Importheffing, het mechanisme dat een markt kan breken, of volledig door de plee kan spoelen.

Volgens politici en overheidsinstanties is het een manier om de lokale markt te sturen, maar dan wel door buitenlandse producten te duur te maken om te kopen.
Zo las je laatst dat de soja aan de beurt was. Zo betaal je voor veel producten, veel te veel. In dit artikel lees je waarom importheffingen nooit een markt kunnen stimuleren of gunstig kunnen zijn.

Voor zowat ieder product dat officieel de grens over wordt gesleept; monitoren met DVI aansluiting, Soja buiten Europa, Supermarkt artikelen, auto’s, velgen en nog veel meer, betaal je importheffingen.
Maar wat is het nut nu eigenlijk van een importheffing? Het zal toch vast wel een nut dienen als er zoveel belasting betaalt moet worden om iets de binnenlandse of Europese markt in te brengen.

Veel politici en economen, de incompetente kant, hebben een diep geloof dat wanneer je protectionisme toepast, je de markt in het binnenland of binnen Europa beschermt.

Niets is minder waar en het berust op een logische denkfout.

Of je nu een DVI monitor met heffing in het buitenland koopt of in het binnenland , of soja, je betaalt als consument en als bedrijf altijd meer dan de huidige marktprijs. Dit is de hele opzet van importheffingen, namelijk de lokale markt in een richting stimuleren (dwingen) of een bepaald nationaal of Europees bedrijf beschermen voor de marktwerking met andere landen.

Het enige wat je uiteindelijk doet is corporatisme, monopolie creatie en vernieling van de economie gebruiken op grote schaal.

Monopolie creatie.

Laatst was ik in België, in Lommel om precies te zijn, om even te relaxen. Maar zoals altijd kon ik het niet laten om de lokale ondernemers eens aan de tand te voelen.

Ik zag kleine slagers die zomaar een straat bevolkten, zelfs de groente/fruitboer bestaat daar nog. Om een voorbeeld van een monopolie te geven schets ik een situatie die zich op dit moment in Belgie voordoet, maar die net zo goed met hetzelfde mechanisme in Nederland kan voorkomen.

In Nederland heeft de AH enorm veel vestigingen en gaat het uitbreiden naar Belgie waar de kleine ondernemer nog bestaat. Deze kleine ondernemer kan geen Nederlandse producten aanbieden omdat hij de importheffing van Nederlandse producten niet kan permitteren. Omdat de AH meer dan 800 vestigingen heeft in Nederland met duizenden producten in de schappen per vestiging, kan deze makkelijk 12% of meer betalen om deze producten in Belgie in te voeren. De andere producten in de Nederlandse markt kunnen alles bij elkaar deze klap wel dragen. De kleine man echter kan dit niet. Waar de AH de heffing over miljoenen, zo niet meer, producten kan verdelen en de schade beperken, zullen de kleine ondernemers hun prijzen per product veel duurder moeten gaan maken. Dat terwijl beide partijen in marktwaarde dezelfde producten kunnen inkopen tegen dezelfde prijs. Het scenario wat je hiermee kan schetsen is dat de “bescherming”, de baarmoeder is van oneerlijke monopolies gecreeerd door overheden die pretenderen de markt te beschermen met die zelfde maatregelen. Dit komt allemaal doordat er een kunstmatige prijsverhoging is gecreëerd die niet door een normale marktwerking tot stand is gekomen.

Dit gaat op voor grote bedrijven, ook al is het maar iets groter dan de ander, die binnen de nationale markt producten importeert. Zo gaat het ook op voor de buitenlandse concurrent die de Nederlandse markt betreedt met buitenlandse producten. Linksom of rechtsom, de kleinere ondernemer is de klos, altijd!
En zo draagt de overheid bij aan een oneerlijke monopolie, die tot stand is gekomen door dwangmiddelen die de overheid tot haar beschikking heeft.

