De Opperdienaar zat God of War 3 te spelen in zijn operations room en het was weer eens behoorlijk laat geworden toen hij geluiden uit de woonkamer hoorde komen. Voorzichtig liep hij naar beneden en deed het licht aan. Daar stond hij oog in oog met iemand die zijn flatscreen TV van de muur af stond te schroeven.
‘Wat denk jij dat je aan het doen bent?’ vroeg een verbaasde Opperdienaar.
‘Ik maak deze TV mijn eigendom‘ antwoordde de man die hij rond de 23 jaar oud schatte.
‘Maar hij is mijn eigendom? Wat versta jij precies onder eigendom?
Nou straks hangt hij in mijn woonkamer en dan is hij mijn eigendom
Vind jij dat eigenaars recht hebben op hun eigendom?
Nu nog niet, maar las ie straks bij mij hangt wel
Je definitie van eigendom verandert dus van moment tot moment? Of we hebben beiden eigendomsrechten en dan mag je hem hier niet weghalen zonder mijn toestemming, of we hebben geen van beiden eigendomsrechten, maar dan wordt het ook niet jouw eigendom. Inconsistente theorieën zijn onjuist volgens de wetenschappelijke methode.
Je redenatie klopt eigenlijk overal voor geen kant, maar laat ik er wat uit pakken. Ten eerste je zegt dat we de wetenschappelijke methode moeten gaan gebruiken. Je hebt eigenlijk twee wetten de natuurwet de onverandelijke regelmaat (in welk geval de wet een ware uitspraak is) en aan de andere kant iets dat niet in de natuur voor komt (in welk geval de wet vals is). Daar staan de normatieve wetten tegenover. Een normatieve wet of het nu een moreel bevel is of een wettelijke bepaling kan door mensen afgedwongen worden. Een metorische wet kan je juist of onjuist, aanvaardbaar of onvaardbaar noemen, maar zij kan alleen in metaforische zin ‘waar’ of ‘vals’ worden genoemd, omdat zij geen feit beschrijft, maar normen voor ons gedrag. Deze twee wetten zijn zo fundamenteel anders, dat je het één niet met het ander kunt vergelijken. Dus met andere woorden: je kunt geen wetenschappelijke methode los laten op normatieve wetten. Sommige sociale wetenschappers zullen daar anders over denken, maar de argumenten er tegen zijn nauwelijks argumenten te noemen. Eigenlijk is het enige argument dat wel redelijk is, is dat bepaalde normatieve wetten overeenstemmen met de menselijke natuur. Hoe interessant dit laatste ook is, daar ga ik nu even niet op in. Punt is de wetenschappelijkheid van alle hypotheses die jij voorstelt, is net zo onwetenschappelijk als een overheid of een god.
Was dat even balen, net nu de jongeman, die een t-shirt van de Universiteit van Tilburg droeg, klem leek te zitten, was de wetenschappelijke methode opeens niet van toepassing. Wat een botte pech voor de Opperdienaar en zijn TV. Hij had dit argument vaker gehoord en beter geformuleerd ook. Het was afkomstig van de Schotse filosoof David Hume en staat bekend als de is/ought dichotomy. Wetenschap kan een uitspraak doen over de dingen zoals ze zijn, maar het is onmogelijk om er een uitspraak mee te doen over hoe ze behoren te zijn. Dit eindigt meestal met de conclusie dat alle morele stellingen niet te onderbouwen zijn, omdat je ze nooit kunt koppelen aan dingen die zijn, zoals fietsen, tafels en stoelen (de realiteit van materie en energie). Wetenschap in andere woorden moet zich bemoeien met tafels, stoelen en vliegtuigen, maar niet met wat dieven en moordenaars wel of niet zouden behoren te doen.
‘Behoor ik een aanghanger te zijn van de is/ought dichotomy?’ Vervolgde de Opperdienaar sluw.
Een korte stilte volgde
Hoor eens, de reden dat ik jouw TV meeneem is gewoon: ‘Daarom’ en omdat ik dit pistool op je gericht houd.
De Opperdienaar richtte zijn blik omlaag en zag een klein handvuurwapen op hem gericht. In god of war 3 had hij zojuist nog talloze monsters verslagen, de adrenaline stroomde nog door zijn bloed, maar dit was wel het echte werk.
‘OK, dat is duidelijk, schroef gerust verder’ sprak hij kalm.
