Het Catalaanse soevereiniteitsproces heeft bij links geleid tot een debat over de nationale eenheidsstaat en de democratische herziening van bestaande grenzen. Daarbij spelen nationale en culturele rechten van volkeren, een sterkere mondigheid van burgers en het subsidiariteitsbeginsel een essentiële rol. Imperialistisch nationalisme is daarmee verleden tijd.
Onderdrukking en kolonialisme overzee was altijd een strijd van links. Ook als deze strijd een nationaal karakter had: onderdrukking van taal, cultuur, zelfbestuur en zelfbeschikking. Maar nu het conflict in Europa speelt, sluit links de ogen voor het bestaan van onderdrukking en zelfs vervolging. Want een debat over de Catalaans kwestie zou waarschijnlijk leiden tot de ongemakkelijke conclusie dat ook Europese minderheidsnaties recht hebben op zelfbestuur en zelfbeschikking. In het geval van Catalonië is de kolonialistische houding van de Spaanse staat overduidelijk. Telkens grijpt Madrid in op politieke, economische en linguïstische beslissingen van het Catalaanse parlement.
Meer in het algemeen hebben Europese burgers nooit zeggenschap gehad over het vaststellen van grenzen. Grenzen werden meestal bepaald door militaire conflicten of pacten tussen oligarchieën. Zelfbeschikkingsrecht is essentieel en stelt burgers in staat zich te ontplooien in de richting van een Europa van volkeren in plaats van een Europa van staten en markten.
Kleine en middelgrote staten hebben vaak een voortrekkersrol gespeeld bij sociale en politieke ontwikkelingen. Hun besluitvormingsorganen staan dicht bij de burgers. Oligarchieën streven echter naar politieke macht op afstand van burgers. Sociale bewegingen zijn immers een potentiële bedreiging voor hun economisch model. Catalonië zou een goed voorbeeld kunnen zijn van het linkse ideaal van een democratisch model van en door burgers.
Vaak worden a priori bedenkingen geuit tegen zelfbeschikking van volkeren. Zo zien we in de Catalaanse kwestie dat dit afgedaan wordt als eng nationalisme. Maar wie zicht verdiept in het Catalaanse soevereiniteitsproces ziet dat het gaat om emancipatoir nationalisme, dat links zou moeten steunen.
Nationale rechten en sociale rechten zijn verenigbaar en zelfs complementair Zelfbestuur en de beschikking over de eigen middelen zijn noodzakelijk voor sociaal-economische verbeteringen. In Catalonië zien we dan ook dat het streven naar onafhankelijkheid voornamelijk links is en links voornamelijk pro-onafhankelijkheid.
Artikel geschreven in januari 2022 door:
Josep Ferrer (Links Akkoord voor de Catalaanse Republiek), Guillem Fuster (Vrije Volk), Teresa Garcia (Linkse Beweging), Antoni Morral (Samen voor Catalonië), Joan Josep Nuet (Soevereinisten), Alba Vergés (Republikeins Links van Catalonië).
NAWOORD RATIO, Voltaire stelde ooit: Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen. Zo erg is het nu ook weer niet. Ik ben van mening dat het Catalaanse soevereiniteitsproces — indien gesteund door de burgers — voortgang dient te vinden. Als bijna de gehele MSM in de EU dit streven negeren dan is het voor mij een uitdaging hieraan publiciteit te schenken. Ik wil niet zeggen dat ik de Catalaanse linkse beweging geheel lief heb, maar als het vrije woord en de soevereiniteit door de Spaanse overheid en de MSM de nek worden omgedraaid dan is dat voor mij alleen maar meer reden om hierover te berichten. Ik heb het in het verleden gedaan en hoop dit nog zolang het nodig is in de toekomst te doen. Vooruit, bij deze, No pasarán!
Het recht op afscheiding, op eigen bodem, is een ontsnappingsroute op het moment dat het recht op zelfbeschikking wordt geschonden. Het recht op afscheiding dient het soevereine volk te regelen in een door het volk opgestelde constitutie.