Onzichtbare onbedoelde consequenties

Waar de heren en dames in de politiek punten mee scoren bij subjectief denkers, berust enkel op een logica fout. Dit heb ik aangegeven in mijn artikel over soja, en het is duidelijker omschreven in het boek van Bastiat (klik HIER voor de audio versie van Mises.org) “ That which is seen and that which is not seen” .

[HTML1]

Ik neem hierbij even het voorbeeld van de DVI monitoren.

Stel een monitor kost in Thailand waar ze de lopende band af komen rollen 100 euro en 25 Euro per monitor voor het transport per unit. De binnenlandse fabrikant verkoopt hem voor 150 euro. Om de binnenlandse markt te “ beschermen” stelt de overheid een importheffing in wat de monitor uit Thailand 170 euro laat kosten wanneer het hier eenmaal te koop aangeboden is, transport kosten inbegrepen.  De binnenlandse fabrikant kan nu zijn monitor aan de consument verkopen voor 150 euro en hij loopt binnen, groeit en creëert meer banen en voorziet meer mensen van werk. Maar dit lijkt enkel zo en is puur bedrog. Daarbij kan de fabrikant in kwestie zelfs zijn product in prijs verhogen tot net onder de prijs van dat zelfde product waar nu importheffingen op zitten en hij is dan nog steeds aantrekkelijker voor de consument.

in plaats van dat de binnenlandse markt verrijkt is, is de binnenlandse markt per consument van zo’n monitor minimaal 25 euro armer geworden. De consument had een monitor kunnen hebben en nog 25 euro over kunnen houden om aan iets anders te besteden. Je zou kunnen stellen dat per consument de economie een spijkerbroek, een T-shirt of een etentje voor 1 persoon verloren is.

De banen die gecreëerd zijn door de fabrikant die groeit door de importheffing zijn ook gezichtsbedrog. Omdat de economie dus enkele producten armer is geworden zijn die banen ten kosten gegaan van banen die elders ook gemaakt zouden zijn, had de overheid niet ingegrepen.

Het grootste leed

Maar wat zeker een klap op de economie is, is de handhaving van de heffing zelf.

Om deze heffing te handhaven worden mensen via overheidswegen aangenomen om er op toe te zien dat het ook zo gebeurt. Laten we zeggen dat voor de heffing van alleen de DVI monitoren alleen al 100 ambtenaren nodig zijn.

Deze moeten ieder een loon hebben van ongeveer 2000 euro in de maand netto, ik tel de recycling van belastinggeld niet mee. Dit is overigens nog optimistisch. Deze mensen gebruiken gebouwen en middelen, computers, tijd en inspanning, om een contraproductieve maatregel enkel te kunnen handhaven.

Dus je bent niet alleen 25 euro kwijt van de heffing zelf. De binnenlandse economie is ook nog eens 100 man en honderden duizenden zo niet miljoenen euro’s per jaar kwijt voor enkel het handhaven van de heffingen. Dit is allemaal personeel en geld dat niet meer meedoet aan het bieden van producten en diensten op een productieve gezonde markt.

Daarbij is iedere binnenlandse en buitenlandse fabrikant en retailer bezig met het verspillen van tijd, productiviteit en energie om te voldoen aan al het papierwerk en de calculaties die de heffingen met zich mee brengen.

Daar bovenop wordt er natuurlijk belasting geheven zodat deze mensen, die ervoor zorgen dat de heffing voor de overheid gehandhaaft wordt, betaalt kunnen worden. Dit komt ook weer uit de portemonnee van de consument en de fabrikant, wat het weer doorberekent op de consument. Niet alleen de consumenten van deze DVI monitoren maar allemaal betalen ze voor de handhaving en de heffing zelf. Buiten dit alles heb ik de kosten die politici met zich mee brengen om de heffingen te debatteren in kamers met opgeblazen ego’s en krankzinnige logica niet meegerekend. Daarbij ook nog tal van andere zaken die voor mij onzichtbaar zijn.

[HTML5]

Je zult wel kunnen stellen dat de importheffing dan de lonen van die ambtenaren en al het andere zou kunnen dekken. Maar daarmee raak je nog steeds de middelen en mankracht kwijt welke anders in het productieve deel van de markt te werk zouden zijn gesteld, die daarmee de economie en welvaart versterken en vergroten.

