dit dan wettelike bescherming?"
Wat een kul argument: op een gegeven moment moet je het idee op de ene of andere manier omzetten in en techniek (om het om te zetten in geld, als het een zinvol idee is)-> uit de techniek valt vaak af te leiden wat het idee was (anders kan je het niet gebruiken).
"Ten tweede gaat intellectueel eigendom niet verloren wanneer een ander ermee vandoor gaat. Het kan volstrekt moeiteloos vele malen gekopieerd worden, zonder dat het voor de oorspronkelijke eigenaar aangetast wordt. "
Dan gaat het dus wel verloren: andere mensen kunnen gratis hetzelfde doen (free rider), hetzelfde product op de markt brengen zonder de kosten van R&D. Dus die anderen zullen het product goedkoper aan kunnen bieden -> verstoord enorm de marktwerking ten nadele vand e creatieve geest. En men krijgt dus veel minder incentive om producten te ontwikkelen. We lijken wel een stel socialisten….die remmen eigen ontwikkeling ook af.
"Ten derde kan het voorkomen dat een ander onafhankelijk van de eerste eigenaar dezelfde ideeën krijgt. Is deze latere schepper dan ook een dief? Is dat "moreel juist"?
Dit is nodig bij ip: anders zegt iedereen: ik heb het niet gekopieerd hoor, ik heb het zelf verzonnen. Dus dat is een vrijbrief om wel te kopieren: gewoon zeggen dat je hetzelf verzonnen hebt. Kortom dan is de ip-bescherming weer waardeloos.
Redenering klopt wel; mee eens.
De vraag die zich dan toch nog opdringt, is hoe kan iemand voldoende (?) verdienen aan een geestelijk product zonder de macht van de overheid in te roepen?
Stel je werkt 12 jaar aan een fantastisch boek. Je publiceert het, en het wordt onmiddellijk gekopieerd en buiten jou om op de markt gebracht. Goedkoper dan jouw uitgave.
correctie: free rider probleem is iets anders.
‘andere mensen kunnen gratis hetzelfde doen (free rider), hetzelfde product op de markt brengen zonder de kosten van R&D. Dus die anderen zullen het product goedkoper aan kunnen bieden -> verstoord enorm de marktwerking ten nadele vand e creatieve geest.’
Klopt niet. Hoeveel "Beatles" klonen zijn er indertijd wel niet geweest? De klonen versterkten zelfs het (Merseybeat) fenomeen, en mc.Cartney & Co werden er alleen maar groter en rijker door. Nimmer heeft een kopie een hunner nummers (wereldwijd) hogere hitnoteringen gehaald dan het orgineel.
[2] Hub, de vraag is dan: wat onderscheidt jouw uitgave van het boek van die van de na-aper? In ieder geval heb je een voorsprong met je eerste oplage.
Maar hadden schrijvers vroeger niet allemaal ook ander werk voor hun inkomen? Wordt je kunstenaar voor de rijkdom? Is het slim om 12 jaar aan een boek te werken in de hoop daar rijk van te worden? En hoe fantastisch (waardevol) kan een boek zijn?
[1]JP, je zegt het al: op een gegeven moment moet een productieproces in werking worden gezet om een idee ten gelde te maken. Maar datzelfde doet je concurrent ook. Je noemt hem een "freerider", maar ook hij moet aan grondstoffen, machines en personeel komen, promotie maken en verkopen. Uiteindelijk produceert hij iets waar mensen geld voor over hebben. Inderdaad kan hij nalaten om R&D te doen (hoelang houdt-ie het dan vol?), maar jouw voordeel als uitvinder is dat je in eerste instantie de markt voor jezelf hebt. Als je concurrenten het dan later beter aanpakken is dat natuurlijk sneu, maar dat is het grote risico waardoor niet iedereen ondernemer is.
[5] Bedrijven steken miljarden in R&D. Een ander bedrijf, dat het idee overneemt (en natuurlijk heeft die ook kosten als grondstoffen, machines en personeel komen, promotie) heeft die R&D kosten niet gemaakt.
