In zijn boek The Gift of Fear geeft auteur Gavin de Becker aan dat de beste remedie tegen stalkers het compleet afkappen van iedere communicatie is. Iedere andere vorm van reactie (dreigen, praten, afspreken, juridisch vervolgen) stimuleert het stalkgedrag alleen maar. Dat principe kan je ook toepassen op de overheid.

Wel is het zaak hier pragmatisch mee om te gaan. Het negeren van de belastingaanslag prikkelt de overheid enkel om haar macht bot te vieren op een opstandig individu. Daarmee trek je gegarandeerd aan het kortste eind, hoe dapper en principieel ook.

Iedere risicoloze mogelijkheid waarbij je de overheid buitenspel kunt laten of zetten, is een goed idee. Op die manier stimuleer je het isoleren en uiteindelijk overbodig maken van de staat. En hoe afhankelijker de overheid is van ‘haar’ burgers, hoe beter het is. Dat leidt namelijk tot minder dwingend gedrag, lagere belastingen (competitie), minder kartelvorming en – voor zover mogelijk – betere service.

Hoewel men druk is met de geest terug in de fles te krijgen (Big Tech repressie tegen Wikileaks, Infowars en Gab bijvoorbeeld), blijven internet, smartphonecamera’s en blogs belangrijke middelen om de hypocrisie rond de overheid, oorlogen, hoaxen en verdienmodellen bloot te leggen. Consequent volgehouden erodiseert op die manier langzaam maar zeker het vertrouwen in de (massa-)media, overheid en gelieerde instellingen.

Cryptovaluta, de deeleconomie, blockchaintechnologie en een doe-het-zelf mentaliteit creëren onafhankelijkheid van de staat. Het is niet nodig om de strijd aan te gaan – dat werkt eerder contraproductief – maar wel om een beter werkend en aantrekkelijker alternatief voor het staatsmonopolie te ontwikkelen, gebruiken en promoten. Op die manier is het niet alleen schoppen tegen de heersende orde maar ook het laten zien wat er wel werkt via het opbouwen van een vrijwillig samenwerkingsverband.

DailyBell komt met drie mogelijkheden om de overheid terug te dringen:

Stap Een: Niet Happen

Voorkom ten alle tijde de uitspraak ‘daar zou de overheid wat aan moeten doen’ en probeer dit anderen ook uit te leggen – bij voorkeur zonder het woord libertarisme te gebruiken.  Iedere strohalm, situatie en al dan niet bestaand probleem wordt door de overheid gebruikt om haar macht en invloed uit te breiden middels ‘maatregelen’.

Of dat anti-terreurmaatregelen zijn, het ’toekomstklaar’ maken van de zorg of ons rook- en drinkgedrag; de overheid meent met de uitbreiding van de bureaucratie en elkaar tegensprekende wetten en regels een probleem op te moeten lossen.

De staat is er als de kippen bij om een spoeddebat over gebeurtenissen te organiseren en daarna met een reactie te komen die altijd veel geld en vrijheid kost. Zo salamitactiekt zij zich dieper en dieper in de maatschappij.

Stap Twee: Negeer wat je kan

Het provoceren van een politieagent, agressief demonstreren of oproepen tot gewelddadige actie heeft hetzelfde effect als schreeuwen tegen of het aanvallen van een stalker. De ander wordt alleen maar actiever. De staat gebruikt dit om een groter budget  en meer mankracht vrij te maken om ‘het binnenlandse terrorisme te bestrijden’.

Zoals eerder geschreven; de belasting ontduiken is nogal high risk maar gebruik iedere legale mogelijkheid om zo weinig mogelijk belasting te betalen. Maak daarnaast gebruik van VPN, DuckDuckGo, ProtonMail en andere versleutelde diensten om je privacy en data te beschermen tegen de overheid en Big Tech.

Roep bij voorkeur nooit de politie erbij, zorg dat je rechtszaken voor zover mogelijk vermijd en probeer in het algemeen officiële instanties buiten de deur te houden. Het onderling regelen van geschillen en het oplossen van kwesties op persoonlijk niveau is verreweg te verkiezen, qua kosten, resultaat en ter voorkoming van grote frustratie.

Stap Drie: Neem defensieve actie

Stel je vermogen veilig door o.a. te investeren in goud, zilver, grondstoffen, onroerend goed en cryptovaluta. Ook (buitenlandse) cash kan nuttig zijn, al dan niet in een kluis.