Is dit niet gedaan, en is men overgeleverd aan een door de elite opgestelde constitutie (grondwet), dan is het duidelijk waar het strijdperk ligt; namelijk bij herziening grondwet.
In praktische zin. Op het moment dat een beroep word gedaan op het recht op afscheiding (let wel, op eigen bodem) dan ontstaat er een spanning met de eenheidsstaat. Het ligt voor de hand om in dit geval de eenheidsstaat op te heffen.
Kortom, zelfbeschikkingsrecht is bij uitstek een constitutioneel thema!
Wat definities geplukt van internet. Let op de verschillen.
– Zelfbeschikking betekent het kunnen en mogen maken van je eigen keuzes. In Nederland heeft ieder individu het recht om keuzes over zijn of haar eigen leven te maken, of het nu gaat over opleiding, werk, partnerkeuze of religie.
– Het recht op eigen keuzen en zelfstandigheid, zowel voor het individu als voor een collectief, bijv. een volk.
– Zelfbeschikkingsrecht of recht op zelfbeschikking is in het internationaal recht het recht van ieder volk om zelf te mogen bepalen onder welke soevereiniteit het wil vallen en zelf te beslissen over zijn economische, sociale en culturele ontwikkeling.
Ik zie zelfbeschikkingsrecht niet als een links thema. Evenmin als een rechts thema. Kleine kinderen roepen op een bepaald moment; zelluf doen. Zelfbeschikking zit in de mens. Om mensen mee te krijgen, wordt geroepen dat “het recht op zelfbeschikking” centraal staat. Maar dat men ten behoeve van bijvoorbeeld een groter belang wel beperkingen dient te accepteren. Het gaat om “vrijheid in gebondenheid”. De VVD is er groot mee geworden. Welke politieke partij overigens niet. Trap er niet.
Klopt, trap er niet in. Een overheid kan slechts rechten verschaffen als ze die eerst heeft afgenomen. Een grondwet codificeert deze ingrepen alleen maar. En verschaft derhalve geen vrijheid. Het sociale contract is een fictie. Zelfbeschikking van het individu eindigt met een grondwet en wordt vervangen door collectieve idealen.
Ratio.
Een overheid verschaft niets, het volk schrijft voor en dwingt af; middels een door het volk opgestelde soevereine grondwet en het second amendment.
Kortom, in een juridische omgeving van een staat gaat individuele soevereiniteit over in volkssoevereiniteit (volksgezag).
Bovendien, een overheid is een fictie op basis van demagogie. Het volk besteedt een beperkt aantal collectieve taken uit aan consultants /ministers zonder haar verantwoordelijkheid uit te besteden.
Tenslotte, zelfbeschikking blijft onveranderd, hieraan worden collectieve taken /idealen toegevoegd.
Eerst is er de mens. En als zijn buik gevuld is en ergens wat in ziet, krijgt hij oog voor andere dingen. Al dan niet samen met anderen slaat hij aan het scheppen. Veel van die scheppingen, al dan niet op papier gezet en van belangrijke woorden voorzien, worden vervangen. Soms kwaadschiks, soms uit welbegrepen eigen belang. Maar vervangen worden ze of ze worden geschonden als het wetten zijn, omdat die wet nu even net iets teveel knelt. Zeker als een schepping niet leidt tot een gevulde maag. Ook komt zelluf doen om de hoek kijken als de anderen klungels blijken te zijn met twee linker handen. Natuurkundige/scheikundige/biologische wetten voltrekken zich. Tussenkomst van een mens is niet nodig. Geschapen wetten blijven dode letters. Een mens is nodig ze ten uitvoer te brengen. Anders is het niks. Je absolute geloof deel ik niet. Wel besef ik dat het handig is iets op papier moet zetten. Maar tegelijkertijd besef ik de relativiteit daar van. Vrijheid is als lopen zonder krukken. Zodra je denkt een kruk nodig te hebben, ben je niet vrij meer. Maar geobsedeerd.
