‘Het is tijd om toe te geven dat het openbaar onderwijs werkt als een 
geplande economie. Een bureaucratisch systeem waarin de rol van iedereen vast ligt en waar weinig stimulans is voor innovatie en productiviteit. Het is geen verrassing dat ons schoolsysteem niet beter wordt: het lijkt meer op de communistische economie dan op onze eigen markteconomie’.
Dat schreef Albert Shanker bijna dertig jaar geleden en niets is aan zijn boodschap ingeboet. Shanker was voorzitter van de Verenigde Federatie van Leraren in de VS en hij zag de incompetentie van het openbare onderwijssysteem.
De bemoeienis van de overheid met het onderwijssysteem komt uit het 19e eeuwse Pruisen. De Pruisische militaire machthebbers zochten naar een manier om een continue voorraad van gedisciplineerde jonge soldaten te creëren om een mogelijke invasie van Napoleon af te kunnen slaan. Onder het mom van lees- en rekenonderricht verzekerden ze zich van jong kanonnenvlees.
Het Britse Rijk nam deze methode snel over als een goede manier om jongeren te recruteren en op te leiden voor hun militaire en ambtenarenapparaat in de wereld. Horace Mann – een van de eerste voorstanders van openbaar onderwijs in Amerika – bezocht Pruisen in 1843 en kwam laaiend enthousiast terug in de VS om het daar te implementeren.
Al leert de staatspropaganda anders, feit is dat de overgrote meerderheid van de volwassenen al geletterd was voordat de openbare scholen werden ingesteld. Na de uitvinding van de drukpers (1450) kwam er een enorme vraag naar het leren lezen en schrijven. De mensen organiseerden dat in hun eigen familie, vrienden of via een particuliere school.
In Matt Ridley’s boek The Evolution of Everything wijdt hij een volledig hoofdstuk aan het ingrijpende verhaal hoe mensen zichzelf onderwijzen en hoe efficiënt en kostenbeheerst ze dat doen. Hij citeert het werk van James Tooley, hoogleraar Onderwijs aan de Universiteit van Newcastle. Tooley deed onderzoek naar de evolutie van particuliere lage-kosten scholen in sloppenwijken en afgelegen dorpen in de wereld. In Hyderabad India krijgen kinderen van riksja-trekkers en dagloners voor minder dan 2 euro per dag eersteklas privéonderwijs. In Ghana bouwde een gedreven leraar een school met vier vestigingen waarin 3.400 kinderen les krijgen voor ca. 50 euro per termijn. En in Somaliland bleek dat er in een stad zonder water, verharde wegen of straatverlichting twee keer zoveel particuliere scholen waren als openbare scholen.
In vrijwel alle regio’s over de hele wereld leveren particuliere scholen betere prestaties tegen lagere kosten dan openbare scholen. De ouders stemmen bij keuze tussen de twee eenvoudigweg met hun voeten. In combinatie met de huidige techniek krijg je een snel evoluerende vorm van onderwijs dat niet door de staat wordt gecontroleerd. Kijk bijvoorbeeld naar Sugata Mitra’s prijswinnende TEDTalk 2013 waarin arme kinderen in een Indiase sloppenwijk via internet Engels, biologie, scheikunde en wiskunde leren. Of neem de grote keuze in – gratis – apps om een taal te leren.
De snel veranderende technologie vraagt ons om betere, snellere en flexibelere kennisoverdracht. Maar dat gaan de openbare scholen, opgezadeld met bureaucratie en een gebrek aan motivatie, niet leveren met hun top-down, one-size-fits-all, eenrichtingsverkeer proces.
Het openbaar onderwijs zal niet afgeschaft worden door de overheid. In plaats daarvan worden zij in de komende twee à drie decennia volledig achterhaald door de technologie en deeleconomie. Tot het punt dat de scholen leeg en ongebruikt zullen staan als openbare telefooncellen. Een mooi voorbeeld van disruptive innovation.
Het huidige onderwijssysteem wordt vervangen door een evolutionair fenomeen, geëist door de individuele consument (dat wil zeggen scholieren, studenten en hun ouders), en aangevuld met technologie. We kunnen alleen maar hopen dat het zo snel mogelijk gaat gebeuren.