Welk zal dan het product het goedkoopste kunnen aanbieden als er geen miljarden R&D terugverdient moeten worden?
Het kopierende bedrijf natuurlijk.
Werkt dit motiverend voor het creatieve bedrijf om nog een keer miljarden te investeren in R&D? Nee, natuurlijk niet.
Minder investeringen in R&D -> Minder goede ideeen -> Minder voorruitgang voor de bedrijven, maar ook voor de consumenten van de bedrijven, en dat zijn wij.
[4] Klopt niet. Hoeveel "Beatles" klonen zijn er indertijd wel niet geweest? De klonen versterkten zelfs het (Merseybeat) fenomeen, en mc.Cartney & Co werden er alleen maar groter en rijker door. Nimmer heeft een kopie een hunner nummers (wereldwijd) hogere hitnoteringen gehaald dan het orgineel.
Dit is geen vergelijking: een band valt niet te kopieren, ze zijn uniek: want het gaat hier om de personen:
-de stemmen zijn niet kopieerbaar.
-de uistraling van de groep is niet kopieerbaar
-het uiterlijk van de bandleden is niet kopieerbaar.
Wel is kopieerbaar: de cd’s die in de muziekwinkel liggen. Doe je dat, dan is het voor managers al veel minder interessant om een popgroep op te richten: de cd’s worden toch gekopieerd. Dus de initiele kosten (ook een soort R&D, zoals scouting bandleden) zijn veel minder gemakkelijk terug te verdienen.
Minder popgroepen -> minder muziek -> ook hier is de consument weer de lul.
Helemaal eens met Geert. Hoe iemand kan beweren ‘eigenaar’ te zijn van een bepaalde volgorde van klanken, letters of enen en nullen is me een volstrekt raadsel.
Zie onderstaande link voor een aantal interessante artikelen over intellectueel ‘eigendom’.
http://www.stephankinsella….
Erg naief verhaal zonder wezenlijke argumenten.
Als iemand, bijv, een nieuw metaal uitvindt wat sterker, lichter en goedkoper te produceren is dan alles wat er op de markt is en daarmee zijn concurrentie wegvaagt, MOET hij dan de formule voor dat metaal publiekelijk kenbaar maken zodat IEDEREEN datzelfde metaal zelf kan (laten) maken?
Ik stel hier MOETEN omdat dit in bijv de software/boeken/muziek industrie natuurlijk inherent ’t geval is; door ’t simpelweg verkopen van 1 pakket/boek/album wordt de formule om tot dat product te komen direct aan iedereen zichtbaar.
Andersgezegd; als je ’t ‘pleidooi’ tegen octrooirecht serieus zou nemen, dan zou je van iedere fabrikant moeten eisen dat ze hun chemische formules voor iedereen beschikbaar stellen omdat je als consument bij aanschaf van 1 product meteen ’t herproduceerrecht erbij krijgt.
Tenslotte zijn chemische of andere producten niets anders als een aaneenschakeling van elementen die in de natuur voorhanden zijn – en dus niet anders als 1-nen en 0-en.
[9] Henk, waar zeg ik dat men naar de andere kant moet doorslaan en dat fabrikanten verplicht moeten worden om de techniek achter hun producten publiek te maken? Het is ieders goed recht om iets geheim te houden.
[10] Veel uitvindingen zijn eigenlijk technisch gezien, heel simpel. (ook al kost het veel geld en tijd om er achter te komen).
Produceren betekent in veel gevallen meteen het publiekelijk maken van de achterliggende techniek.
Dus, je ontkomt er niet aan om de techniek openbaar te maken.
[8] ‘Hoe iemand kan beweren ‘eigenaar’ te zijn van een bepaalde volgorde van klanken, letters of enen en nullen is me een volstrekt raadsel.’
Net zoals je kunt beweren dat dat ene stukkie zand van jou is of die kokosnoot die je zojuist uit de boom plukte.
‘Eigendom’ is een afspraak.
Het gaat er alleen maar om praktische afspraken te maken.
Voor de farma industrie bijvoorbeeld, is oktrooirecht wel handig.