@V-K, de Amerikaanse wapenwet staat in de steigers. Stukje hierboven is overigens niet aan Ratio gericht, maar aan u.
@Voight-Kampff:
Kortom, in een juridische omgeving van een staat gaat individuele soevereiniteit over in volkssoevereiniteit (volksgezag). Dit is het einde van individuele soevereiniteit en wordt vervangen door collectivisme
Bovendien, een overheid is een fictie op basis van demagogie. Het volk besteedt een beperkt aantal collectieve taken uit aan consultants /ministers zonder haar verantwoordelijkheid uit te besteden. Waarom zou ik taken willen uitbesteden? Kijk naar wat is uitbesteed en evalueer de resultaten. Kijk naar binnenlandse veiligheid, politie en justitie. En wat voor ellende komt van een staatsmonopolie
Tenslotte, zelfbeschikking blijft onveranderd, hieraan worden collectieve taken /idealen toegevoegd. Werkelijk? Individuele soevereiniteit wordt vervangen door collectivisme. Dus zelfbeschikking van individu is wel degelijk veranderd.
@Bertuz, had ik reeds begrepen. Dank.
“Je absolute geloof deel ik niet.”
Ik begrijp wat u bedoelt, echter dit is mijn beste schot.
Geiten gaan toch wel hun eigen gang, schapen hebben gezamenlijk ‘zelfbeschikkingsrecht’, als kudde.
Ze willen uit Spanje en dan in de EU, tel uit je winst. De omvang van de corruptie is er tot uitzonderlijke hoogte gestegen, en ze denken vast dat zonder Madrid, ook totaal corrupt, de omvang ervan nog meer te kunnen uitbreiden. Nu is corruptie qua overheid niet altijd negatief, zolang de “burger” de mogelijkheid geboden wordt belasting te ontduiken(voor wat hoort wat), wat helaas niet langer in voldoende mate het geval is in Spanje. Het is in elk geval moeilijk enige sympathie op te brengen voor de Catalaanse “onafhankelijkheidsstrijd”, ook al wordt de kleine schaal binnen het libertarisme de hemel in geprezen.
Beste Southerner. Je stelt ***ook al wordt de kleine schaal binnen het libertarisme de hemel in geprezen*** Heb ik dit dan zo slecht en onduidelijk verwoord? Lees svp mijn nawoord. Het recht op afscheiding is erg belangrijk, dat recht verdedig ik met deze artikelen, niet de politieke richting van de Catalanen. Daar gaat het in deze artikelen niet over. Het gaat om hun drang naar separatisme. Niet om hun economische zienswijze, of hun migratiestandpunten of hun mogelijke corruptie. Iedereen moet zich kunnen afscheiden, de verwachte mate van corruptie in het nieuwe land is geen reden voor jou of mij om de Catalanen tegen te houden. Stel dat Friesland onafhankelijk wil worden en de Spanjaarden bemoeien zich ermee en zeggen dat de Friezen niet onafhankelijk mogen worden omdat ze vermoeden dat de nieuwe staat corrupt is?
Het is bizar dat de Spaanse overheid dit tegengaat en de rechterlijke macht in eerste instantie is meegegaan en voorstanders voor onafhankelijkheid tot celstraffen van meer dan tien jaar heeft veroordeeld, daar spreek ik me tegen uit. Die EU ambitie van de Catalanen boeit me niet. De EU heft wel het vingertje op tegen Polen en Hongarije maar zwijgt bij wat er in Spanje gebeurt Dat is inconsistent, en omdat de MSM hier zwijgen blijf ik periodiek aandacht geven aan Catalaans separatisme.