De jongeman legde zijn pistool neer en pakte de schroevendraaier op om de flatscreen los te maken van de wandbeugel. De Opperdienaar schoot naar voren, pakte het pistool en richtte het op de jongeman. ‘en nu mijn huis uit’, sprak de Opperdienaar geagiteerd.
‘Je loog tegen me toen je zei dat ik verder kon schroeven, dat hoort niet. Mag ik wel mijn schroevendraaier en mijn pistool meenemen?’‘ vroeg de jongeman?
‘mooi niet’ beet de Opperdienaar terug
Terwijl de jongeman wegliep, dacht de Opperdienaar nog wat na over de interaktie. Had Nietzsche dan misschien toch gelijk met zijn observatie dat moraal iets is dat de zwakken uitgevonden hadden als wapen tegen de sterken? In deze interaktie had het zeker zo geleken. Aan de andere kant gebruikten heersers zowel moraal met hun inkeer regelingen als geweld met hun straffen. De heersers gebruikten dit dubbelloops geweer niet voor niets. Je behoort ze te gehoozamen en anders zwaait er wat. Als alleen geweld voldoende was, waarom dan ook nog zeggen dat je slecht bent als je ze niet gehoorzaamt? Als alleen de onderdanen slecht noemen met een verzonnen reden voldoende was, waarom dan de straf als ze niet gehoorzamen? Je gaat je toch niet voor niets onnodige kosten op de hals halen?
Waarschijnlijk had Solzhenitsyn gelijk toen hij zei:”Geweld kan alleen verborgen worden met een leugen en de leugen kan alleen overeind blijven door middel van geweld. Ieder mens die geweld tot zijn middel heeft verklaard, zal onvermijdelijk de leugen tot zijn principe maken.”
Ze waren beiden nodig om aan de macht te komen, de leugens over moraal en het geweld. Hij moest de lichamen die zich voor zijn voeten knielden prijzen als goed, maar zelf gevrijwaard blijven van een dergelijke onderwerping. Zijn handelingen waren ‘in de naam van’. In de naam van wat eigenlijk? God of staat? “wij Beatrix, bij de gratie gods, koningin der Nederiglanden” dat was een mooie, alles in één.
Misschien had hij de jongeman niet weg moeten sturen, maar hem moeten vragen of hij lid van het bestuur van de Partij van de Slavernij wilde worden. Misschien was hij wel warm te krijgen voor een rol als onderdienaar met doorgroeimogelijkheden naar compulsieteamleider.
“Eigenlijk is het enige argument dat wel redelijk is, is dat bepaalde normatieve wetten overeenstemmen met de menselijke natuur. Hoe interessant dit laatste ook is, daar ga ik nu even niet op in.”
Had de opperdienaar die opmerking niet kunnen aangrijpen om er wel op in te gaan en te overtuigen?
Is het ook niet de argumentatie die in de maatschappij meer verbreid zou moeten zijn?
pcrs [2] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [1]: De Opperdienaar was de inbreker even zat. Hij is van mening dat tegenstrijdige principes foute principes zijn, of deze nu over natuurkunde, wiskunde of moraliteit gaan.
Je kunt allerlei gebieden afschermen van consistentie, door te beweren dat het daar niet van toepassing is. Dat doe je dan bijv. op medisch gebied als je kwakzalver bent. Geen zin in astronomie? Zeg dat de wetenschappelijke methode niet van toepassing is en noem het astrologie. Geen zin in eigendomsrechten? Dan zeg je gewoon dat morele principes niet consistent en universeel hoeven te zijn.
In deze thread op het rechtenforum is gerelateerd
http://rechtenforum.nl/forum/thread/title/Mag+ik+mijn+eigen+haardhout+in+de+fik+steken+%3F/p/166688/#166688
pcrs [3] reageerde op deze reactie.
@pcrs [2]:
Ik bedoel natuurlijk dat de Opperdienaar dit alleen zegt als zijn eigendommen in het geding zijn. Als hij aan het belasten slaat, denkt hij hier anders over.
een rechtsgeleerde maakte nog de opmerking:
“Denk vooral dat het feit dat jouw fiets jouw eigendom is, ervoor zorgt dat een dief die fiets niet kan stelen in de zin dat die dief daar fysiek niet toe in staat is.”