Je kunt nieuwe medicijnen wel vergeten zonder formulebescherming. Of vergis ik mij?
"Je kunt nieuwe medicijnen wel vergeten zonder formulebescherming."
Inderdaad. Vraag aan Geert:
Waarom zouden bedrijven als Shell, miljarden in R&D investeren, terwijl de kopierende concurrentie dit niet hoeft te doen?
En zodoende dezelfde producten (techniek) kan aanbieden/gebruiken voor een veel lagere prijs (ze hebben nl geen miljarden geinvesteerd in R&D)
Geert schrijft:
"Er is dus niets waar een mens meer controle over heeft dan over zijn eigen ideeën en dus over zijn intellectueel eigendom. Waarom behoeft dit dan wettelijke bescherming?"
Het probleem zit hem in het woordje "controle". Ik daag Geert uit om precies aan te geven, wat hij daarmee in dit statement bedoelt. Bedoelt hij bijvoorbeeld alleen de keuzevrijheid om iets wel of niet te publiceren of gaat die "controle" verder ?
Het niet verloren gaan van het IE als iemand anders ermee vandoor gaat is een non-argument. Als iemand gebruik maakt van mijn eigendom wat dan ook, mag tenminste van hem gevraagd worden, dat hij mij een vergoeding betaalt.
Het derde argument doet niet af aan mijn antwoord op het tweede argument van Geert. De rest is een kwestie van rechtsontwikkeling.
Het hoofdargument van Kinsella (patentadvocaat) berust op een fundamentele drogreden:
"A pure market in this case would be one that does not award a monopoly privilege to a person or institution merely because a paper is filed with the government". Een van de taken van de overheid is nou juist wetgeving, dan wel handhaving van de rechtsorde. Zonder wetgever heeft de stam helemaal niets, laat staan enige vorm van veiligheid.
Wat Kinsella betreft, deze richt zich specifiek tegen bepaalde materiële aspecten van de wet, niet tegen het octrooirecht als zodanig. Het zou voor de hand liggen, wanneer hij bepaalde wijzigingen zou voorstellen, maar dat laat hij wijselijk (?) achterwege.
Tot dusver heb ik dan ook nog geen enkel geldig argument gehoord of gezien tegen intellectueel eigendom als zodanig. Ook niet in deze draad.
Zo is bijvoorbeeld het argument van Geert inzake de vraag, hoe slim de kunstenaar is weinig overtuigend. Het is immers niet aan hem om een normatief argument aan te voeren op het moment, dat het om de acceptatie van een principiële kwestie zoals op het gebied van het intellectueel eigendom/ auteursrecht gaat.
En Kirk’s perceptie is nog merkwaardiger. Hij schijnt niet te begrijpen, dat het gaat om composities, (min of meer) artistieke, specifieke combinaties van klanken, die de luisteraar beogen te behagen (of niet), met een bepaalde toegevoegde waarde.
Voor hem is elke klanken- of letter-combinatie om het even en kan dus wat hem betreft net zo goed gerandomiseerd zijn. Dat blijkt in de praktijk niet (vaak) het geval. Hij reduceert alle composities tot een ééndimensionaal gebeuren met ontkenning van enige toegevoegde waarde, hoegenaamd.
Hetzelfde geldt m.m. voor literair of wetenschappelijk werk.
Naar analogie zouden wat hem betreft alle polymeren, DNA-moleculen, eiwitten, etc., kortom alle organische moleculen en biologische soorten hetzelfde zijn.
Kortom ik nodig Geert en Kirk uit om met serieuzere argumenten over de brug te komen.
[12] Huub Mooren,
"Het gaat er alleen maar om praktische afspraken te maken."
Precies,
Zoals "recht" ook een kwestie van afspraak is. Anders kun je taal ook wel afschaffen. 🙂
[10] Dat is de logische gevolgtrekking van jouw betoog. Zoals ik al zei is de mogelijkheid tot geheimhouding voor veel producten eenvoudigweg niet aanwezig.