Ik heb niks tegen een onafhankelijk Catalonie, en ben er ook niet voor. Maar als ze dat nu zo graag willen… doe maar. Het maakt helaas helemaal niks uit, mede omdat de uitgesproken wens meteen in de EU opgenomen te worden deze gewenste “onafhankelijkheid” onmiddelijk degradeert tot een onnozel streven. Deze onnozelheid tov de EU wordt er door te veel Spanjaarden op na gehouden.
Dat Spanje zo vel reageert op seperatisme is logisch: als Catalonië zich afscheidt bestaat binnen 10 jaar Spanje niet meer(Baskenland, Navarra en Galicië zullen snel volgen). De situatie is nu zo dat de socialisten of die andere socialisten(PP) steeds moeten leunen op regionale partijen in deze eerder genoemde autonome gebieden om aan regeren toe te komen, wat er weer toe leidt dat kleine, meestal knetterlinkse partijen, voor een veel te groot deel mede het beleid bepalen. In Spanje krijg je meer zetels in het parlement door concentratie van stemmen dan door het absolute aantal stemmen, wat dichtbevolkte gebieden zoals Catalonië of het Baskenland in de kaart speelt. Dat was één van de offers die gebracht moesten worden om bloedvergieten tijdens de transitie te voorkomen.
Dat de EU Spanje bijstaat tegen het seperatisme is omdat Spanje dreigt herrie te schoppen in het EU kaartenhuis mocht Brussel anders beslissen. Verder vind ik dat de enige consistentie die de EU ten toon spreidt de koers richting het totalitarisme is, misschien zijn al die andere ontelbare inconsistenties dan beter te begrijpen.
@Southerner. Ik deel je analyse, het is vreemd om een strijd om onafhankelijkheid te voeren en vervolgens deel te nemen aan de EU. Die inderdaad richting totalitaire superstaat gaat. De andere noordelijke deelstaten in Spanje zouden zich inderdaad snel na de Catalanen kunnen afscheiden. De lokale PP in Galicie is overigens als ik het goed snap juist conservatief / christen democratisch. Wie weet scheiden ze zich af en nemen ze dan niet deel aan de EU?
Er wordt in Galicie gezocht naar een verlaten dorpje om een commune te stichten (vooral gericht op vrijheid, en eigendom) https://www.vrijspreker.nl/wp/2022/04/fotos-van-de-colonistas/
Een globetrotter heeft de “wereld” als speeltuin!
@Ratio
De PP heeft het globalisme omarmd, het verschil tussen de PSOE en de PP kan daarom anekdotisch genoemd worden. Ze durven het nog niet aan een coalitie te vormen aangezien ze elkaar decennialang voor rotte vis hebben uitgemaakt. Dit zal echter wel gebeuren wanneer de opkomst van het “populisme” uit de hand loopt. Er bestaat natuurlijk ook nog zoiets als verkiezingsfraude om dat populisme de kop in te drukken, maar dit wordt, net als in andere landen, te riskant wanneer het verschil tegen de 20% begint te lopen(60/40). De voormalige leider van Galicië die net tot de nieuwe nationale voorman van de PP is gekozen was de enige die de spuit verplicht wilde maken.
Maar om ook eens iets positiefs over Spanje te melden: de rechtspraak is nog niet helemaal corrupt, en de niet aflatende juridische strijd tegen de C maatregelen is zeer succesvol geweest. Hele hordes in het constitutionele recht gespecialiseerde advocaten hebben overwinning na overwinning aan elkaar geregen. Een grondwet trouwens die je niet zomaar aan de kant kunt schuiven in Spanje want het werd er jarenlang bij de haren bijgesleept in de context van het Francoisme en is min of meer heilig verklaard, ondanks al haar gebreken. De medische autonomie van de patiënt staat er ondubbelzinnig in. Er is ook een constitutioneel hof. Elk autonoom gebied heeft de maatregelen afgezwakt na verloren rechtszaken, want ze wilden voorkomen dat het naar het constitutionele hof werd doorverwezen.
Comments are closed.