Gebruik open-source technologie en promoot dat. Via blockchaintechnologie kan de met de staat verweven structuur flink opgeschudt worden omdat deze de tussenpersonen uit het proces haalt.

Medisch toerisme is een goede manier uit het door de overheid gereguleerde zorgsysteem te komen. Ook komen er allerlei gezondheids-apps op de markt waarmee je minder afhankelijk van een al dan niet bekwame huisarts kan zijn.

Tot slot; maak gebruik van de mogelijkheden op het gebied van scholing. Voor jezelf, familie en kinderen. Er zijn talloze gratis taalapps en internationale universitaire studies te volgen waarmee je het bureaucratische onderwijssysteem te slim af bent.

Bron: Daily Bell

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

9 REACTIES

  1. Bemoeienis is ziekmakend, zelfs invoeren van migrantenslaven is te gek voor woorden ?

  2. Van de radar verdwijnen, dat noemen ze ‘going ghost’. De overheid weet niet waar je bent, wat je doet en waar je je geld vandaan haalt, of laat. Het contact met de overheid is nul. Je zit in hun bestand als persoon, en dat is het. Vaak geregistreerd als ‘naar het buitenland vertrokken’.

    Op het moment dat je een paspoort of rijbewijs moet vernieuwen kan het vervelend worden. Je moet ergens wonen voor dat soort documenten.

    Ik hoorde pas over iemand die in Brazilië ergens zat. Verdiende zijn geld op internet. Hij had al lang het land uit gemoeten, maar dat negeert hij gewoon. Als je gepakt wordt krijg je een boete. 50 euro was het geloof ik, de boete. In Brazilië dus.

    Zelf kies ik ervoor om binnen de grenzen van de wet alles uit de kast te halen om mijn belastingafdrachten te minimaliseren, en toch comfortabel te leven. Het kan.

    Sommige belastingen ontsnap je niet aan. Het is logisch dat als je gebruik maakt van de openbare weg, met je auto bijvoorbeeld, je er ook aan meebetaalt. Ik heb daar geen problemen mee.

    Verder: als je in Nederland woont/werkt/actief bent moet je ook in Nederland belasting betalen. Eens. Ik woon niet in Hongkong en ook niet in Belize. En ik ben er principieel op tegen om daar ook maar één cent belasting te betalen.

    Door belasting te betalen draag je bij aan een prettig leefklimaat. Om het maar positief uit te drukken.

    Een paar geleden heb ik gekeken naar mogelijkheden in Belize en Hongkong. Dat is allemaal op niets uitgelopen: te duur. Per saldo te duur. En dan: Rusland, de Russische Federatie. Laat maar. Ik doe liever zaken met de Nederlandse belastingdienst. Russische bedrijven hebben hun hoofdkantoor niet voor niets massaal in Nederland.

    Veel mensen betalen te veel belasting. Ze maken geen gebruik van de regelingen die er zijn. Ze besteden te weinig tijd aan het uitvogelen van de mogelijkheden, binnen de grenzen van de wet. Misschien zijn ze lui, misschien zijn ze te dom. Of allebei.

    Er is wel een behoorlijke creativiteit voor nodig. Voorbeelden kun je niet openbaar maken, want als iedereen het gaat doen wordt het dichtgetimmerd, is het voorbij. En regels veranderen steeds, het puzzeltje houdt dus nooit op.

  3. Beleggen is timing, op lange duur zijn alleen gouden munten aan te raden, vrijverhandelbaar, voor onroerend goed geld timing, buitenlandse valuta vraagt specialisme, groet !

  4. Ik vind veel van het geschrevene grenzen aan asociaal – crimineel gedrag, er is geen land wat kan fungeren zonder belasting heffing, onze oude dags voorziening, de AOW is uniek in de EU, ook het bedrag is uniek, dat is een van de reden van de grote hoeveelheid economisch financiele emmigranten ! heerlijk toch nooit betaald toch gekregen, stommelingen die Nederlanders, je mag best een beetje egoïst zijn toch !

    Nico de Geit [5] reageerde op deze reactie.

  5. @toute va bien [4]:

    ‘Ik vind veel van het geschrevene grenzen aan asociaal – crimineel gedrag’

    Ik hoor dat wel vaker. Als iemand gebruik maakt van de mogelijkheden die de wet biedt, wordt dat nogal wat mensen gezien als grensoverschrijdend.

    Iedereen moet voor zichzelf weten of hij de mogelijkheden die er zijn om belasting te vermijden/ontwijken gebruikt of niet. Het is in ieder geval niet crimineel.