Voor producten waar geheimhouding wel mogelijk is gaat je octrooi statement inderdaad op – voor die dingen is ’t overbodig omdat je ’t toch niet waar kunt maken. Voor al ’t andere heb je wel degelijk zoiets als copy bescherming danwel octrooi recht nodig om je als fabrikant tegen plunderaars te beschermen.
‘niet waar kunt maken’ moet zijn ‘na maken’ uiteraard.
Wat als iemand in het verleden patent had aangevraagd op het idee ‘stoel’ of ’tafel’?
[14] Over controle: Die ‘controle’ gaat net zover als als de fabrikant en de consument zelf willen. Ook kan een fabrikant conctractueel vast laten leggen dat een afnemer van zijn produkt het niet mag kopiëren of reverse engineeren. Patentrecht en copyright hoeven dus niet door de overheid te worden opgelegd maar zou gedeeltelijk vervangen worden door een systeem op de vrije markt.
Over Kinsella: De enige die hier drogredenen gebruikt ben jij. Ten eerste door eigenhandig de theorie van Kinsella in één regel samen te vatten en die regel vervolgens af te schieten. Ten tweede door te stellen dat alleen de overheid wetten mag maken en deze mag controleren. Iets wat door het libertarisme in het algemeen, en deze website in het bijzonder, nou juist betwist wordt.
Over composities: Dit is je allervreemdste stelling. De overheid moet dus niet alleen gaan bepalen of een bepaalde compositie uniek is maar gaat ook nog over het artistiek gehalte ervan. En pas als zij er een ‘artistieke toegevoegde waarde’ (whatever that is) in zien heb ik recht op bescherming.
Al met al blijft voor mij recht overeind staan dat van bovenaf afgedwongen patentrecht immoreel is en innovatie alleen maar afremt in plaats van bevordert. Zo zijn er tegenwoordig zoveel patenten geregistreerd dat het godsonmogelijk is nog iets uit te vinden wat niet op een of andere wijze een patent schendt. In de VS zijn er dus al bedrijven die helemaal niets ontwikkelen maar alleen patenten opkopen en hiermee rechtszaken voeren tegen andere bedrijven. Ook snap ik niet hoe je goed kunt praten dat er een half continent aan aids bezwijkt maar dat iemand die een goedkope kloon van een medicijn op de markt brengt in de gevangenis belandt.
Dat hele geneuzel rond patenten is slechts (theoretisch !) gelul in de ruimte.
In de praktijk blijkt dat alleen conglomoraten welke over ruime financieele middelen beschikken "hun" patent "aan kunnen vechten" middels een rechtzaak.
Gemakshalve gaan figuren als spyneus voorbij aan het FEIT dat de kosten voor het aanvragen en het verdedigen van een patent op het conto komt van de "eigenaar" van dat patent.
Kortom:
Gelul in de ruimte.
Als nog niemand het nochthans reeds lang bestaande woordje "ik" heeft gepatenteerd, ga ik dat maar es doen.
Voortaan moet iedereen die het woordje "ik" gebruikt mij dan 10 Euro per keer betalen. Dagabonnementen van Eur 100 zijn mogelijk, evenals maandkaarten voor amper Eur 1000. Een jaarabonnement kost 5000 en voor amper 100k mag je het levenslang. Met name voor wie nog jong is, is deze laatste optie echt een koopje!
Overigens ben ik voornemens ook de woordjes "en" en "maar" alsook "patent" zelf te patenteren.
Wat vinden jullie daarvan?
Gelieve te reageren met "Ik vind …" dan begin ik alvast te verdienen.
[21] Gelukkig genoeg weet je nog niet waar je wel en niet een patent op kan aanvragen….
[19] Kirk, ik antwoord per alinea:
1. Mooi zo. Veronderstel nu, dat elke fabrikant zijn eigen octrooiregels maakt. Die zullen ongeveer allemaal op hetzelfde neerkomen, nl. datgene, wat nu in verschillende wetgevingen en in handelsverdragen is neergelegd. Dus in zoverre zou er weinig veranderen, behalve dat het handelsverkeer met standaardregels vermoedelijk eerder wordt bevorderd en niet beperkt, zoals jij stelt.