Conclusie

Importheffingen zijn zoals veel zaken die de overheid oplegt niets meer dan ondoordachte regelingen die enkel de grote ondernemers beschermen. Net als de boer die in Nederland soja wil produceren ten kosten van zijn toekomstige klanten, of de Staalfabrikant die Bastiat in zijn boek als voorbeeld gaf, of de fabrikant van monitoren met een DVI aansluiting. De onzichtbare onbedoelde consequenties op een economie worden niet gezien, of bewust verzwegen zodat de heren en dames in de politiek u kunnen bedriegen met een stevig staaltje gezichtsbedrog, door te pronken met een mooi stuk biefstuk terwijl de gehele keuken vernield is.

En zo zie je maar, dat je niet slim, kundig of verstand van zaken hoeft te hebben om verkozen te worden. Het enige wat je moet kunnen is de massa bedriegen en genoeg mensen hebben die geloven in de fouten van je logica.

denk hier maar aan als je nog eens op het nieuws hoort, hoe we allemaal beter worden wanneer er een heffing, restrictie of verplichting wordt opgelegd bij producten die geimporteert worden.

Bekijk de Youtube film of download het audioboek gratis bij ” the Ludwig von Mises institute”. Het kost je maar 2 uur in je leven, maar je hebt er een leven lang plezier van met deze inzichten van een economisch genie.

Hier nog wat filmpjes over importheffingen, mochten mijn argumenten niet duidelijk genoeg zijn.

[HTML2]

[HTML3]

[HTML4]

 

9 REACTIES

  1. Een import heffing:
    – tast de koopkracht van de consumenten aan
    – verhinderd innovatie in de eigen economie
    – zorgt voor internationale spanningen
    – zorgt voor een vergroting van de overheid
    – zorgt voor meer regelgeving
    – veroorzaakt besteding onder dwang
    – verlaagd de gemiddelde levensstandaard
    – kan politici steun opleveren
    – kan politici financieel gewin opleveren
    – bevoordeeld een klein segment van de bevolking
    – bevorderd de ongelijkheid in de bevolking
    – veroorzaakt ontduiking van de wet (smokkel)
    – verhoogt criminele winsten

    meer?

  2. dat is 1 van de redenen waarom de meeste hardwerkende productieve mensen genoegen moeten nemen met de kruimels die de roverheid van de tafel laat vallen.

    iemand die iets aanbiedt waar mensen vrijwillig bereid zijn voor te betalen, heeft 3 mensen op zijn nek zitten: een uitkeringstrekker, een ambtenaar die dingen doet die de markt veel efficienter zou kunnen aanbieden (bijv. vuilnisman) en een ambtenaar die hem effectief tegenwerkt met regeltjes zodat hij met 1 hand op de rug gebonden moet werken. Daarom blijft er voor hem ongeveer 25% over van de (potentiele) vruchten van zijn arbeid.
    En alsof dat al niet erg genoeg is, als die 3 parasieten ook nuttige dingen zouden doen (bijv. nieuwe medicijnen ontwikkelen) en zoals ieder ander moeten concurreren voor de gunst van de consument, dan zou de productieve mens met 100% van zijn inkomen ook nog eens twee tot drie keer zoveel koopkracht hebben en zou iedereen (ex parasieten incluis) een veel beter leven hebben. But that is also not seen.

  3. Importheffingen zijn inderdaad zeer slecht voor onze eigen economie, de economie van andere landen en de onderlinge verhoudingen tussen landen. Waardeloos dus! Alleen blijven de politici dat maar niet begrijpen!

  4. @Rechtse Rakker [5]:
    Komt er nog aan. Moet nog researchen en door mijn nieuwe baan heb ik er weinig tijd voor..
    Maar hij komt zeker nog.

    erst nog een artikel over vlees en levensmiddelen, waar de BTw van omhoog gaat en dat diverse soorten voedsel voor consumptie verboden zijn, terwijl het elders een delicatesse is.