    Mensen die niet drinken, niet roken en geen dikke bak rijden asociaal noemen, dat is een moreel oordeel. Je kunt ook stellen dat het asociaal is om te sparen terwijl anderen honger lijden. Voor je het weet beginnen ze over ‘eerlijk delen’, ‘eerlijke vermogensdeling’.

    toute va bien [7] reageerde op deze reactie.

  6. Lastig onderwerp. Belastend. Niet alleen in termen van af te dragen belastingen, maar ook in termen van bemoeiziekte om gewenst gedrag te forceren. Gisteren schreef ik hier iets over de verslaving van en aan vermeende helden. Zoals politici, bestuurders, agenten en militairen. Het kan niet alleen verslavend werken om van hun diensten gebruik te maken, maar ook om die diensten te verlenen.

    Het bovenstaande artikel komt neer op de behandeling die verslaafden nodig hebben om tot inkeer te komen. De deur wijzen, communicatie blokkeren. Kil en hard. Het gezondste wat je voor een verslaafde (aan tegen-natuurlijke aangelegenheden) kunt doen is afstand nemen. Anders blijven ze je ijskoud bestelen, manipuleren etc., hoewel dat psychopathische gedrag vaak met een sociopathisch jasje verpakt wordt.

    Er zit uiteraard ook een voorgeschiedenis aan vast. Als je die probeert te reconstrueren, hadden sommigen kennelijk last van groepen rovers etc. wat aanleiding was om zelf een groep te vormen, als tegenwicht om een bepaalde veiligheid te handhaven. Misschien dat zo adel ontstond. Dat werd een chronisch verschijnsel, een uiting van een sociaal ziektebeeld. Vervolgens werden ook aristocraten (‘gekozenen’) ingezet, als creatievelingen en slimmerikken. Het ziektebeeld breidde daarmee uit, schaadde meer levens. Door de schepping van overheids-organisaties werd een soort monster van Frankenstein gecreëerd, met ‘ondernemers’ zoals winkeliers als bruiden van Frankenstein. Regulering alom om symptomen te bestrijden. Oorzaken zijn uit beeld verdwenen. Liever klagen over symptomen dan oorzaken onder ogen zien, want dat zou weleens (mentaal) pijnlijk kunnen worden.

    Om een lichamelijk, mentaal en sociaal gezonde omgeving te creëren is datgene wat overheid wordt genoemd een last, een sta-in-de-weg. In termen van een individu als een ‘cel’ in het lichaam (corpus) van een organisatie (corporatisme), kan een organisatie zich als een goedaardig gezwel gedragen, of juist als een soort sociaal kankergezwel. Het laatste is wat er van overheid geworden is. Verdringend, verstikkend, ademruimte, bewegingsvrijheid en voeding wegrovend. Waarbij de indruk ontstaat dat het af- en uitpersmechanisme via wet- en regelgeving er nog steeds toe dient om de scheppers en/of aandeelhouders ervan te subsidiëren. Zoals geestelijken werden ingeschakeld om de toestroom van offers aan goden te handhaven.

    Onderweg naar een gezondere toekomst is het enerzijds nodig om adel en overheid als verslaafden te behandelen; niets geven om verslavingen in stand te houden. Anderzijds om een Doe Het Zelf mentaliteit te ontwikkelen om, zoals het bovenstaande artikel al stelt, overbodig te maken. Daarbij kun je een soort deadlock kunt bespeuren: Enerzijds is adel en overheid niet te beroerd om het leven van anderen te verzieken door ‘desnoods’ aan een soort Holodomor te onderwerpen (uithongeren om gehoorzaamheid af te dwingen), anderzijds ontbreekt het veelal aan de middelen om ‘het’ zelf daadwerkelijk te kunnen regelen. Denk daarbij aan een bergachtig landschap:

    Poen (om aan materialen te komen) is hier opgestapeld, wapens om jezelf te beschermen daar, enzovoort. En iedere bergbewoner beschermt liever de opgestapelde berg dan op een gezonde manier met anderen te proberen om te gaan. Verslaafd aan datgene wat er opgestapeld is, hoewel gepresenteerd als identiteit.
    Een minimale voorwaarde om een gezondere omgeving te kunnen creëren is dat anderen je leven niet verzieken. Want dat vereist hersteltijd. Waaruit m.i. volgt dat adel en overheid niet uit zijn op gezonder, maar op controleerbaar en aanstuurbaar. Een groot verschil. Het laatste kan immers niet bereikt worden zonder de levens van anderen te verzieken. Domesticatie verziekt, hoe leuk het ook lijkt. Dat getuigt van (geïnstitutionaliseerde) geestesziekte, waarvan figuren als geestelijken en pseudo-wetenschappers het zichtbare gezicht zijn. Mooie intellectuele praatjes, maar ondertussen.