Het argument is natuurlijk niet dat het wetenschappelijk onmogelijk is fietsen te stelen, ik ben er een stuk of 5 kwijt geraakt. Het is alleen zo dat als de dief dit met een morele theorie probeert te rechtvaardigen, dat [b]deze theorie[/b] dan logisch fout is. Logica is een onderdeel van wetenschap. In de realiteit is het onmogelijk een groep mensen te hebben die diefstal allemaal ok vinden. Ze kunnen allemaal vinden dat stelen van Pietje ok is, maar dan vindt Pietje het niet ok (anders is het geen stelen), de theorie klopt dan niet vanwege uitzondering Pietje.
De Opperdienaar wil dan ook gewoon belasting heffen zonder het moreel te rechtvaardigen.
Dieser Text stammt aus dem Buch “Der Marionettenstaat” von Günter Hannich
Stellen Sie sich folgendes fiktives Szenario vor: Es treffen sich die reichsten und mächtigsten Personen um zu beraten,
wie man das einfache Volk besser kontrollieren und ausbeuten kann.
Der mächtigste Teilnehmer eröffnete die Runde:”Meine Damen und Herren, es geht heute um ein neues Programm,
mit dem Ziel die Arbeitsleistung der Masse zu unseren Gunsten zu steigern und gleichzeitig Widerstand zu minimieren.
Der Grundsatz wird sein: Wenn man Hamster motivieren möchte, dürfen Sie nicht merken, dass sie im Hamsterrad laufen.
Deshalb muss man sie daran hindern über ihr Dasein näher nachzudenken. Dazu dienen alle Arten von Unterhaltung und Konsum.
Doch das Wichtigste: Wir werden das einfache Volk in viele untereinander verfeindete Gruppen zerteilen. Die große Masse
wird aus unseren Arbeitstieren bestehen. Diese werden für einen geringen Lohn in unseren
Unternehmen produktiv arbeiten. Der Lohn wird gerade so hoch sein, dass er für die Existenz reicht,
jedoch keinesfalls es erlauben Ersparnisse anzusammeln um damit Freiheit zu erlangen.
Damit den Hamstern das Geld auch wirklich nie reicht und sie nicht im Traum daran denken, das Hamsterrad zu verlassen,
werden wir ihnen einreden, dass man nur leben könne, wenn man allen möglichen teuren Modeschnickschnack habe.
Da deren Einkommen für so etwas jedoch nicht reicht, werden wir sie dazu animieren, sich zu verschulden und sie dadurch
zwingen, noch schneller im Hamsterrad zu laufen.
Auch werden wir immer einen Teil der Mittellosen arbeitslos lassen. Dann müssen die Arbeitenden ständig Angst haben ihren
Job zu verlieren und zu den Arbeitslosen abzurutschen. Lohnforderungen werden allein dadurch unterdrückt.
Wenn wir das noch weltweit praktizieren und alle möglichen Arbeiter aus den unterschiedlichsten Ländern gegeneinander
ausspielen, können auch Arbeitergruppierungen wie Gewerkschaften nichts mehr ausrichten.
Daneben treiben wir durch eine solche Spaltung einen Keil durch die Masse.
Die eine arbeitslose Gruppe wird die andere arbeitende argwöhnisch und mit Hass und Neid betrachten.
Während sich die beiden Gruppen streiten wird niemand mehr sehen, dass wir die eigentlichen Gewinner im Hintergrund sind.
Eine andere, kleineren Gruppe wird die Aufgabe haben, die Masse lückenlos zu überwachen, zu schikanieren, zu bedrohen,
und sofort niederzumachen, sobald einige der Arbeitstiere versuchen, sich an unseren Vermögen zu vergreifen,
oder Stimmung gegen uns zu machen.
Außerdem werden wir die Gruppe der Arbeitstiere, wegen ihrer bedrohlichen Größe, noch weiter aufspalten, um eine
Solidarität unter ihnen zu untergraben. Wir teilen sie in die Stammbelegschaft, die Leiharbeiter und
die Arbeitslosen. Wir sorgen durch deutlich unterschiedliche Behandlung und Lebensbedingungen für Neid und gegenseitige
Abneigung unter ihnen.”
“Oh ja, das klingt gut !” sagte einer in der Gruppe. „Wie machen wir das?”