Maar handhaving is een andere zaak. Ik ben met je eens, dat dit niet door dezelfde wetgevende overheid zou behoeven te worden gewaarborgd, liever niet zou ik zeggen. Machtenscheiding is tegenwoordig in het Westen een wassen neus. Maar handhaving in particuliere handen verhindert evenmin, dat er machtsconcentraties plaatsvinden. Hoe los je dat op ?
2. Zie ad 1. Daaruit blijken hopelijk mijn standpunten op dat gebied. Gelijk jij de zaak omdraait en mij ongemotiveerd van drogredeneringen beschuldigt kan ik jou van drogredeneringen beschuldigen.
Wat mijn samenvatting van Kinsella betreft mag je aangeven, welke geldige argumenten Kinsella voor zijn stellingen daadwerkelijk aanvoert. Ik hoor hem alleen maar roepen en heb ze niet kunnen vinden, maar ik kan me natuurlijk vergissen.
3. Jouw conclusie, dat ik de overheid zou willen mandateren vast te stellen wat kunst is en wat niet, is absurd en blijkt nergens uit. Het schijnt voort te vloeien uit het misverstand, dat jij denkt, dat ik de overheid voor van alles en nog wat wil inschakelen. Het tegendeel is het geval. Trouwens, Kirk, moet ik jou nog gaan vertellen, wat toegevoegde waarde is ?
4. Waarom vraag je je niet af, hoeveel quasi-patenten er zouden zijn, als er geen patentrecht bestond ?
Wat AIDS betreft schijn je niet op de hoogte te zijn van het feit, dat AIDS geen “nieuwe ziekte” is, maar een term die ofwel gebruikt wordt in verband met een laboratoriumuitslag dan wel die een lichamelijke conditie aanduidt die het gevolg is van een verzameling endemische aandoeningen, die worden samengevat onder de moderne benaming “AIDS” en dat HIV zeer vermoedelijk een artefact, zoniet een hoax is, dat door de farma-industrie wordt geexploiteerd is je blijkbaar ook onbekend. De diagnose “seropositief” betekent niet, dat iemand HIV (wat dat ook moge zijn) heeft, laat staan, dat hij zonder AIDS-remmers noodzakelijk AIDS zal gaan ontwikkelen, zoals men de mensheid wil doen geloven.
http://theothersideofaids.c…
http://www.rethinkingaids.com/
Het kan eenvoudig NIET ANDERS … of het zijn COLLECTIVISTEN pur sang, die tegen Patenten en Intellectueel bezit zijn.
Zij staan er op dat alles met iedereen wordt gedeelt. Dat zogenaamde tegen staatbemoeienis op dit gebied zijn is slechts een doekje voor het bloeden.
Dat vooral de grote bedrijven gebruik maken van wat de wet aan bescherming biedt komt eenvoudig voort uit het feit dat DAAR alle acties plaatsvinden. Als iemnad die als INDIVIDUEEL ondernemer een leven lang gewrekt heeft aan "Technology Transfer" weet ik bovendien dat de grote bedrijven individuele uitvinders met RESPECT bejegend … okk al was het slechts uit zakelijke overwegingen …
[19] Kirk,
Laat ik niet vergeten op te merken, dat ik het op prijs zou stellen jouw commentaar te vernemen op hetgeen ik eerder schreef, t.w.:
"Wat Kinsella betreft, deze richt zich specifiek tegen bepaalde materiële aspecten van de wet, niet tegen het octrooirecht als zodanig. Het zou voor de hand liggen, wanneer hij bepaalde wijzigingen zou voorstellen, maar dat laat hij wijselijk (?) achterwege."
Welke valide argumenten draagt Kinsella voor zijn stelling aan ?
(…)
"En Kirk’s perceptie is nog merkwaardiger. Hij schijnt niet te begrijpen, dat het gaat om composities, (min of meer) artistieke, specifieke combinaties van klanken, die de luisteraar beogen te behagen (of niet), met een bepaalde toegevoegde waarde.