‘Het is tijd om toe te geven dat het openbaar onderwijs werkt als een geplande economie. Een bureaucratisch systeem waarin de rol van iedereen vast ligt en waar weinig stimulans is voor innovatie en productiviteit. Het is geen verrassing dat ons schoolsysteem niet beter wordt:
Ja, dan kan ik niet anders dan ook onderstaande link aan de vrijspreker- lezers te presenteren:
http://www.nachthemel.nl/index.php/26-werk-inkomen/460-nederlandse-economie-noest-pulserend-lichtbaken-aan-inktzwarte-nachthemel
Praat u over openbaar onderwijs?
Wel hier in het kleine kikkerlandje Nederland genaamd is er ook onderwijs met andere denkwijzes……..geloven……….
Ben zelf van mening dat alleen het openbaar onderwijs er zouden moeten zijn.
Staat en kerk zijn gescheiden in Nederland, en geloof is een hobby en dat doe je thuis maar.
Maar het onderwijs is puur slecht in Nederland, het zijn rode bolwerken van de linkse kerk.
Vergeet niet dat de linkse kerk heel veel mollen heeft die werkelijk overal ingegraven zijn.
Van de wieg tot het graf hebben die linkse kerk gasten je onder de duim.
En er zijn diverse PVDA ministers geweest die het onderwijs gesloopt hebben.
Want ze de leerlingen moeten allemaal even dom zijn.
Verschil mag er niet zijn tussen den mensch volgens hun gedachte.
Onderwijs door overheid geregeld
Enkele overwegingen bij het artikel over wel of niet ‘overheid onderwijs’:
– Er zijn nu al particuliere scholen. Daar zijn problemen mee. Er is weinig concurrentie. Er is geen echte marktwerking. De kosten voor ouders zijn extreem hoog. Alleen rijke ouders kunnen hiervoor kiezen. Het onderwijs is extreem examengericht om zoveel mogelijk diploma’s af te leveren. Het algemene educatie aspect wordt verwaarloosd. De beoordeling in schoolonderzoeken, examenonderdelen door de school te verzorgen, staat onder druk.
– Er zijn ook sterke punten van particuliere scholen. Leerlingen worden uitstekend begeleid. Er vindt een goede terugkoppeling naar ouders plaats.
– Particuliere scholen moeten voldoen aan centrale exameneisen. Afschaffing van centrale exameneisen zal veel innovatie opleveren, maar ook nog meer verschillen in kwaliteit en gebrek aan vergelijkbaarheid van diploma’s.
Als we naar de ontwikkeling van het onderwijs in Nederland kijken dan zien we dat het ministerie vanaf de zestiger jaren allerlei grote plannen heeft gehad met het onderwijs en die ook heeft geïmplementeerd: de mammoetwet, de schaalvergroting, de Tweede Fase, de schoolonderzoeken, de verschuiving in curriculum van kennis naar vaardigheden, de lump sum financiering, de uitbreiding met maatschappelijke taken van het onderwijs.
Alles met het doel neem ik aan om het onderwijs bij te laten blijven met de veranderende maatschappij. Kritiekpunten die men nu kan horen:
– Het klassikale onderwijs is achterhaald en functioneert bepaald niet optimaal, maar onder druk van de schoolbesturen en de gepercipieerde kosten heeft men dit niet aangepakt.
– Een groot deel van de leerlingen volgt al dat onderwijs in Nederland tamelijk zinloos. Zij zullen nooit in beroepen gaan of zelfs goed kunnen functioneren waar het door hen gevolgde onderwijs hen zogenaamd toe zou opleiden. Er is een substantiële diploma inflatie. De maatschappelijke kosten zijn aanzienlijk. De beste arbeidsjaren van iemand gaan voor de maatschappij hier aan verloren.
Sommigen verwachten veel van de uitbreiding van scholing van werknemers door de bedrijven. Tegelijkertijd zien we een afbraak van de arbeidsvoorwaarden en een bijna vernietiging van de vaste baan. Het lijkt onrealistisch te geloven dat uitgebreide scholing aan tijdelijke medewerkers of uitzendkrachten zal gaan plaatsvinden.
Comments are closed.