    Het probleem met tegen-natuurlijke verslavingen (want er bestaan ook gezonde, puur natuurlijke) is dat jezelf daartegen weren een vlammende, scherpe of ijskoude bedoening moet zijn. Emotionele warmte en zoete praatjes camoufleren en verzachten de noodzaak om af te kicken. Een verslaafde weet heus wel dat ‘ie schade aanricht, de levens van anderen verziekt. Maar zolang een dealer bereid blijft mogelijkheden aan te reiken en afpersing, diefstal etc. om een verslaving te bekostigen beschikbaar blijven… Zo bezien is belastingontduiking soms noodzaak; zo min mogelijk ontvangen. Alleen gaat dat wel ten koste van mogelijkheden. Verslaafden zetten niet alleen zichzelf op achterstand, maar ook anderen die ze afpersen, bestelen, beroven etc. De dealer is de lachende derde. Wie een aan heldendom verslaafde ‘held’ een probleem aanreikt om op te lossen plaatst zichzelf in de rol van dealer. Waarmee de vraag opgeworpen kan worden wie bijvoorbeeld overheids-organisaties aanstuurt. De dealer die overheidsdienaren verslaafd houdt. Dat zijn niet gewone mensen die tot gehoorzaamheid worden gedwongen.

  7. @Nico de Geit [5]: Ja het is maar waar je de grenzen legt, en wat de normen zijn, ja het wordt snel oordelen, en dat is niet goed, maar een hele grote maar, wat hangt er nu niet allemaal aan belasting betalen, voorbeeld de 10e penning, 10% belasting, mijn hele leven werk ik met en boekhouders, accountants kosten vaak meer als de heffing, het is het systeem wat vercorrupt, knoeien in de alinia, criminele handelingen in wezen, en dit creéerd de staat, en die doet er zelf aan mee !

    jhon [8] reageerde op deze reactie.

  9. Gezien de vermelding van het boek The gift of Fear: Traditioneel worden militairen gezien als de ‘honden’ (trouwe dienaren) van adel. Bangmakerij om met rust gelaten te worden. Die bangmakerij duikt ook in het bovenstaande artikel op, met overheidsdienaren in de rol van ‘honden’. Prikkel hen niet om te voorkomen dat macht gebotvierd wordt.

    Leeft er angst dat vermeende honden zich tegen hun ‘schepper’ keren? Zoals bij het monster van Frankenstein?

    Vermeende goden die zich van bangmakerij bedienen jegens stervelingen of mensen die zich van bangmakerij en mishandeling bedienen jegens vermeende dieren wisten toch van tevoren dat mishandeling door het veronderstelde baasje, eigenaar reactie zou veroorzaken?

    Als er nu angst leeft jegens vermeende dieren vraag ik me af waar die hand in eigen boezem blijft. Waar de schaamte blijft. Het is goedkoop om bij anderen gewenst gedrag te laten afdwingen, en anderen de klappen te laten vangen, maar getuigt van kracht om openlijk toe te geven een dwaalspoor ingeslagen te hebben. Zonder noodzakelijke schaamte en zelf-correctie kan ik me niet voorstellen dat er weer een soort halfgod op komt draven om de Redder en Verlosser uit te hangen voor een failliete boedel van bijv. hoge adel, zodat de cyclus weer eens herhaald kan worden.

    Mao Zedong leek een redder die ellende veroorzaakt door grootgrondbezitters terugdrong. Maar… haal de ‘n’ weg uit Zedong en je krijgt een uitspraak als Mao the Dog. Jammer dat Mao niet grondig heeft teruggekeken in de geschiedenis van China. Dan had hij het project anders aangepakt, voor zover toegestaan door zijn veronderstelde eigenaars.
    De huidige Chinese president, Xi Jinping, zit blijkbaar in eenzelfde schuitje. Wordt hij gezien zijn achternaam beschouwd als een ‘yin pig’? Lees je de verhalen over het huidige China, dan wordt richting totale controle gestuurd, iets dat past bij mensenhouderij naar het model van veehouderij.

    Voor degenen met waanideeën: Mensen zijn geen dingen of dieren!

Comments are closed.