“Wir bauen uns einen schlagkräftigen Staatsapparat, der die Masse durch immer mehr Steuern und undurchschaubare
Vorschriften in Atem hält. Unsere weitere Gruppe der Habenichtse wird also aus Beamten, Richtern, Polizisten,
Gefängniswärtern, Geheimdienstlern, Schnüfflern aller Art, Bodyguards, Spezialeinheiten, und aus sonstigen Ordnungskräften bestehen. Natürlich werden wir die Gruppe der Bewacher etwas besser bezahlen als die Gruppe der Arbeitstiere. Auch können wir ihnen etwas sicherere Arbeitsplätze geben –
das schafft die nötige Distanz und Abneigung zwischen den beiden. Die Bewacher werden sich ganz sicher davor hüten,
ihre Besserstellung durch unpässliches Verhalten zu gefährden.”
„Und was, wenn sich trotzdem Widerstand regt?“
„Wir schaffen immer mehr Gesetze und Vorschriften, so viele, dass sie niemand mehr kennen oder einhalten kann.
Dann ist jeder zu jeder Zeit kriminell und kann von uns belangt werden. Die Angst wird die meisten von
jedem Widerstand abhalten und sie im Hamsterrad laufen lassen.
Zusätzlich schaffen wir einen Überwachungsstaat mit ausgefeilter Technik in dem jeder zu jeder Zeit lückenlos
kontrolliert wird.“
“Aber was machen wir, wenn die Masse sich in das eigene Heim zurückzieht und in der Familie Rückhalt und Stärkung
sucht?” fragt ein Teilnehmer beängstigt.
“Das ist ein ganz zentraler Punkt. Wir müssen dazu einen Keil zwischen Mann und Frau treiben. Wir erzählen den Frauen,
dass die Männer ihre Gegner seien und sie seit Urzeiten unterdrückten. Nur indem sie die harte Männerarbeit verrichten,
so sagen wir ihnen, können sie Anerkennung finden und Karriere machen. Damit haben wir wieder neue Hamster, die sogar
freiwillig im Rad laufen und den anderen neue Konkurrenz machen. Durch diese scheinbare Unabhängigkeit trennen wir die
Frauen von ihren natürlichen Beschützern, den
Männern. Daneben sorgen wir dafür, dass es immer einen Frauenmangel gibt. Dann sind die Männer dazu gezwungen härter zu
arbeiten, um überhaupt bei den Frauen Interesse zu wecken. Gleichzeitig wird damit jeder Widerstand gegen diesen Zustand
im Keim erstickt – wer will schon als scheinbarer „Frauenfeind“ dastehen? Ein übriges tut eine immer größere
Privilegierung der Frauen und ein neues Scheidungsrecht, welches den Mann einseitig zu hohen Unterhaltszahlungen und
damit Mehrarbeit zwingt.”
“Hervorragend !“, konstatierten gleich mehrere der Anwesenden hellauf begeistert. „Ja, aber ein solcher Sicherheitsapparat,
einschließlich der Politiker, das wird uns doch eine Stange Geld kosten – ist es nicht viel zu teuer ?” meldete einer
Bedenken an.
“Nein, es kostet uns fast nichts, sagte der Vorsitzende.”
“Wie soll das denn gehen?”, fragten einige ganz erstaunt.
“Ganz einfach. Wir lassen die Arbeitstiere selbst ihre Bewacher und die Politiker finanzieren – und zwar durch hohe
Steuern und Abgaben. Dann müssen sie auch immer mehr arbeiten und haben gar keine Zeit mehr nachzudenken.”
“Genial !”, riefen alle entzückt.
“Danke, meine Damen und Herren. Ich wusste, dass ich Ihre Zustimmung zu diesem Plan bekommen werde.”
@hub Jongen: Hub, kun je misschien ook op twitter gaan met je onderwerpen?
Mijn duits is niet zo geweldig, maar dit begreep ik nog wel
“Ganz einfach. Wir lassen die Arbeitstiere selbst ihre Bewacher und die Politiker finanzieren – und zwar durch hohe
Steuern und Abgaben. Dann müssen sie auch immer mehr arbeiten und haben gar keine Zeit mehr nachzudenken.”
Dat had hij goed bekeken die Günter Hannich, wanneer had hij dat bedacht?
Chris [7] reageerde op deze reactie.
@pcrs [6]: Naar mijn weten 2005. Hij heeft nog meer van zulk soort dingen geschreven. Pienter ventje, geboren 1968.
Comments are closed.