  5. “In Nederland heeft de AH enorm veel vestigingen en gaat het uitbreiden naar Belgie waar de kleine ondernemer nog bestaat. Deze kleine ondernemer kan geen Nederlandse producten aanbieden omdat hij de importheffing van Nederlandse producten niet kan permitteren.”

    Zijn er binnen de EU nog importheffingen dan?
    Dat was me onbekend.
    Vandaar natuurlijk dat onze buurtwinkels alleen Belgische kazen zoals Passendale verkopen en Gouda er niet te krijgen is. Vandaar ook dat we alleen wijn uit Overijsse kunnen kopen want Franse wordt niet ingevoerd. Nu begrijp ik het. Dank voor je verhelderende artikel!

    Als ik dit weekeinde tijd heb, lees ik de rest misschien ook.
    Ik ben ervan overtuigd dat dit van hetzelfde hoge niveau zal zijn en kijk er al naar uit om veel bij te leren.

    Vrolijk pasen nog!

    PS het concept supermarkt deed op het Europese continent voor het eerst zijn intrede in Belgie toen de GB (inmiddels onderdeel van Carrefour) daar in de jaren ’50 winkels neerpootte waarvan de wijnafdeling alleen al zo groot is als de gemiddelde AH in Nederland. Toen ik in ’87 in Den Haag naar de grootste AH vroeg (een categorie 5 heette zoiets) na eerst alleen maar kleine buurtwinkels te hebben ontdekt (bleek “categorie 3 te zijn”), dacht ik voorwaar dat ik 40 jaar terug in de tijd was gekatapulteerd. Als we AH’s bedrijfinterne schaal hanteerden dan waren de maxi GB’s vermoedelijk categorie 20 of zo.
    Nog zo iets: het woord slijterij kende ik helemaal niet. Elke normale grote supermarkt in Belgie heeft nl. een assortiment waarvoor je in NL naar een speciale winkel moet die dan kennelijk “slijterij” wordt genoemd.

    Hoc Voluerunt [8] reageerde op deze reactie.

  6. @.M [7]: Ik wist het ook niet maar heb toch zo doorgekregen van 2 kleine supermarkt houders in belgie die niet blij waren dat de AH een vestigig ergens in belgie gaat openen. (plaats hebben ze wel verteld alleen ben ik dat vergeten helaas)

    Je kan het ook makkelijk aan de prijzen zien.
    Unox producten zijn ongeveer 20% duurder zo niet meer.

    Het is ook leuk dat je over kaas begint, want ik ben nogal een Old Amsterdam fan wat dat betreft.
    Die ligt bij de GB (alma) voor 15 euro in de schappen, met de helft van de hoeveelheid die je in nederland voor 6 euro koopt ofzo.
    Dit kan echt niet alleen in de transport en dirtsibutie centra zitten.
    De belgische producten daarintegen liggen rond de zelfde prijs als de Nederlandse producten hier, alleen zijn de Nederlandse producten in belgie in sommige gevallen 50% duurder zo niet dubbel zo duur. In het extreme geval zoals old amsterdam zit naar verhouding ongeveer een prijsstijging van 220%.
    Je verwacht wel wat extra kosten voor distributie en transport maar hier moet haast wel een heffing op zitten…
    e dit werd dus bevestigd voor de supermarkt houders die nadrukkelijk hebben verteld dat de belgische regering een importheffing handhaaft om de Belgische producten te ” beschermen” .

    Wat dus absurd is omdat een importheffing of restrictie nooit beschermt enkel schade toe kan brengen over je gehele economie.

  7. Wat ‘bescherming’ wordt genoemd is schuldgevoel, medelijden, en irrationele steun voor mensen die volledig willens en wetens de markt en de concurrentie aangaan. Uiteindelijk dekt de consument het meeste de economische, emotionele, en intellectuele kosten van iets waar zij totaal niet verantwoordelijk voor zijn.

    Goed stukje Hoc, zoals gewoonlijk.

Comments are closed.