Voor hem is elke klanken- of letter-combinatie om het even en kan dus wat hem betreft net zo goed gerandomiseerd zijn. Dat blijkt in de praktijk niet (vaak) het geval. Hij reduceert alle composities tot een ééndimensionaal gebeuren met ontkenning van enige toegevoegde waarde, hoegenaamd."
Waar staat, dat de overheid moet bepalen, wat kunst is, zoals jij mij verwijt ?
En maak mij svp duidelijk, waarom patentschenders geen free-riders zijn.
[22] Da’s maar een kwestie van afwachten tot een reeds stupide wetgeving nog verder doorslaat.
Helemaal eens met dit stuk!
Het meest rampzalige gevolg van het auteursrecht is dat onder staatsdrang de beste ideeën ten onder gaan en in het minst erge geval worden bedreigd. Zoals Napster dat ter ziele is gegaan.
Nog geen antwoord gehad van de mensen die voor afschaffing zijn van het octrooirecht:
"Waarom zouden bedrijven als Shell, miljarden in R&D investeren, terwijl de kopierende concurrentie dit niet hoeft te doen?"
En zodoende dezelfde producten (techniek) kan aanbieden/gebruiken voor een veel lagere prijs (ze hebben nl geen miljarden geinvesteerd in R&D)
[28] Hallo JP,
Ik denk dat innoverende bedrijven blijven innoveren, omdat dit op lange termijn een betere business-strategie is dan kopiëren. Ook zonder patenten hebben bedrijven baat bij een technologische voorsprong op de concurrentie.
[14] Hallo SpyNose,
Met die "controle" bedoel ik dat men volledig vrij is zijn ideeën al dan niet aan te passen, al dan niet toe te passen, al dan niet ten gelde te maken. Als je een idee eenmaal hebt, neemt niemand het je af.
Als iemand gebruikt maakt van jouw materiële bezit, is het logisch dat hij jou een vergoeding betaalt, omdat je het tijdelijk niet zelf kunt gebruiken en omdat het wellicht aan slijtage onderhevig is. Bij het overnemen van een idee is hiervan geen sprake en is een vergoeding niet geheel vanzelfsprekend.
Geef eens een voorbeeld van wat jij een "serieuzer" argument zou vinden? En liever nog: geef eens een objectief argument vóór patentrecht? Denk je echt dat er zonder deze "stimulans" van de overheid geen innovatie meer plaatsvindt?
@ Iedereen: Ik ben er geenszins voor om mensen of bedrijven te verplichten om hun ideeën openbaar te maken. Dat bij sommige producten impliciet de techniek wordt vrijgegeven is van een heel andere orde. Het staat eenieder vrij om zijn techniek zo goed mogelijk te verhullen.
Ik denk dat goede marketing het ontbreken van een octrooiwet zal ondervangen. Men kan dat nu al zien bij producten waar geen patent op rust: deze worden nog steeds succesvol aangeboden door een verscheidenheid aan ondernemingen.
Wat ik ook even wil aantekenen hierbij is dat naam- merkbescherming wél van belang is. Schending hiervan is ook concreet aan te duiden als bedrog. Dit is wellicht ook een "wapen" voor bijvoorbeeld schrijvers: zij kunnen niet verhinderen dat hun teksten worden overgenomen, maar wel dat hun naam daaraan verbonden wordt. Een kunstenaar met een goede naam zal zich aldus kunnen blijven onderscheiden van degenen die zijn kunstwerk mede uitbaten.
Dan nog een vraag aan de voorstanders van IP: Als IP een principiële kwestie is, waarom vervalt het dan na enkele decennia? Zou IP niet oneindig moeten voortduren? Of redeneren jullie vanuit het argument dat innovatie gestimuleerd moet worden?
Groet, Geert
[27] Daar komt de aap uit de mouw. Waar ’t dus bij de anti-octrooiers om draait is simpelweg dat er ongestraft geplunderd kan worden.
‘Bezit’ bestaat immers niet; zuiver collectivistisch en totaal niet Libertarisch standpunt.
Comments are closed.